Ιρπίν. Προάστειο του Κιέβου με πληθυσμό περί τις 60.000 ψυχές.
Βομβαρδίζεται ανελέητα από τις ορδές των Αντιχρίστων Πουτινοτσολιάδων.
Ξεσπιτώθηκαν όλοι, πήραν το δρόμο της προσφυγιάς...
Κάποιοι δεν πρόλαβαν, γιατί οι άθεοι Μοσχοβίτες βομβάρδισαν κοντά στις ουρές των προσφύγων την ώρα που αυτοί προσπαθούσαν να φύγουν... Τουλάχιστον 10 νεκροί...
Ανάμεσά τους και μια τετραμελής οικογένεια: οι γονείς και δύο μικρά παιδιά, με τις βαλίτσες να κοίτονται δίπλα στα άψυχα κορμιά τους...
Περίπου την ίδια ώρα ή λίγο μετά -δεν έχει σημασία- σε κάποιο μοναστήρι κοντά στο Κίεβο, λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, ο ψευδο-Κιέβου Ονούφριος λειτουργούσε μαζί με τον πράκτορα των Ρώσων (ζάπλουτο ολιγάρχη, ρωσικής καταγωγής βουλευτή και αντικανονικό... Αρχιδιάκονο του Ονούφριου) τον Βαντίμ Νοβίνκσι. Έναν από τους πρώτους που θα πρέπει να λογοδοτήσουν στον Υπερήφανο Ουκρανικό Λαό μετά τη Νίκη του κατά του Πουτινικού Φασισμού.
Λειτουργούσαν και... χαμογελούσαν πονηρά και σαρδόνια, σαν να μην συμβαίνει τίποτα... Μνημονεύοντας, φυσικά, έναν από τους κύριους υπαιτίους αυτής της Εγκληματικής Εισβολής: Τον αιματοβαμμένο εκπεσόντα πατριάρχη Κύριλλο...
Θα τους κρίνει ο Θεός. Και η Ιστορία.
