Στην Ουκρανία ο κάθε άνθρωπος έχει όνομα, ταυτότητα, αξία, προσφορά. Και η κάθε απώλεια στο μέτωπο είναι βαριά, διαθρυλείται και θρηνείται στα πέρατα της Ουκρανίας και του κόσμου.
Αντίθετα, στη Ρωσία, σαν να μην υπάρχουν άνθρωποι, αλλά απλά αριθμοί... Όσοι και να χάνονται, κανένας δεν τους αναζητά... Κανένας δεν γίνεται ήρωας, χαμένος σύζυγος, πατέρας, γιος ή αδελφός...
Είναι η λογική του θηρίου Στάλιν που εφαρμόζεται αδιάλειπτα στην Αυτοκρατορία του Κακού: ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, ο θάνατος ενός εκατομμυρίου ανθρώπων είναι απλά στατιστική...
Και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον πολιτισμό και την ανθρωπιά (Ουκρανία) και στην κτηνωδία και το σκότος (Ρωσία).
(Στη φωτογραφία, ένα παιδί της Ουκρανίας, που αναγνώρισε σε αφιερωματική αφίσα στο δρόμο τον Ήρωα Πατέρα του, ο οποίος έπεσε υπερασπιζόμενος τη Μαριούπολη απέναντι στα Ορκ του ρωSSισμού)
