Πολλές οι ακατάλληλες για να περιγραφούν εδώ ιταμές ύβρεις που εκστομίζονται τις τελευταίες ώρες κατά της Εκκλησίας και των κληρικών από εμπαθείς καρδιές, άγευστες της αγάπης και του ελέους του Θεού... Εξίσου άγευστες, τολμώ να πω, με την ταραγμένη καρδιά εκείνου του γηραιού αμετροεπούς Ιεράρχου της Ελλαδικής Εκκλησίας, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να δίδει αφορμές στους εχθρούς της Εκκλησίας του Χριστού...
Τελικά, ο ίδιος -και δεν με ενδιαφέρει εάν το πράττει με επίγνωση ή λόγω... ακαταλόγιστου- έχει καταστεί ο καλύτερος συνεργάτης του διαβόλου και των επίγειων οργάνων του που αναζητούν διακαώς και επιμόνως τρόπους να επιτίθενται στην Αγία μας Εκκλησία. Κρίμα. Κρίμα που η Εκκλησία της Ελλάδος τον έχει αφήσει ανεξέλεγκτο να ασχημονεί, όταν σε άλλες περιπτώσεις -ουδόλως σημαντικές ή αναγκαίες για το κύρος και την μαρτυρία της Εκκλησίας- έσπευσε να εφαρμόσει την από τον Καταστατικό Χάρτη της προβλεπόμενη αναγκαστική «απόσυρση» Αρχιερέων... Εδώ τι πρέπει να κάνει δηλαδή; Ως πότε θα αδιαφορεί η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος για το ανηκέστως βλαβέν και ανεπανορθώτως εκτραπέν αυτό μέλος της; Πότε θα αναλάβει την δέουσα από τους Κανόνες και τους Νόμους δράση, ώστε να πάψει πια εξαιτίας του εν λόγω να «βλασφημείται εν τοις έθνεσι» το Όνομα του Θεού;
Και, στο κάτω κάτω, αν η Ελλαδική Εκκλησία δεν θέλει να περισώσει το κύρος της, αυτό δεν μπορεί να μεταφέρεται στις Επαρχίες του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου. Ειδικά και ιδιαίτερα σε εμάς εδώ, στην Αποστολική Εκκλησία της Κρήτης. Δεν έχομε εμείς εδώ στην Κρήτη Ιεράρχες σαν τον Αμβρόσιο... Δόξα τω Θεώ! Εμείς έχομε αληθινούς Ποιμένες, στοργικούς Πατέρες, που συγχαίρουν και συμπάσχουν με τα αγαπημένα πνευματικά τους παιδιά. Που έμπρακτα βρίσκονται κοντά στον κάθε εμπερίστατο αδελφό, που αναλώνουν τους εαυτούς τους για την διακονία του πλησίον, του πληρώματος της Εκκλησίας.
Γι’ αυτό και δεν μπορώ να αποδεχθώ, ούτε σαν δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης (για να μιλήσω καθ’ υπερβολήν), τις ύβρεις που εκστομίζουν τα απύλωτα στόματα αντιθέων και ασεβών ενάντια στον Ιερό Κλήρο και την Εκκλησία του Χριστού, με αφορμή το έκτακτο Ανακοινωθέν της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης που εξεδόθη μόλις έγινε γνωστή στο πανελλήνιο η φρικτή τραγωδία που ενέσκηψε στην Αττική από τις πυρκαγιές. Ένα Ανακοινωθέν άμεσης προσευχητικής και ηθικής συμπαράστασης και συμπόνοιας Πατέρων προς τα πολύπαθα παιδιά τους, αναγκαίο για εκείνους που, παρά τις θλίψεις και τις συμφορές τους, δεν έπαψαν να ελπίζουν στο Θεό και να δέονται σε Εκείνον.
Ιδού λοιπόν τι λέει το Ανακοινωθέν αυτό: «Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης μέ βαθειά ὀδύνη συμμετέχει στό βαθύτατο πόνο, τόν ὁποῖο βιώνουμε ὡς Ἔθνος, μέ τήν τραγωδία ἡ ὁποία ἀπό χθές συντελεῖται στήν Ἀττική, μέ τίς καταστροφικές πυρκαγιές καί τά τραγικά ἀποτελέσματά τους, κυρίως δέ γιά τά ἀνθρώπινα θύματα, τά ὁποῖα θρηνοῦμε.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης δηλώνει τήν ἀμέριστη συμπράστασή Της στούς πληγέντες καί ἐντείνει τίς προσευχές Της στόν Θεό, γιά τήν ἀνάπαυση τῶν μαρτυρικῶς τελειωθέντων καί τήν ἐνίσχυση τῶν τραυματιῶν, τῶν ἐμπεριστάτων καί ἐν γένει ὅλων τῶν θυμάτων τῆς πύρινης λαίλαπας.
Ἐνώπιον αὐτῆς τῆς μεγάλης τραγωδίας στεκόμαστε ὅλοι μαζί μέ πόνο ψυχῆς καί ἀνυπόκριτη ἀλληλοσυμπαράσταση, γιά τήν ὑπέρβαση τοῦ ἀδιεξόδου καί τήν ἐπούλωση τῶν ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν πληγῶν, στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἀνθρώπινη κτίση.
Ὁ Θεός ἄς ἔλθει βοηθός καί σκεπαστής ὅλων μας!».
Πού είναι το μεμπτόν στους ανωτέρω πατρικούς παρηγορητικούς λόγους της Εκκλησίας μας; Πού είναι το άξιον ύβρεων και αποδοκιμασιών; Ποιους ενοχλεί η προσευχή; Μόνο τον διάβολο, από όσα μας διδάσκει η Εκκλησία μας. Προφανώς, ενοχλεί και εκείνους που ανήκουν στον διάβολο και τον υπηρετούν έργω και λόγω... Εκείνους που αποτασσόμαστε εμείς οι Χριστιανοί κατά το Άγιο Βάπτισμα με τα λόγια: « Ἀποτάσσῃ τῷ Σατανᾷ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ; Καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ; Καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ; - Ἀποτάσσομαι».
Κάποιοι λοιπόν έχουν συνταχθεί απόλυτα με το Σατανά, με τη λατρεία, την πομπή του και τα έργα του. Τα έργα του σκότους. Τα έργα της μισανθρωπίας. Τα έργα της «ειδωλολατρίας και πάσης ακαθαρσίας». Αυτοί είναι οι «συνήθεις ύποπτοι» υβριστές της Εκκλησίας, μόλις νομίσουν ότι βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία... Τώρα την «ευκαιρία» τους την έδωσε κατ’ αρχάς ο Καλαβρύτων με τα αθεολόγητα, αντίχριστα και απάνθρωπα που δημοσίευσε σχετικά με τις πυρκαγιές στην Αθήνα. Και την κατάλληλη αγιοπνευματική, πατερική, χριστιανική απάντηση την έλαβε από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως κ. Άνθιμο, τον ευλογημένο αυτό Ιεράρχη μια ιστορικής Επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου. Διαβάσετέ την εδώ: https://romalewfronimati.blogspot.com/2018/07/blog-post_83.html.
Κάποιοι άλλοι εγκαλούν την Εκκλησία και την προτρέπουν με ανάρμοστες εκφράσεις και έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού «να δώσει λεφτά και όχι προσευχές»!!!... Ο συνήθης λαϊκισμός της αναπαραγωγής του μύθου περί της... «αμύθητης» εκκλησιαστικής περιουσίας... Που, ακόμη και αν υπήρχε, δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να καταστεί άμεσα αξιοποιήσιμη και να βοηθήσει στην προκειμένη Εθνική Τραγωδία της Αττικής, αλλά τέλος πάντων... Ο λαϊκισμός άλλωστε τροφοδοτείται από την παντελή έλλειψη λογικής και μέτρου. Και καπηλεύεται το θυμικό της στιγμής.
Αλλά και σε αυτή τη μομφή, όσο και αν είναι γελοία και έχει διαψευστεί πάμπολλες φορές μέσα στην Ιστορία, δεν θα αποφύγω την απάντηση. Γιατί η Εκκλησία πάντα έπραττε, πράττει και θα πράττει -και από υλικής πλευράς- το καθήκον της απέναντι σε κάθε αναγκεμένο αδελφό του Χριστού. Όπως το κάνει από της ιδρύσεώς της μέχρι και σήμερα. Και κανείς δεν έχει το ανάστημα και την έξωθεν μαρτυρία να ελέγξει την Εκκλησία περί φιλανθρωπίας και αλληλεγγύης. Αυτές καθεαυτές οι έννοιες τούτες είναι δώρο της Εκκλησίας του Χριστού προς την Ανθρωπότητα και την Ιστορία. Ανύπαρκτες και ανούσιες έξω από την Εκκλησία και χωρίς αυτήν.
Αλλά η Εκκλησία πράττει πάντοτε το χρέος και την αποστολή της όπως πρέπει και όταν πρέπει. Με σύνεση, με σοφία, με προσοχή. Ώστε η όποια βοήθεια να είναι όντως αυτή που χρειάζεται στην κάθε περίσταση και να καταλήξει τελικά σε αυτούς που πραγματικά την χρειάζονται... Γιατί και αυτό είναι ένα μέγα ζητούμενο. Μαζεύονται με σπουδή και διάθεση ενίοτε αυτοπροβολής χρήματα και πράγματα από διαφόρους φορείς και πρόσωπα, όταν επισυμβεί μια τραγωδία, αλλά μετά ουδείς εξετάζει πού καταλήγουν όλα αυτά και πώς αξιοποιούνται προς το συμφέρον και την ανακούφιση των πληγέντων.
Η Εκκλησία, όπως το έκανε και σε αλλοτινές συμφορές, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και όπου γης, γιατί όλοι είμαστε παιδιά του Θεού, θα πράξει και τώρα το χρέος της. Αλλά θα το πράξει με τον δικό της ορθό, δοκιμασμένο και αποτελεσματικό τρόπο. Όχι, όπως συνέβη στις προηγούμενες πυρκαγιές στην Ηλεία το 2007, να ψάχνουμε μετά από χρόνια πού πήγαν και πώς αξιοποιήθηκαν τα χρήματα που είχαν μαζευτεί για τους τότε και εκεί πληγέντες... Ξεχάσαμε τι έγινε; Μόνο η Εκκλησία ξέρει τι έκανε, πώς το έκανε, σε ποιους το έκανε και τι αποτέλεσμα είχε. Και αυτό θα κάνει πάντοτε, όσο και αν σκούζουν οι αντίθεοι επικριτές της.
Συμπερασματικά. Εκείνοι που νομίζουν ότι τάχα... αντεπιτίθενται στον Αμβρόσιο κάθε φορά που προκαλεί με τις δηλώσεις του, είναι τελικά οι καλύτεροι συνεργάτες του, οι καλύτεροι υποβολείς του, το τέλειο άλλοθί του για το έγκλημα που διαπράττει ενάντια στην Εκκλησία και στις ψυχές που σκανδαλίζει. Και ο Αμβρόσιος πάλι είναι ο καλύτερος... προαγωγός των αντίθεων και αντίχριστων υβριστών της Εκκλησίας, το δικό τους χαμερπές άλλοθι για το μένος και τη χολή που ξερνούν ενάντια στο Πανάγιο Σώμα του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος μας Ιησού Χριστού, δηλαδή την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
Τα δύο αυτά άκρα είναι, όπως συμβαίνει πάντοτε με τα άκρα, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Ο μεν δίδει νόημα ύπαρξης στους δε και αυτοί ερεθίζουν ακόμη περισσότερο την μανία εκείνου.
Ας πάψουν λοιπόν όλοι τους. Και ο μεν και οι δε. Ας σεβαστούν όλοι τις μνήμες των θυμάτων της φρικτής τραγωδίας. Ναι, ας προσευχηθούν όλοι για την ανάπαυση των ψυχών εκείνων και έπειτα, με νηφαλιότητα και όπως επιβάλλεται, ας αναζητηθούν οι καταλληλότεροι τρόποι και τα προσφορότερα μέσα για την με κάθε τρόπο στήριξη των πληγέντων.
Αυτή είναι η οδός του Θεού. Και η Εκκλησία δεν ξέρει άλλους δρόμους.
Υ.Γ. Είχα ολοκληρώσει τις παραπάνω σκέψεις, όταν ενημερώθηκα για το ανακοινωθέν του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, που αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όσους αποπειράθηκαν να εγκαλέσουν, ως μη ώφειλαν, την Εκκλησία για το τι θα πράξει πέραν των αναγκαίων και αυτονόητων προσευχών... Το παραθέτω αυτούσιο:
O Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συγκλονισμένος από την ανυπολογίστων διαστάσεων ανθρωπιστική και οικολογική καταστροφή που υπέστη η περιοχή της Αττικής και τις δραματικές ώρες που ζουν δεκάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας, προέτρεψε τις Κοινότητες της Ομογένειας της Πόλης να συγκεντρώσουν οικονομική βοήθεια, η οποία θα προσφερθεί στο πυρόπληκτο «Λύρειο Παιδικό ίδρυμα – Ορθόδοξο χωριό», που εδρεύει στον Νέο Βουτζά. Ταυτόχρονα, προτρέπει όλες τις ανά τον κόσμο Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κάθε πιστό και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως, να συμβάλουν, με όποιο τρόπο κρίνουν κατάλληλο και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, στην ανακούφιση των πληγέντων.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρακολουθεί τον αγώνα των πυροσβεστικών δυνάμεων που με αυτοθυσία και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες επιχειρούν όλες αυτές τις ημέρες για την αντιμετώπιση των πύρινων μετώπων και την προστασία των κατοίκων, τη συμβολή του Λιμενικού Σώματος και των ιδιωτών κατόχων σκαφών στη διάσωση των πληγέντων, αλλά και την αυθόρμητη ανταπόκριση επισήμων φορέων και απλών πολιτών της Αττικής, που με κάθε τρόπο, ακόμα και αξιοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κινητοποιήθηκαν για τη στήριξη των δοκιμαζομένων συνανθρώπων μας. Όλους αυτούς ο Παναγιώτατος τους συγχαίρει, ευλογεί το πολύτιμο έργο τους και ενθαρρύνει πάντας να δείξουν, σε αυτές τις δύσκολες ώρες, πνεύμα ενότητας και αλληλεγγύης.
Αύριο, Πέμπτη, 26η Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας Παρασκευής, ο Παναγιώτατος, ο οποίος θα χοροστατήσει στον φερώνυμο Ι.Ναό Πικριδίου, θα αναπέμψει επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των ψυχών των συνανθρώπων μας που έχασαν τη ζωή τους κατά την πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε την Αττική.
Υ.Γ. Είχα ολοκληρώσει τις παραπάνω σκέψεις, όταν ενημερώθηκα για το ανακοινωθέν του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, που αποτελεί την καλύτερη απάντηση σε όσους αποπειράθηκαν να εγκαλέσουν, ως μη ώφειλαν, την Εκκλησία για το τι θα πράξει πέραν των αναγκαίων και αυτονόητων προσευχών... Το παραθέτω αυτούσιο:
O Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, συγκλονισμένος από την ανυπολογίστων διαστάσεων ανθρωπιστική και οικολογική καταστροφή που υπέστη η περιοχή της Αττικής και τις δραματικές ώρες που ζουν δεκάδες χιλιάδες συνάνθρωποί μας, προέτρεψε τις Κοινότητες της Ομογένειας της Πόλης να συγκεντρώσουν οικονομική βοήθεια, η οποία θα προσφερθεί στο πυρόπληκτο «Λύρειο Παιδικό ίδρυμα – Ορθόδοξο χωριό», που εδρεύει στον Νέο Βουτζά. Ταυτόχρονα, προτρέπει όλες τις ανά τον κόσμο Αρχιεπισκοπές και Μητροπόλεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κάθε πιστό και κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως, να συμβάλουν, με όποιο τρόπο κρίνουν κατάλληλο και στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους, στην ανακούφιση των πληγέντων.
Με ιδιαίτερη συγκίνηση, ο Οικουμενικός Πατριάρχης παρακολουθεί τον αγώνα των πυροσβεστικών δυνάμεων που με αυτοθυσία και κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες επιχειρούν όλες αυτές τις ημέρες για την αντιμετώπιση των πύρινων μετώπων και την προστασία των κατοίκων, τη συμβολή του Λιμενικού Σώματος και των ιδιωτών κατόχων σκαφών στη διάσωση των πληγέντων, αλλά και την αυθόρμητη ανταπόκριση επισήμων φορέων και απλών πολιτών της Αττικής, που με κάθε τρόπο, ακόμα και αξιοποιώντας τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κινητοποιήθηκαν για τη στήριξη των δοκιμαζομένων συνανθρώπων μας. Όλους αυτούς ο Παναγιώτατος τους συγχαίρει, ευλογεί το πολύτιμο έργο τους και ενθαρρύνει πάντας να δείξουν, σε αυτές τις δύσκολες ώρες, πνεύμα ενότητας και αλληλεγγύης.
Αύριο, Πέμπτη, 26η Ιουλίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Αγίας Παρασκευής, ο Παναγιώτατος, ο οποίος θα χοροστατήσει στον φερώνυμο Ι.Ναό Πικριδίου, θα αναπέμψει επιμνημόσυνη δέηση για την ανάπαυση των ψυχών των συνανθρώπων μας που έχασαν τη ζωή τους κατά την πύρινη λαίλαπα που κατέκαψε την Αττική.
