Βαριά η ήττα για τους θρασύδειλους Μοσχοβίτες ήταν η χθεσινή επιτυχής έκβαση της Ενωτικής Συνόδου που δημιούργησε την Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας και εξέλεξε τον Προκαθήμενό της, Μητροπολίτη Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιο. Βαριά ήττα για τους λίγους ισχυρούς φανατικούς που λυμαίνονται την Εκκλησία της Ρωσίας, ως εγκάθετοι του...
Καθεστώτος Πούτιν, και την έχουν παρασύρει στην ακοινωνησία και στην εκτροπή από τους Ιερούς Κανόνες της Ορθοδόξου Εκκλησίας (τον Εθνοφυλετισμό, τον Ιμπεριαλισμό και όλα τα συναφή που συνιστούν αίρεση): Τον Πατριάρχη Κύριλλο, τον Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα και τους συνεργάτες τους στο «Τμήμα Εξωτερικών Σχέσεων». Αυτοί οι λίγοι, χωρίς τη συμμετοχή του πληρώματος της Ρωσικής Εκκλησίας (το οποίο, σημειωτέον, κρατά την οργή του βουβή διά τον φόβον του πουτινικού ολοκληρωτισμού...), έχουν θέσει την Εκκλησία της Ρωσίας σε επικίνδυνη τροχιά, στα πρόθυρα ενός οριστικού Σχίσματος από τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Αυτοί οι επαίσχυντοι τολμητίες δεν είχαν τη στοιχειώδη εκκλησιολογική συνείδηση να συγκαλέσουν μια καθολική Σύναξη της Ιεραρχίας τους προκειμένου να προβούν στην αθλιότητα της διακοπής της κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αλλά την αποφάσισαν μέσα στο κλειστό και ελεγχόμενο περιβάλλον της Διαρκούς Συνόδου τους... 13 άνθρωποι πήραν στο λαιμό τους όλους τους Ρώσους Ορθοδόξους. Αυτή είναι η αξιοπρέπεια και η συνείδηση του Κυρίλλου, του Ιλαρίωνα και των λοιπών πουτινικών εκκλησιαστικών καθαρμάτων!
Σήμερα, θέλοντας και μη, συνειδητοποιούν ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν παίζει με τους Ιερούς Κανόνες. Δεν «μπλοφάρει», δεν κοροϊδεύει, δεν πτοείται, δεν σκιάζεται από τα εωσφορικά ουρλιαχτά των προβατόσχημων λύκων του Μοσκόβου.
Σήμερα, θέλοντας και μη, συνειδητοποιούν ότι ο Κυρίαρχος Ουκρανικός Λαός έχει κάθε δικαίωμα να αποκτήσει τη δική του Ανεξάρτητη Εκκλησία, όπως το έχουν απαιτήσει και κατακτήσει όλοι οι Κυρίαρχοι Λαοί των Βαλκανίων, αλλά και οι ίδιοι οι Ρώσοι. Οι τελευταίοι μάλιστα με τρόπους ελάχιστα κανονικούς και εκκλησιολογικά ορθούς...
Σήμερα, θέλοντας και μη, διαπιστώνουν ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ότι η Ιστορία προχωρά και όσοι αντιστέκονται στις αναγκαιότητες και στα προστάγματά της οδηγούνται στο περιθώριο και την απαξίωση.
Η μανία των Ρώσων ενάντια στην θεμιτή επιθυμία των Ουκρανών να αποκτήσουν τη δική τους Αυτοκέφαλη Εκκλησία αποκαλύπτει σε όλο τον πολιτισμένο και δημοκρατικό κόσμο ότι στη Ρωσία η Εκκλησία έχει πλήρως υποταχθεί στις άνομες βουλές του Καίσαρος, έχει καταστεί «πρακτορείο» των ιμπεριαλιστικών και ολοκληρωτικών γεωστρατηγικών σχεδιασμών του Πούτιν, έχει ξεστρατίσει επικίνδυνα από την αποστολή της.
Σήμερα, οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές έχουν υποστεί μια καίρια ήττα. Η ανίερη «Τρίτη Ρώμη» κατέρρευσε, ισοπεδώθηκε, υπέστη την τιμωρία Σοδόμων και Γομόρρας, με την υψηλή βουλή του Παντοκράτορος Θεού.
Τι να κάνει πια ο χυδαίος υβριστής του Οικουμενικού Θρόνου, ο κακόφωνος και παράφωνος Ιλαρίων; Ποιον να απειλήσει πια; Ένα ολόκληρο Λαό που κατά χιλιάδες ξεχύθηκε στους δρόμους του Κιέβου για να πανηγυρίσει την λύτρωσή του από τον μακραίωνο ρωσικό εφιάλτη; Ποιον να απειλήσει πια; Τον Οικουμενικό Θρόνο, που έχει εδώ και αιώνες την ισχυρή προστασία της Αγίας Τριάδος, τον οποίο δεν κατάφεραν να καταβάλουν ούτε οι πλέον βάρβαροι και απάνθρωποι εχθροί;
Άφησε λοιπόν ο Ιλαρίων τις απειλές και έγινε... σχολιαστής... Έτσι τουλάχιστον τιτλοφορεί το εν Ελλάδι ρωσικό «ιδιωτικό πρακτορείο» την παρέμβασή του μετά την εκλογή του Μητροπολίτου Κιέβου Επιφανίου: «Σχόλιο του Μητροπολίτη Ιλαρίωνα για τα τελευταία γεγονότα στην Ουκρανία»...
Αναγκαστική προσγείωση... Ηττοπαθής και γεμάτη... ασεβείς πόθους... Ποιος νοιάζεται πια για το τι λέει ο εν λόγω θλιβερός πρωταγωνιστής της ρωσικής εκκλησιαστικής εκτροπής; Σύντομα, ο ίδιος και όσοι τον ακολουθήσουν, θα οδηγηθούν στα χρονοντούλαπα της Ιστορίας. Θα μείνει μόνο μια σκοτεινή και σκιώδης ανάμνηση του ονόματός του. Δίπλα σε εκείνο ενός αλλοτινού διαβολικού «ισχυρού της ημέρας», του Γκριγκόρι Γιεφίμοβιτς Ρασπούτιν...
