Χαμός έγινε στο Μαυροβούνιο κατά του νέου Μητροπολίτη Ιωαννικίου και του Σέρβου Πατριάρχη Πορφυρίου. Διαδηλώσεις κατά της ενθρόνισης του νέου Μητροπολίτη της Σερβικής Εκκλησίας και αποκλεισμός των δρόμων προς την ιστορική πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου, Τσετίνγιε, που σφετερίζονται και έχουν καταπατήσει εκκλησιαστικά οι Σέρβοι εισβολείς.
Η πλειοψηφία των Μαυροβουνίων αντιτάσσονται στην ιμπεριαλιστική δικαιοδοσία της Σερβικής Εκκλησίας σε μια ανεξάρτητη πλέον χώρα, όπου μόλις το ένα τρίτο του πληθυσμού αυτοπροσδιορίζονται ως Σέρβοι, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία δεν θέλουν η Εκκλησία τους να είναι παράρτημα και εξάρτημα, όργανο και πράκτορας του Βελιγραδίου και κατ' επέκτασιν της Μόσχας. Και όμως, η Σερβική Εκκλησία, ετσιθελικά και αντικανονικά, διεκδικεί την επιβολή της σε όλο το Μαυροβουνιακό λαό, μολονότι ο ρόλος της είναι κάθε άλλο παρά πνευματικός. Ο ρόλος της, όπως και της Ρωσικής Εκκλησίας στην Ουκρανία, στη Λευκορωσία ή στη Μολδαβία, είναι η προώθηση της αυταπάτης της "Μεγάλης Σερβίας", η αμφισβήτηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των ανεξάρτητων πλέον κρατών της πρώην Γιουγκοσλαβίας, η επιβολή της σερβικής και ρωσικής ατζέντας σε χώρες που έχουν αποφασίσει να ανήκουν στο δημοκρατικό και ελεύθερο δυτικό κόσμο, στην Ευρώπη και στο ΝΑΤΟ, και όχι στις αυτοκρατορικές νεοσοβιετικές ψευδαισθήσεις του δολοφόνου Πούτιν και των αχυρανθρώπων του.
Να σημειώσουμε ότι σε πρόσφατη έρευνα κοινής γνώμης στο Μαυροβούνιο από το σύνολο των Ορθοδόξων της χώρας, το 43% αυτοπροσδιορίζονται ως πιστοί της Σερβικής Εκκλησίας, το 21% ως πιστοί της μη κανονικής "Ορθόδοξης Εκκλησίας του Μαυροβουνίου" και το 36% ως απλά Ορθόδοξοι που δεν επιθυμούν να συσχετίζονται είτε με τη μία είτε με την άλλη παράταξη. Αυτό σημαίνει ότι η πλειοψηφία των Ορθοδόξων, δηλαδή συνολικά το 57%, δεν επιθυμεί την πνευματική και διοικητική υπαγωγή του στη Σερβική Εκκλησία, τη μόνη σήμερα κανονική δικαιοδοσία στη χώρα. Υπάρχει λοιπόν ένα σοβαρό πνευματικό ζήτημα και πρόβλημα στο Μαυροβούνιο. Δεκάδες χιλιάδες πιστοί βρίσκονται εκτός της κανονικής Εκκλησίας, όχι για λόγους δόγματος, αλλά διότι δεν θέλουν να ανήκουν σε μια εθνοφυλετική Εκκλησία, τη Σερβική, η οποία λειτουργεί υπονομευτικά για την κυριαρχία και ανεξαρτησία της πατρίδας τους αλλά και για την ίδια την εθνική τους ταυτότητα. Κάτι ανάλογο δηλαδή, έστω και σε μικρότερα αριθμητικά μεγέθη, με ό,τι συνέβαινε επί τρεις δεκαετίες στην Ουκρανία. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό του αρνητικού ρόλου της Σερβικής Εκκλησίας στο Μαυροβούνιο κάτι που ούτε οι Μοσχοβίτες δεν έχουν τολμήσει να κάνουν στην Ουκρανία ή αλλού: δηλαδή η χρήση των εθνικών σημαιών της Σερβίας σε εκκλησιαστικές συγκεντρώσεις της Σερβικής Εκκλησίας στο Μαυροβούνιο!!! Πρόκειται για ευθεία πράξη εσχάτης προδοσίας και απορώ πώς ακόμη τους ανέχονται στη χώρα αυτή...
Θλιβερό το κατάντημα και του Σέρβου πατριάρχη και του μητροπολίτη Ιωαννικίου, που -επειδή οι κάτοικοι της ιστορικής πρωτεύουσας του Μαυροβουνίου Τσετίνγιε απέκλεισαν τους δρόμους για να μην περάσουν οι ανεπιθύμητοι εισβολείς- έφτασαν στο σημείο να... φυγαδεύονται κυριολεκτικά με ελικόπτερο περιφρουρούμενοι από ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας και να οδηγούνται στο μοναστήρι ως... κατάδικοι σε κουστωδία! Πρωτόγνωρες εικόνες για εκκλησιαστικούς ηγέτες... Είναι αυτό η Εκκλησία του Χριστού; Είναι αυτοί οι άνθρωποι λειτουργοί του Χριστού; Αμφιβάλλω. Τα λόγια και τα έργα τους καταδεικνύουν ότι είναι υπηρέτες εγκόσμιων αρχόντων και επιδιώξεων και όχι της Εσταυρωμένης Αγάπης. Είναι άνθρωποι που διχάζουν προς ίδιον όφελος τον λαό του Μαυροβουνίου. Κομίζουν όχι την ειρήνη του Χριστού, αλλά την ιδέα της "Μεγάλης Σερβίας" και του σερβικού εθνοφυλετισμού, καμουφλαρισμένου πίσω από την μορφή του Αγίου Σάββα, τον οποίο κραδαίνουν όχι ως πρότυπο αγιότητος εν Χριστώ, αλλά ως φύλαρχο και ιδρυτή της "Σερβικής" Εκκλησίας, δηλαδή μιας σέκτας με εθνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που δεν έχει καμία σχέση με το Ευαγγέλιο της Αγάπης, με την Ορθοδοξία και το Χριστιανισμό εν γένει.
Αυτά για να δουν οι αρρωστημένοι μοσχόφιλοι και σερβόφιλοι ποιοι είναι οι αιρετικοί που έχουν κάνει την Εκκλησία του Χριστού φτηνή παλλακίδα του μισάνθρωπου εθνικισμού τους. Ρώσοι και Σέρβοι για μένα, τουλάχιστον ως προς την σήμερα κυρίαρχη εκκλησιαστική τους διοίκηση και πολιτική, ακροβατούν επικίνδυνα στην αίρεση. Σε αίρεση κατεγνωσμένη από Μείζονα Πανορθόδοξη Σύνοδο, τον Εθνοφυλετισμό, και σε άλλες αιρέσεις, εκκλησιολογικού περιεχομένου. Έχουν κινήσει την πτέρναν κατά της Μητρός τους Μεγάλης Εκκλησίας, με αφορμή το Ουκρανικό Εκκλησιαστικό Ζήτημα και την ιταμή τους εκδούλευση έναντι αργυρίων στο Μόσκοβο, και ο Πνευματικός Νόμος, εν Πνεύματι Αγίω, άρχισε να τους παιδαγωγεί. Εάν το καταλάβουν και μετανοήσουν εγκαίρως, έχει καλώς, διαφορετικά θα δουν φρικτές δοκιμασίες, ορατά σημεία και τέρατα θεοεγκαταλείψεως για την Ύβριν τους.
Φυσικά, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις στη Σερβική Εκκλησία. Αλλά αυτές οι εξαιρέσεις σήμερα υφίστανται τον απηνή διωγμό των πρακτόρων της Μοσχοβίας, όπως ο διαβόητος επίσκοπος Ειρηναίος Μπούλοβιτς, ο θλιβερός αυτός αχυράνθρωπος της Μόσχας, που δυστυχώς ελέγχει και ποδηγετεί και το νέο Σέρβο πατριάρχη. Ελπίζω να μην τον οδηγήσει στον πνευματικό όλεθρο και στην έξοδο από τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία...
