Πηγή φωτογραφίας:
ιστοσελίδα Ιεράς
Μητροπόλεως Καμερούν
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ: ΤΟΝ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΚΛΙΝ Κ. ΛΕΩΝΙΔΑ, ΑΙΔΕΣΙΜΟΛ. ΠΡΩΤΟΠΡ. ΓΕΩΡΓΙΟ ΜΑΞΙΜΟΒ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΑΝΗΚΟΝΤΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΑΓΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗΝ «ΙΝΑ ΠΟΙΗΣΩΣΙΝ ΠΡΟΣΥΛΗΤΟΥΣ» ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΦΟΝ ΤΟΥ ΡΩΣΣΙΚΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΥ
Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίου
Καμερούν κ. Γρηγορίου
Κατάπληξη προκαλεί σε κάθε νουνεχές και πιστό μέλος της Ορθοδόξου
Εκκλησίας ο τρόπος με τον οποίον εσείς εμφανισθήκατε στο κανονικό έδαφος του
Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, την Αφρική, καθώς και οι όλως
αντικανονικές σας ενέργειες στις επαφές σας με τον Αφρικανικό Κλήρο κάθε
βαθμίδος.
Ήλθατε ξαφνικά -περί το 2019- να σώσετε τις ψυχές των «καημένων»
Αφρικανών ιερέων οι οποίοι υποφέρουν από τούς «κακούς Έλληνες Επισκόπους» και
από τον «κακό Έλληνα Πατριάρχη», πού κάποτε ήταν καλός και μόλις αναγνώρισε την
Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας έγινε κακός, σχισματικός, αιρετικός
κ. λπ. και, κατά συνέπεια, έγινε η αιτία να χάσουν οι Αφρικανοί κληρικοί την
ψυχή τους. Αυτή είναι η «προθεωρία» της δικαιολογίας την οποία προβάλει κατά
κόρον από τις προσωπικές του σελίδες ο Αιδεσιμολογ. Πρωτοπρ. Γεώργιος Μαξίμοβ.
Εσείς, Σεβασμιώτατε άγιε Κλιν, είστε γνωστός μας και διότι σπουδάσατε
στην Ελλάδα και διότι ήσασταν ο «ξεχασμένος» και «παραπεταμένος» κι
«αχρείαστος» της Εκκλησίας της Ρωσσίας στο Κάιρο μετά του π. Βίκτωρος, για
πολλά χρόνια. Τώρα που σάς ανέθεσαν τα νέα σας «Αφρικανικά καθήκοντα» αρχίσατε
και εσείς να αναμασάτε εκ του προχείρου την ίδια προθεωρία του π. Γεωργίου
Μαξίμοβ. Προσωπικά, σάς συμπονώ και νοιώθω την κατάστασή σας.
Να σάς περιγράψω την εντύπωση που μου δίνετε. Μοιάζετε να είστε
μεταξύ «σφύρας και άκμονος» (είναι μια αρχαία ελληνική
έκφραση η οποία περιγράφει κάποιον ο οποίος κάνει κάτι το οποίο βαθύτερα δεν το
επιθυμεί αλλά, πιέζεται και το κάνει γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς).
Έτσι κι αλλιώς, όλα όσα λέτε εσείς σήμερα στους Αφρικανούς κληρικούς
δεν προκαλούν έκπληξη διότι είναι ακριβώς τα ίδια με όσα κάποιοι προκάτοχοί σας
στην Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ρωσσίας είπαν στους Βουλγαρικούς πληθυσμούς,
στους Αντιοχειανούς πληθυσμούς, στους Ιεροσολυμίτες, στους Σιναΐτες στους
Αγιορείτες… Όσα πάντοτε οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ρωσσίας έλεγαν και
λέγουν σε κάθε Ρωμαίϊκη παρουσία στη λεκάνη της Μεσογείου.
Βέβαια, για τους αδελφούς μας στην Αφρική αυτά είναι μια άγνωστη
ιστορία… Όπως η συνταγή των «προσφερομένων χρημάτων» είναι και αυτή δοκιμασμένη
σε όλα τα προαναφερόμενα τοπία. Σίγουρα, το όνομα του Πρέσβεως της Ρωσσίας
Νικολάϊ Ιγνάτιεβ σας είναι γνωστό.
Θεωρώ πως είναι σημαντικό να σας περιγράψω επίσης πως σάς βλέπουμε
εμείς… Θα σάς το περιγράψω με κάτι που θυμάμαι από έναν γνωστό μου συμπατριώτη
σας, που μού είπε κάποτε: «όταν οι λύκοι θέλουν να επιτεθούν σε
κάποια υποψήφια θύματά τους, για να μην βρεθούν προ εκπλήξεως, στέλνουν σαν
ανιχνευτές τους πιο χαζούς λύκους και οι υπόλοιποι κάθονται σε απόσταση
ασφαλείας και παρακολουθούν την αντίδραση των υποψηφίων θυμάτων τους…»,
στέλνουν όσους είναι «αναλώσιμοι» για να διασφαλιστεί ο
αρχηγός και οι αξιωματούχοι του. Είναι οφθαλμοφανές ότι δεν έχετε την αίσθηση
ότι δίνετε και αυτή την εντύπωση, συν τοις άλλοις-(όπως π.χ. ότι δεν γνωρίζετε
να διαχειριστείτε αυτό το έργο το οποίο αναγκάζεσθε να κάνετε ).
Γιατί θυμήθηκα αυτή την περιγραφή; Διότι θα είναι πιο εύκολο σε
εσάς μετά από αυτήν την περιγραφή να προσεγγίσετε το χωρίο των Γραφών: «ἐγὼ
γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ
φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες
διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν», (Πρξ. κ’, 29-30).
Να σάς εξηγήσω, επίσης, πώς βλέπω τις κινήσεις του Μακαρ. Πατριάρχου κ.
Κυρίλλου και του Σεβ. Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίωνος. Θα σάς το εξηγήσω
πάλι με κάτι παρεμφερές περί λύκων που μού έχει διηγηθεί ένας φίλος Σέρβος.
«Όταν εμφανιζόταν λύκος στην περιοχή πού έβοσκε ο
παππούς μου τα πρόβατα και άρχιζε να κάνει ζημιές στο κοπάδι, είχε ένα μαχαίρι
με ένα πολύ κοφτερό λεπίδι∙ βουτούσε το λεπίδι του μαχαιριού στο αίμα και το
κάρφωνε σε ένα χοντρό ξύλο έξω από την στάνη. Ο λύκος το βράδυ μύριζε το αίμα
και πήγαινε και έγλυφε το μαχαίρι με λαιμαργία και έκοβε την γλώσσα του με
αποτέλεσμα μετά από λίγο να γλύφει το δικό του το αίμα από την κομμένη του
γλώσσα αλλά μη μπορώντας να σταματήσει από την λαιμαργία του και το πάθος του για
την γεύση του αίματος το πρωί τον έβρισκαν πάντα νεκρό από αιμορραγία έξω από
την στάνη…».
Κάπως έτσι μου φαίνεται ή κατάστασή σας αγαπητοί μου αδελφοί …
Βέβαια, ο π. Γεώργιος Μαξίμοβ δίνει και αρκετά ρατσιστικά και ανθελληνικά
στοιχεία χωρίς να υπολογίζει το βάρος αυτών πού λέγει παρ’ όλο πού νομίζω, ότι
αρέσκεται σε μαθηματικούς υπολογισμούς.
Ας θεωρήσουμε ότι ο π. Γεώργιος δεν γνωρίζει πόσες φορές οι πρόγονοί
σας ξεσήκωσαν με ψεύτικες υποσχέσεις τους Έλληνες κατά της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας και κατέληξαν όλες αυτές οι επαναστάσεις σε ατέλειωτες σφαγές των
Ελλήνων…
Ας θεωρήσουμε, επίσης, ότι δεν γνωρίζει ακόμα πόσοι κληρικοί όλων των
βαθμίδων και πόσοι λαϊκοί Έλληνες σφαγιάσθηκαν από τη δράση της Βουλγαρικής
Εξαρχίας η οποία, ας μην ξεχνάμε, ήταν Ρωσσικής εμπνεύσεως και χρηματοδοτήσεως…
Ας πιστέψουμε ότι δεν έφτασαν ποτέ στα αυτιά του και δεν γνωρίζει για
τον εκτοπισμό των Ελλήνων στην Σοβιετική Ένωση (ακόμα και των Κομμουνιστών
Ελλήνων που κατέφυγαν στην Ρωσσία για να σωθούν μετά τον Εμφύλιο στην Ελλάδα
1945-1949)…
Ας θεωρήσουμε ότι ο π. Γεώργιος Μαξίμοβ έχει άγνοια παντελή για όλα
αυτά… Τι ακριβώς γνωρίζει για την Αφρική; Παραθεωρεί την ιστορία της
αποικιοκρατίας στην Αφρική και έρχεται να μιλήσει για τους «κακούς Έλληνες» που
δεν σέβονται τους Αφρικανούς Κληρικούς !!! Ομιλεί περί «κακών Ελλήνων», όχι
περί Ορθοδόξων Ιεραποστόλων καταγομένων εκ του Γένους των Ελλήνων, που
αφιέρωσαν τη ζωή τους στο Αποστολικό έργο το οποίο αυτός αγνοεί συστηματικά και
ομιλεί στα γραφόμενά του περί «εργαζομένων Αφρικανών κληρικών» και περί
«Εργοδοτών εκμεταλλευτών Ελλήνων». Και όλα βάσει της θεωρίας της υπεραξίας της
εργασίας του Κ. Μαρξ, βάσει της οποίας οι «κακοί Έλληνες εργοδότες» πλουτίζουν
ως γνήσιοι καπιταλιστές. Έτσι, αυτός έρχεται να ξεσηκώσει τους καταπιεσμένους Αφρικανούς
κληρικούς να κάνουν Συνδικάτα για να κατακτήσουν τα δικαιώματά τους και να
κλείσουν τις Βιομηχανίες των Ελλήνων εργοδοτών και να αλλάξουν αφεντικά, να
πάνε σε Ρωσσικά αφεντικά, τα οποία διακρίνονται μέσα στην ιστορία για τον «σεβασμό
τους στις δημοκρατικές αρχές και διαδικασίες» και για την
υλοποίηση «επιγείων παραδείσων»…
Δυστυχώς αδελφέ μου, π. Γεώργιε, όλες σου οι κινήσεις στην Αφρική μόνο
Καθηγητή Θεολογικής Ακαδημίας δεν θυμίζουν, αλλά διαστροφέα της αληθείας και
δήθεν επαναστάτη «με τα λεφτά του μπαμπά» ή όπως θα το έλεγε η Ρωσική
παραδοσιακή έκφραση «με τα λεφτά του πατερούλη»…
Κυκλοφορούν στα ΜΜΕ και στις διάφορες ομάδες συζητήσεων στο διαδίκτυο
μεταξύ ορθοδόξων Ιερέων, λίστες με τις οικονομικές απολαβές τις οποίες
υπόσχεσθε ότι θα παράσχετε προς όσους προσχωρήσουν στο ωμοφόριο του «ψιλώ
τίτλω» Πατριάρχη της Ρωσσίας. Πραγματικά θαυμαστά ποσά, που θα πλουτίσουν τους
Αφρικανούς κληρικούς, οι οποίοι σημειωτέον, ήλθαν και ζήτησαν να υπηρετήσουν
την Ιεραποστολή του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας ως «εθελοντές» και από πόθο να
γνωρίσουν οι Αφρικανοί αδελφοί μας την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση και ως
«εθελοντές» τους αντιμετώπισε πάντοτε το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Βέβαια, πολλοί οι οποίοι εστάλησαν στην Ελλάδα για να σπουδάσουν
Θεολογία ήλθαν σε επαφή με την πραγματικότητα της μισθοδοσίας του Κλήρου της
Εκκλησίας της Ελλάδος, μετέφεραν τον «μύθο» ότι όσοι υπηρετούν στους Έλληνες
πληρώνονται από το Ελληνικό κράτος. Κάπου εκεί δημιουργήθηκε και ένα άλλο
παρακλάδι του ιδίου «μύθου» ότι το Ελληνικό κράτος παραχωρεί μισθούς στους
Αφρικανούς Κληρικούς, οι οποίοι καταλήγουν στις τσέπες των Ελλήνων Επισκόπων.
Το φαινόμενο της Εκκλησίας τις Ελλάδος γνωρίζετε ότι είναι μοναδικό
διότι για «ιστορικούς λόγους» οι οποίοι ανάγονται στην συνεχή παραχώρηση (και
ενίοτε «αρπαγή») εκκλησιαστικής περιουσίας στο (και από το) Ελληνικό Κράτος,
από το 1835 και εντεύθεν, την οποία συνόδευε πάντα η υπόσχεση εκ μέρους
του Ελληνικού κράτους ότι ως αντάλλαγμα δεσμεύεται να εντάξει στον δημόσιο
τομέα, τη μισθοδοσία των Κληρικών της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η υπόσχεση αυτή
πραγματοποιήθηκε σχεδόν μετά 120 χρόνια!
Μέχρι τότε πώς ζούσε ο Κλήρος της Εκκλησίας της Ελλάδος; Από
τις προσφορές των πιστών, την λεγομένη, Ευαγγελική «δεκάτη» (10%), ακριβώς όπως
ζουν σήμερα όλοι οι Επίσκοποι και οι Κληρικοί της Εκκλησίας της Ρωσσίας!Κάτι
το οποίο συστηματικά αποκρύπτετε από τους Αφρικανούς κληρικούς, οι οποίοι το
γνωρίζουν ως τρόπο (όχι ως πραγματικότητα στην Εκκλησία της Ρωσσίας) διότι
αρκετοί εξ αυτών προσχώρησαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία από την Καθολική ή
Προτεσταντική Εκκλησία και συμμετείχαν στην συντήρηση των Ενοριών τους και των
κληρικών τους μ’ αυτόν τον τρόπο. Βέβαια, ή «δεκάτη» αυτή, συν τω χρόνω, εξελίχθηκε
και έλαβε άλλες μορφές και διαστάσεις (δεκάτη, ετήσια εισφορά, μηνιαία εισφορά,
έκτακτη εισφορά με σωρεία αυξομειώσεων σε σημείο που να είσαι μέλος αυτών των
εκκλησιών θεωρείται ένα από τα ακριβότερα «σπορ» οπότε υπάρχουν συνεχώς
διαφυγές σε εκκλησίες ολιγότερων υποχρεώσεων και εισφορών). Βέβαια, τον τρόπο
αυτόν τον εφαρμόζουν και αρκετοί κληρικοί στην Αφρική, «σιωπηρώς», και στις
Ορθόδοξες Ενορίες.
Αλλά όπως γνωρίζετε τα χρήματα ποτέ δεν είναι αρκετά για όσους έγιναν
κληρικοί για να πλουτίσουν(μισθωτοί ποιμένες οι οποίοι βλέπουν τον λύκο
ερχόμενον και αφήνουν τα πρόβατα και ο λύκος αρπάζει τα πρόβατα και σκορπίζει
τα πρόβατα) και να υπηρετούνται περισσότερο από τους πιστούς και όχι να
υπηρετούν τους πιστούς.
Τώρα, εσείς Σεβασμιώτατε, μιλάτε για Επισκόπους και Λαϊκούς Δωρητές οι
οποίοι είναι πρόθυμοι να συνδράμουν στην Επιχείρηση της Ρωσσικής Εξαρχίας στην
Αφρική βλέποντας το μεγάλο «θεάρεστο έργο» το οποίο έχει να
επιτελέσει. Μιλάτε, δηλαδή, για μια συνεχή εισροή χρημάτων εκ Ρωσσίας στην
Αφρική για να αλλάξετε το βιοτικό επίπεδο της Αφρικής. Σε εμένα που ζω στην
Αφρική τα τελευταία 18 χρόνια ακούγονται όλα αυτά σαν: «τα ψεύτικα
τα λόγια τα μεγάλα». Καλό θα ήταν να ρωτήσετε τους Ιερείς που
προσχώρησαν υπό το ωμοφόριό σας: «ποιες αλλαγές επέφερε η συστηματική
δράση δεκάδων Διεθνών Οργανισμών και σε πόσα χρόνια επετεύχθη (αν επετεύχθη
βέβαια) αυτή η αλλαγή στο βιοτικό επίπεδο των Αφρικανικών Κρατών;».
Οπότε θα σας βοηθήσει να υπολογίσετε με κάποιο χρονοδιάγραμμα σε πόσο χρόνο θα
αλλάξετε εσείς το βιοτικό επίπεδο της Αφρικής και πόσοι «πόροι» θα χρειαστούν
να εισρεύσουν στα Αφρικανικά Κράτη.
Για να μην σάς αδικώ όμως, θα ψάξω να βρω στο διαδίκτυο«ποια
είναι τα φιλανθρωπικά έργα που έχουν επιτελέσει οι Διακρατικές Συνεργασίες της
Ρωσσίας στην Αφρική μέσω των Πρεσβειών ή των Ρωσσικών Μη Κυβερνητικών
Οργανώσεων»; (Εκτός των αθρόων υποτροφιών για στρατιωτικές
σπουδές οι οποίες στο μέλλον θα δημιουργήσουν Κρατικούς Στρατούς Αφρικανικών
Κρατών με Ρωσσική νοοτροπία «φέρεσθαι» και, κατ’ επέκτασιν, «ενεργείν». Αυτό
όμως ξεφεύγει του γνωστικού μου αντικειμένου και του σκοπού αυτής της επιστολής
μου).
«Είναι εύκολο εσείς, Σεβασμιώτατε και Αιδεσιμολογιώτατε, να
μεταβληθείτε από συντονιστές μια αντικανονικής προσπάθειας σε απλά θύματα»;
Αυτή είναι μια ερώτηση αυτοκριτικής την οποία θα πρέπει να θέτετε στόν εαυτόν
σας ανά μία ώρα στην επαφή σας με τον προσχωρήσαντα κλήρο του Πατριαρχείου
Αλεξανδρείας διότι ο μια φορά προδότης είναι πάντα προδότης.
Θα σας πω κάποια δική μου εμπειρία.
Πριν τρία χρόνια ένας έγγαμος κληρικός μου ηλικιωμένος ζήτησε από έναν
νεώτερο κληρικό μου επίσης, ο οποίος χειρίζονταν το διαδίκτυο, να του βρει με
το αζημίωτο μια Αρχιερατική στολή.
Ο νεώτερος κληρικός αμέσως, μέσω του Facebook άρχισε να κάνει αιτήματα
φιλίας σέ Ρώσσους κληρικούς και σε λίγες ημέρες σε κάποιες συζητήσεις με τους
φίλους του κληρικούς εκ Ρωσσίας άρχισε να ερωτά, αν είναι δυνατόν να τον
βοηθήσουν να προμηθευτεί μια πλήρη Αρχιερατική στολή διότι όλοι οι κληρικοί της
Μητροπόλεως Καμερούν είχαν συνεισφέρει ένα ποσό να αγοραστεί μια Αρχιερατική
στολή η οποία θα ήταν το δώρο-έκπληξη προς τον Επίσκοπό τους την ημέρα της
εορτής του.
Οι Ρώσσοι Ιερείς είδαν με συμπάθεια το «αίτημα των ιερέων του Καμερούν»
και είπαν: «θα σας την κάνουμε εμείς δώρο κρατείστε τα χρήματά σας».
Μετά μερικές ημέρες ο νεώτερος κληρικός παρέλαβε την Αρχιερατική Στολή
και την παρέδωσε στον μεγαλύτερο Κληρικό ο οποίος του είχε δώσει την παραγγελία
και ο οποίος του απέδωσε το συμφωνηθέν ποσόν.
Μετά από λίγες ημέρες με πληροφόρησαν ότι, ο μεγαλύτερος κληρικός
συνάντησε έναν αυτοαποκαλούμενο «Πατριάρχη της Αφρικής» ο
οποίος ετέλεσε την εις Επίσκοπον χειροτονία του εγγάμου ιερέως και ο μεν
χειροτονών «Πατριάρχης της Αφρικής» φορούσε λειτουργικά
άμφια της Καθολικής Εκκλησίας και λειτουργούσε ως Καθολικός ο δε
χειροτονούμενος εφόρεσε την Ρωσσική Αρχιερατική στολή.
Ήταν όντως μια έκπληξη για την εορτή μου !
Όταν τον προσκάλεσα να έλθει να μου εξηγήσει τι ήταν αυτό πού έκανε μού
δήλωσε ότι: « ήταν δυσαρεστημένος μαζί μου και μιας και όλοι λένε
ότι θα έλθουν οι Ρώσσοι στην Αφρική θα ήθελε να τον βρουν Επίσκοπο και όχι απλό
ιερέα». Περιττό να συμπληρώσω ότι από την επομένη άρχισε να χειροτονεί
«ιερείς» και «διακόνους» συγκροτώντας δική του «Εκκλησία», η οποία δηλώνει
Ορθόδοξη και ότι προέρχεται από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Πιστεύω ότι με το
απλό αυτό παράδειγμα μπορείτε να καταλάβετε αρκετά.
Καταλαβαίνω όμως ότι είστε σε διατεταγμένη υπηρεσία και εξ ανάγκης
χρησιμοποιείτε μια διφορούμενη γλώσσα, δήθεν διπλωματική κι ας είπε ο
Κύριος μας «ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί, οὒ οὔ· τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ
τοῦ πονηροῦ ἐστιν» (Μτ. 5, 37), στις συνεντεύξεις σας.
Αυτή την γλώσσα τη γνωρίζουμε διότι το λεξιλόγιό της μάς το έχει
παραχωρήσει η πολυχρόνιος μελέτη των κατά καιρούς μνημειωδών δηλώσεων και
συνεντεύξεων του Σεβασμ. Αγίου Βολοκολάμσκ, οι οποίες κάποτε θα αποτελέσουν
αντικείμενο μελέτης διότι περιέχουν σχεδόν πάντα ένα είδος λόγου με
απροσδιόριστο θρησκευτικό περιεχόμενο και μπορούν κάλλιστα να χρησιμοποιηθούν
από μια σειρά θρησκευμάτων αφαιρώντας ελάχιστες υποψίες αναφορών στον Χριστό…
«Προσφορά στον διαθρησκειακό διάλογο» προφανώς!!!
Σεβασμιώτατε Άγιε Κλιν, Αιδεσιμολογιώτατε π. Γεώργιε Μαξίμοβ, όταν
εξελέγη στον θρόνο της Ρώμης ο Πάπας Ιωάννης-Παύλος ΙΙ (Βοϊτίλα) ένα τάγμα από
την πατρίδα του την Πολωνία αποφάσισε να του προσφέρει σαν δώρο για την εκλογή
του, 160 Ιεραποστόλους μέλη του συγκεκριμένου Τάγματος. Όλοι αυτοί οι Μοναχοί,
Μοναχές Ιεραπόστολοι διαμοιράστηκαν σε 14 χώρες σε όλον τον κόσμο. Μεγάλος
αριθμός ήλθε και στην Αφρική. Πριν έλθουν έγινε η κατανομή τους σε ποια κράτη θα
πάνε και, αναλόγως, ξεκίνησαν από την εκμάθηση της Γλώσσας κάθε κράτους,
μαθήματα Ιεραποστολικής και Ιστορίας και Κουλτούρας κάθε κράτους. Μετά από τρία
χρόνια με εφόδιο αυτές τις σπουδές τους, τεράστια αυταπάρνηση και απέραντο
ενθουσιασμό, ανεχώρησαν για τίς νέες τους πατρίδες όπου παραμένουν έως σήμερα
(κάποιοι, βέβαια, εκοιμήθησαν).
Πιστεύω ότι θα ήταν μια πλούσια και χρήσιμη εμπειρία για εσάς αν κάνατε
τον κόπο να συναντήσετε κάποιους από αυτούς τους επιζώντες Ιεραποστόλους της
Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Αφρική, να σάς πουν κάτι από την εμπειρία τους
πριν μπείτε στον κόπο να υλοποιήσετε το εγχείρημά της τηλεκατευθυνόμενης εκ
Μόσχας Εξαρχίας σας.
Γιατί αν σάς τα εξηγήσουμε εμείς δεν θα μάς πιστέψετε, απλώς γιατί
είμαστε εκ του Γένους των Ελλήνων και γιατί εγώ προσωπικά ενώπιον στον αγώνα
και στις δυσκολίες, τις δοκιμασίες τους και την αγιότητα της ζωής τους
υποκλίνομαι με απέραντο σεβασμό.
