Η μοσχοβίτικη προπαγάνδα και οι φορείς της εντός της Ουκρανίας, δηλαδή η εκκλησιαστική παράταξη του Ονουφρίου, διαδίδουν εδώ και ημέρες ψεύδη και ανακρίβειες σχετικά με τον νόμο που ψήφισε η Βουλή της χώρας, και τίθεται σε εφαρμογή από αύριο 31 Ιανουαρίου 2019, προκειμένου να ρυθμιστεί ο...
τρόπος μετάβασης όσων ενοριών το επιθυμούν από την Ρωσική Εκκλησία του Ονουφρίου στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας του Μητροπολίτου Κιέβου Επιφανίου.
Τα ψεύδη συνίστανται στο ότι τάχα οι ουκρανικές αρχές σκοπεύουν με τη βία να αρπάξουν τις ενορίες και τις περιουσίες τους από τους ρωσόφιλους για να τις δώσουν στην Εκκλησία της Ουκρανίας.
Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική. Ο νόμος αυτός, ο οποίος συνιστά υπόδειγμα δημοκρατικής αντίληψης, προβλέπει ότι οι κοινότητες-ενορίες θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν αν θα υπαχθούν στην Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, ή σε αυτήν του Ονουφρίου, που πρόσκειται στο Πατριαρχείο της Μόσχας, μετά από γενική συνέλευση της κοινότητας και απόφαση για την οποία απαιτείται πλειοψηφία τουλάχιστον των δύο τρίτων των μελών της. Ούτε καν απλή πλειοψηφία, αλλά πλειοψηφία των δύο τρίτων! Δηλαδή, μία κοινότητα θα πρέπει να έχει ξεκάθαρο προσανατολισμό προς τη μία ή την άλλη εκκλησιαστική δικαιοδοσία.
Αυτό λοιπόν γιατί ενοχλεί τους Ρώσους και κάνουν τόση αρνητική προπαγάνδα; Μα γιατί τώρα θα αποκαλυφθεί ότι "ο βασιλιάς είναι γυμνός"! Διότι μέχρι τώρα οι του Ονουφρίου κατέχουν φυσικά τη μεγάλη πλειοψηφία των ενοριών-νομικών προσώπων, οι οποίες όμως δεν αντιστοιχούν στην πλειοψηφία των πιστών! Μέχρι τώρα η Εκκλησία του Ονουφρίου ήταν η μόνη Κανονική. Και οι περισσότεροι από τους πιστούς που παρέμεναν σε αυτήν το έκαναν κατ’ ανάγκη, για να είναι εντός της Εκκλησίας, παρά το γεγονός ότι ο αντιρωσισμός στην Ουκρανία κορυφώθηκε κατά τα τελευταία έτη, μετά τις επιθέσεις της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, την προσάρτηση εδαφών, την δολοφονία χιλιάδων Ουκρανών... Πολλοί όμως ήταν οι Ουκρανοί που, αηδιασμένοι από τις επιβουλές της Μόσχας κατά της Πατρίδος τους, εγκατέλειπαν αθρόα τη μοσχοβίτικη Εκκλησία και προτιμούσαν είτε να πηγαίνουν στις τότε σχισματικές ομάδες, είτε στην ουνία, είτε... πουθενά... Απλά δήλωναν Ορθόδοξοι, χωρίς όμως να ταυτίζονται με κάποια από τις εκκλησιαστικές παρατάξεις...
Για να έχουμε μια εικόνα της τραγικής εκκλησιαστικής κατάστασης που είχε διαμορφωθεί τα τελευταία 30 χρόνια στην Ουκρανία, με αποκλειστική ευθύνη των πολιτικών της Εκκλησιαστικής και Πολιτειακής Ηγεσίας της Μόσχας, μέχρι τη δημιουργία της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας η συντριπτική πλειοψηφία των Ουκρανών Ορθοδόξων βρίσκονταν εκτός κανονικότητας! Κάτι που, όπως φαίνεται πλέον με τραγικό τρόπο, δεν ενδιέφερε καθόλου τη Ρωσική Εκκλησία... Συγκεκριμένα, σε στατιστική-κοινωνιολογική έρευνα του Κέντρου Razumkov, τον Απρίλιο του 2018, μόλις το 12.8% των Ουκρανών δήλωσαν πως θεωρούν τους εαυτούς τους μέλη της Εκκλησίας του Ονουφρίου!!! Όλοι οι άλλοι ήταν εκτός και απέναντι...
Αυτό τώρα, μετά τη δημιουργία και αναγνώριση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας, τελειώνει οριστικά. Οι Ουκρανοί, για πρώτη φορά στην Ιστορία τους, βλέπουν το όνειρο αιώνων για μια ανεξάρτητη Εκκλησία να γίνεται πραγματικότητα χάρη στην αγάπη και την στοργή της Μητρός τους Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Και στο εξής δεν είναι φυσικά δυνατόν η εκκλησιαστική ομάδα του Ονουφρίου να συνεχίσει να κατέχει τα νομικά πρόσωπα, τις "σφραγίδες" των ενοριών και τις περιουσίες τους, χωρίς όμως να διαθέτει τους... πιστούς τους! Γι' αυτό και δίνεται στον πιστό λαό η δυνατότητα να επιλέξει ελεύθερα και δημοκρατικά, με αυξημένη ασφαλή πλειοψηφία, πού θέλει να υπάγεται εκκλησιαστικά.
Ίσως στην τυραννική και ανελεύθερη Ρωσία του Πούτιν διαδικασίες όπως οι παραπάνω να θεωρούνται... «διωγμός». Εδώ όμως, στην Ελλάδα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να αποδεχθούν και να διακινήσουν αυτήν την προπαγάνδα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα ξέρουμε τι θα πει Δημοκρατία και αγώνες για αυτήν. Γι’ αυτό και φυσικά επιδοκιμάζουμε και επαινούμε την υποδειγματική αυτή διαδικασία που ενέκρινε η Ουκρανική Βουλή, η οποία στηρίζεται στις αρχές της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας και της Πλειοψηφίας.
