Το έχουμε γράψει πάλιν και πολλάκις και είναι η γενεσιουργός αιτία της μοσχοβίτικης αιρετικής εκκλησιολογίας: Η χρήση της Ορθοδοξίας από τη Μόσχα, με όλα τα καθεστώτα (τσαρικό, σοβιετικό, πουτινικό), ως «όπλο» του νοσηρού και αντιχριστιανικού εθνοφυλετιστικού ιδεολογήματος του «Ρωσικού Κόσμου» που αποτελεί την...
επίσημη έκφραση του ρωσικού ιμπεριαλισμού με δύο βραχίονες: τη Ρωσική Πολιτεία και τη Ρωσική Εκκλησία. Την πρώτη ως ηγέτιδα και τη δεύτερη ως πειθήνια υπηρεσία της πρώτης...
Δυστυχώς, ο Κύριλλος Γκουντιάεφ, ο και τάχα «πατριάρχης» της Μόσχας, δεν παύει να μας εκπλήσσει καθημερινά, ολοένα και πιο δυσάρεστα, με τις δημόσιες αντορθόδοξες παρεμβάσεις του, που αποκαλύπτουν ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ένας σύγχρονος Αιρεσιάρχης, μια τραγική φιγούρα για την Ρωσική Εκκλησία. «Ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος», όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα... Ποτέ η Ρωσική Εκκλησία δεν ορθοτομούσε απόλυτα τον λόγο της αληθείας, αλλά ένα παραπάνω σήμερα, υπό την ηγεσία του Κυρίλλου Γκουντιάεφ και την πρόθυμη συνεργία του Μητροπολίτου Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ, οδηγείται με γοργά βήματα στην οριστική έκπτωση από τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, στην αποκοπή της από το Άγιο Σώμα του Κυρίου, την Εκκλησία μας.
Εάν δεν υπάρξει από Θεού επέμβαση, ή κάποιος άλλος παράγοντας, δύσκολα προβλέψιμος προς το παρόν, πολύ σύντομα δεν θα μιλάμε για «σχίσμα» ή για τον φόβο «σχίσματος» (όπως αφελώς ισχυρίζονται κάποιοι), αλλά για την ανάγκη αντιμετωπίσεως μιας νέας μεγάλης Αίρεσης στους κόλπους της Ορθοδοξίας, ανάλογης με εκείνες που αντιμετώπισαν οι Οικουμενικές Σύνοδοι των πρώτων αιώνων της Εκκλησίας. Η Μοσχοβίτικη Αίρεση μάλιστα είναι η χειρότερη από όλες όσες έχουν εμφανισθεί μέχρι σήμερα, αφού διοχετεύεται στην Οικουμένη με δολιότητα και υποκρισία, ώστε να λανθάνει της προσοχής των περισσοτέρων αφελών πιστών, δυστυχώς ακόμη και Προκαθημένων κάποιων Εκκλησιών, που -ηθελημένα ή άθελα- γίνονται πρόθυμοι καταλύτες στην εξάπλωσή της...
Αυτά που είπε ο Κύριλλος Γκουντιάεφ στους φοιτητές του Τμήματος Ανωτάτων Διπλωματικών Σπουδών του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας, όπως δημοσιεύονται στο ρεπορτάζ που παραθέτομε, είναι αποκαλυπτικά του τι κάνει και πώς κινείται η Εκκλησία του σε διορθόδοξο, διαθρησκειακό και εν γένει διεθνές επίπεδο. Συνιστούν «γυμνή τη κεφαλή» ομολογία της εκκλησιολογικής του αιρέσεως, η οποία αντιμετωπίζει την Εκκλησία ως «μέσο», ως «όργανο», ως «όπλο» στη διπλωματική σκακιέρα. Βάσει αυτής της αντιχριστιανικής λογικής μπορεί κανείς να εννοήσει και όλη την ακαταστασία που έχει προκληθεί σε διάφορες περιοχές της γης από τις παρεμβάσεις της Μόσχας, μέσω της Εκκλησίας της. Όπως λ.χ. στην Ουκρανία, στην Κορέα, στους Αγίους Τόπους, στην Ευρώπη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.
Δεν γνωρίζω έως πότε η Εκκλησία θα ανέχεται αυτήν την αίρεση και τις τραγικές συνέπειές της για την πίστη και τη σωτηρία τόσων ανθρώπων... Το ενδεχόμενο μιας Οικουμενικής Συνόδου για να αντιμετωπίσει αυτήν την εκ μέρους της Μόσχας αποστασία από την οδό της αληθείας, από την οδό του Χριστού, είναι περισσότερο ορατό από ποτέ. Σε μια τέτοια Οικουμενική Σύνοδο, η Μόσχα ή θα συνέλθει και θα μετανοήσει ή θα καταδικασθεί και θα αποκοπεί οριστικά από την Εκκλησία του Χριστού, όπως έγινε με τόσες άλλες τοπικές Εκκλησίες στο παρελθόν, όταν αυτές έπεσαν σε πλάνες και αιρέσεις και αρνήθηκαν να μετανοήσουν και να δεχθούν τη Μία Αλήθεια της Εκκλησίας του Χριστού.
Το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από το orthodoxianewsagency.gr:
«Για το σημαντικό ρόλο που μπορεί να παίξει η Εκκλησία στη διπλωματία και την χάραξη εξωτερικής πολιτικής, μίλησε ο Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσιών, κ.κ. Κύριλλος, ο οποίος συναντήθηκε με φοιτητές του Τμήματος Ανωτάτων Διπλωματικών Σπουδών του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, Αρχιμανδρίτης Φιλάρετος (Μπουλέκοφ), ο Πρύτανης της Διπλωματικής Ακαδημίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας MG. Τρογιάνσκυ κ.α.. Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν γενικοί πρόξενοι που υπηρετούν στο εξωτερικό, απεσταλμένοι και γραμματείς των ρωσικών διπλωματικών αποστολών, καθώς και οι επικεφαλής των υπηρεσιών και ανώτεροι υπάλληλοι του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Στην ομιλία του, ο Πατριάρχης Κύριλλος είπε στους Ρώσους διπλωμάτες για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, για τις επαφές με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες στο εξωτερικό, αλλά και με άλλα δόγματα, με μη χριστιανικές θρησκευτικές κοινότητες, καθώς και για το έργο με τους Ρώσους που ζουν στο εξωτερικό. Επίσης, τόνισε την σημασία της ρωσικής εκκλησίας στην χάραξη κοινής εθνικής διπλωματικής πολιτικής.»