Δημοσιεύουμε μετάφραση αποσπάσματος από την ενδιαφέρουσα ανάλυση και τις πληροφορίες που παραθέτει ο έγκυρος και έμπειρος γνώστης των βαθύτερων μυστικών της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Sergei Chapnin, σε ανάρτησή του στο facebook.
Το κείμενο αφορά στις εξελίξεις μετά την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία λήφθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, να...
διαλυθεί η Εξαρχία των Ορθοδόξων Παροικιών Ρωσσικής Παραδόσεως στη Δυτική Ευρώπη, μια απόφαση που είχε ανακοινωθεί στις 29 Νοεμβρίου 2018 ως εξής: «Προτάσει τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς κανονικῆς Αὐτοῦ εὐθύνης, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος προέβη εἰς τήν ἀναδιάρθρωσιν τοῦ καθεστῶτος τῆς μέχρι τοῦδε «Ἐξαρχίας τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως», ὑπαγαγοῦσα τούς ὑπ᾿ αὐτήν πιστούς εἰς τούς ἐν Εὐρώπῃ Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου».
Έκτοτε, ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης, επικεφαλής αυτής της Εξαρχίας, δεν έπαυσε να εκφράζει με κάθε τρόπο και μέσο την αντίθεσή του σε αυτήν την απόφαση και να αναζητά τρόπους για τη μη εφαρμογή της... Προς το σκοπό αυτό είχε συγκαλέσει την Κληρικολαϊκή Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, η οποία πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2019 στην έδρα της, στο Παρίσι, με μοναδικό αντικείμενο τη λήψη απόφασης έναντι των αποφάσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Στη Συνέλευση αυτή, με συντριπτική πλειοψηφία, οι συμμετέχοντες αποφάσισαν να μην αποδεχθούν τη διάλυση της Εξαρχίας και την άμεση υπαγωγή τους στους κατά τόπους Μητροπολίτες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Ο Χαριουπόλεως Ιωάννης, όμως, καθ’ υπέρβασιν της ημερησίας διατάξεως, προσπάθησε να πείσει τους συγκεντρωμένους να λάβουν άμεση απόφαση για την υπαγωγή τους στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία, με σχετικά γράμματα από τη Μόσχα, προσέτρεξε με προθυμία να τους... «αγκαλιάσει»... Μάλιστα, όπως αποκαλύπτει ο Sergei Chapnin, ο Ιωάννης και μια ομάδα φίλων της Μόσχας είχαν έλθει ήδη σε μυστικές διαβουλεύσεις με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία... Η Συνέλευση όμως τους άδειασε, αφού δεν αποδέχθηκε προς το παρόν να ληθεί κάποια απόφαση για το πώς θα συνεχίσει την κανονική λειτουργία της, δηλαδή σε ποια δικαιοδοσία θα ενταχθεί... Και τούτο διότι η συντριπτική πλειοψηφία δεν φαίνεται και τόσο πρόθυμη να προστρέξει προς το Πατριαρχείο της Μόσχας ούτε και να τσιμπήσει το «δόλωμα» που τους πέταξε ο Πατριάρχης Κύριλλος...
Η παρατιθέμενη ανάλυση του Sergei Chapnin είναι ιδιαιτέρως κατατοπιστική:
«... ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης και μια ομάδα υποστηρικτών της ενοποίησης με την Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία διεξήγαγαν ξεχωριστές διαπραγματεύσεις με τον Πατριάρχη Κύριλλο με σκοπό την ταχεία ένταξή τους.
Σε αντίθεση με την απόφαση του Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής ότι το ζήτημα της επιλογής δικαιοδοσίας πρέπει να αναβληθεί μέχρι τον Ιούνιο, ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προσπάθησε να επιμείνει ώστε η Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής, το Σάββατο 23 Φεβρουαρίου, να αποφασίσει να προσχωρήσει στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν συζητήθηκαν σοβαρά εναλλακτικές επιλογές...
Το Πατριαρχείο της Μόσχας ήθελε τόσο πολύ να αποκτήσει την Αρχιεπισκοπή, που ο Πατριάρχης Κύριλλος μετέφερε τη συνεδρίαση της Συνόδου από τις 20 στις 26 Φεβρουαρίου.
Το τέλος του Φεβρουαρίου είναι μια πολύ ασυνήθιστη στιγμή για τη συνεδρίαση της Συνόδου, αλλά στην περίπτωση αυτή ο λόγος είναι ξεκάθαρος: η σύγκληση της Συνόδου της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αμέσως μετά τη Συνέλευση της Αρχιεπισκοπής στο Παρίσι. Ο Πατριάρχης Κύριλλος ήταν τόσο σίγουρος για μια γρήγορη νίκη που προσαρμόστηκε στο χρονοδιάγραμμα της Αρχιεπισκοπής.
Προφανώς το σχέδιο ήταν απλό: στις 23 Φεβρουαρίου ο Αρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως Ιωάννης θα ζητούσε τη συγκατάθεση της Συνέλευσης για ένταξη στη Μόσχα και θα συνέτασσε το σχετικό αίτημα (προς τη Μόσχα). Και τρεις ημέρες αργότερα, στις 26 Φεβρουαρίου, η Σύνοδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας θα εγκαθίδρυε τη δικαιοδοσία της στην Αρχιεπισκοπή...
Αλλά το Blitzkrieg (κεραυνοβόλος πόλεμος) του Σαββάτου απέτυχε. Η ομάδα των υποστηρικτών του Πατριαρχείου της Μόσχας αποδείχτηκε πολύ ασήμαντη και η ευκαιρία να επηρεάσει τους συγκεντρωμένους ο Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης προφανώς είχε υπερεκτιμηθεί. Και για μια απόφαση απαιτούνται τα 2/3 των ψήφων εκείνων που συγκεντρώθηκαν. Και σε κάθε περίπτωση, οι κανόνες (η ημερήσια διάταξη) της Συνέλευσης δεν επέτρεψαν να γίνει ψηφοφορία επί του ζητήματος της δικαιοδοσίας.
Με λίγα λόγια, η πιθανότητα ότι η Αρχιεπισκοπή θα προσχωρήσει πλέον στη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι εξαιρετικά μικρή...»
