Πάνω από ένα αιώνα ήταν ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ η Ρωσική Εκκλησία, συκοφαντώντας τη Ρωμιοσύνη και διαστρεβλώνοντας την Ιστορία...
Αλλά αυτό δεν ενοχλεί τους "Καθαρούς", ούτε ποτέ έθεσαν ζήτημα κανονικότητος ή αποστολικής διαδοχής στο Πατριαρχείο Μόσχας... Οι ίδιοι αυτοί που σήμερα κινούν την πτέρναν κατά της Μεγάλης Εκκλησίας, η οποία, όπως τότε αποδέχθηκε τους Ρώσους, επιστρέφοντας στην κανονικότητα, το ίδιο και σήμερα αποδέχθηκε τους Ουκρανούς που θέλησαν να εξέλθουν από το σχίσμα και να εισέλθουν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Νεώτερο αντίστοιχο παράδειγμα η αποκατάσταση του 80ετούς Βουλγαρικού Σχίσματος. Πάλι με την Στοργή και τη Συγχωρητικότητα της Μεγάλης Εκκλησίας. Ούτε εδώ κανείς τόλμησε να θέσει ζητήματα κανονικότητας χειροτονιών κ.λπ.
Στην Ουκρανία σήμερα διεξάγεται ένας ανηλεής πόλεμος προπαγάνδας. Και εντάξει οι Μοσχοβίτες, έχουν πολιτικά και γεωπολιτικά κίνητρα και συμφέροντα, τα οποία, όπως πάντα, θέτουν πάνω από την Εκκλησία και την Πίστη. Αλλά οι άλλοι, οι και τάχα δικοί μας; Οι μητραλοίες υβριστές της Μεγάλης Εκκλησίας; Με ποιο θράσος και με ποια επιχειρήματα τολμούν να αμφισβητούν το από Θεού έργον και την αποστολή Της;
Αλλά, όπως έλεγε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας, "Εμείς, τη δουλειά μας!"...
Η Μεγάλη Εκκλησία θα πράττει το ιερόν της χρέος έναντι του Θεού, των ανθρώπων και της Ιστορίας. Και αφήστε τα σκυλιά να γαβγίζουν και τους λύκους να υλακτούν... Και τους μικρούς και ασήμαντους να καταπνίγονται μέσα στην ουδενία τους, αφού, όπως λέγει ο μέγας Παύλος, χωρίς αγάπη και χωρίς συγγνώμη δεν είναι παρά "χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον" (κοινώς, τενεκέδες, όπως έλεγε και ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ...)
