Μείζον πολιτικό, εθνικό και διεθνές ζήτημα εγείρεται από τις δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εθνικής Άμυνας περί άρσης των «εγγυήσεων» της Ρωσίας για τη μη κατάληψη ελληνικού νησιού (VIDEO)

Έχει παρέλθει 24ωρο από τη στιγμή που ο πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας της Συγκυβέρνησης με Πρωθυπουργό τον κ. Αλέξη Τσίπρα, ο κ. Πάνος Καμμένος, σε ομιλία του, χθες το βράδυ, σε ημερίδα του Ινστιτούτου Γεωπολιτικών Μελετών «Εθνική Αναδημιουργία», δήλωσε ακριβώς τα εξής:

«Εάν συμβεί το ο,τιδήποτε τους επόμενους μήνες, φέρει ακέραια την ευθύνη η Ιερά Σύνοδος για την άρση των εγγυήσεων που έχουμε από τη Ρωσία για την αναγνώριση της παράνομης Ουκρανικής Εκκλησίας. Ο Αρχιεπίσκοπος εγκλημάτησε και οι Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου εγκλημάτησαν, όταν, κατά την τελευταία Ιερά Σύνοδο αναγνώρισαν την παράνομη Ουκρανική Εκκλησία πρώτοι, πριν το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και της Αλεξανδρείας, παρά το ότι τους προειδοποίησα και προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο. Ότι εάν υποκύψουν στον εκβιασμό να αναγνωριστεί από την Ελλάδα πρώτα, κάνοντας εχθρική πράξη, η Ουκρανική Εκκλησία, αίρονται οι εγγυήσεις της Ρωσίας για τη μη κατάληψη ελληνικού νησιού, που μας είχαν δώσει στις συμφωνίες τις οποίες είχαμε κάνει (...) Η απόφαση, για να κάνουν τους αρεστούς στο Φανάρι, και να υποκύψουν στις πιέσεις κάποιων αμερικανικών κύκλων, τη Ρωσία την έβαλαν απέναντί μας. Έχει λοιπόν ευθύνη απόλυτη για ό,τι και αν συμβεί από εδώ και πέρα. Γιατί προειδοποιήθηκαν οι πάντες».

Ακούστε το σχετικό απόσπασμα στο βίντεο:

Παρόμοιες τρομολαγνικές δηλώσεις και αναφορές για την... οργή της Ρωσίας που θα ξεσπάσει στα κεφάλια μας λόγω του Ουκρανικού έχουν γίνει και από άλλα πρόσωπα, δημοσιογράφους, αρθρογράφους, ακόμη και Ιεράρχες που ταυτίζονται με τις θέσεις της Μόσχας. Όλοι αυτοί ομιλούν και γράφουν ως ανεύθυνοι, ως απλοί σχολιαστές και παρατηρητές, η δε βαρύτητα των απόψεών τους είναι μηδαμινή. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, οι παραπάνω απόψεις, που αφορούν στην εθνική ασφάλεια και στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος, δεν ειπώθηκαν από τον οποιονδήποτε τυχαίο σχολιαστή σε κάποιο καφενείο της Ελλάδος. Ακούστηκαν μετ’ εμφάσεως από τον επί τέσσερα ολόκληρα έτη (από τις 27 Ιανουαρίου 2015 έως τις 14 Ιανουαρίου 2019) Υπουργό Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας. Τον κατεξοχήν δηλαδή υπεύθυνο και αρμόδιο για την Άμυνα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Και αυτό που ουσιαστικά μας είπε ο πρώην Υπουργός είναι ότι ολόκληρη η άμυνα και η ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, επί των ημερών του, στηριζόταν σε... «εγγυήσεις» που είχε λάβει από τη Ρωσία ότι μια τρίτη χώρα, η Τουρκία, δεν θα... καταλάβει ελληνικό νησί!!! Ομιλώντας μάλιστα για «συμφωνίες που είχαμε κάνει»...

Υπάρχουν δύο εκδοχές και τρίτη δεν μπορεί να υπάρχει. Ή ο κ. Καμμένος λέει την αλήθεια ή όχι. Αν ο κ. Καμμένος δεν λέει την αλήθεια, τότε οφείλουν να βγουν και να τον διαψεύσουν κατηγορηματικά τόσο η ρωσική πολιτική ηγεσία, με την οποία ισχυρίζεται ότι έκανε «συμφωνίες», όσο και ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας, που με δική του ευθύνη τον διόρισε Υπουργό Εθνικής Άμυνας, καθώς φυσικά και ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Κοτζιάς, αφού το ζήτημα της γεωπολιτικής και των εξωτερικών σχέσεων της Ελλάδος είναι κυρίως αρμοδιότητα του Υπουργείου των Εξωτερικών και δευτερευόντως του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στα πλαίσια πάντοτε συντονισμένης δράσης και όχι φυσικά αυτόνομης προσωπικής πολιτικής του Υπουργού Εθνικής Άμυνας εν αγνοία του Πρωθυπουργού, του Υπουργού των Εξωτερικών και του διπλωματικού σώματος της χώρας.

Εάν κανείς δεν διαψεύσει ή διευκρινίσει τα παραπάνω, τότε ο κ. Καμμένος έχει ένα ισχυρό τεκμήριο ότι λέει την αλήθεια, οπότε η υπόθεση καθίσταται εξόχως σοβαρή και δεν μπορεί να περάσει «στο ντούκου». Στην περίπτωση λοιπόν που ο κ. Καμμένος λέει την αλήθεια, τότε η πρώτη μομφή πρέπει να απευθυνθεί στον ίδιο προσωπικά αλλά και συλλογικά στην Κυβέρνηση της οποίας ήταν Υπουργός. Διότι, ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει, ότι ολόκληρη η άμυνα, η εθνική ασφάλεια και η εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος επί των ημερών του στηριζόταν όχι στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων, για το οποίο είχε πολιτική και προσωπική ευθύνη, αλλά σε «εγγυήσεις» μιας χώρας, εν προκειμένω της Ρωσίας, η οποία μάλιστα δεν αποτελεί καν μέλος της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ, η συμμετοχή της Ελλάδος στην οποία έχει ακριβώς αυτό το σκοπό: τη διασφάλιση της άμυνας και της εθνικής της ασφάλειας. Θέλοντας να κατηγορήσει, και μάλιστα με βαρύτατους χαρακτηρισμούς («εγκλημάτησαν», «φέρουν ακέραια την ευθύνη»), τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ και όλη την Ιεραρχία της, ο κ. Καμμένος πυροβόλησε εν πρώτοις τα δικά του πόδια, αλλά και εξέθεσε τις Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδος μας. Διότι μας είπε ότι είναι ανίκανες ουσιαστικά να υπερασπίσουν την εδαφική ακεραιότητά μας, οπότε οποιαδήποτε στιγμή η Ελλάδα μπορεί να... χάσει ένα νησί! Και το μόνο που μας διασφάλιζε ήταν κάποιες «εγγυήσεις», όχι της χώρας που μας απειλεί, αλλά μιας τρίτης, της Ρωσίας... Υπήρξαν όντως τέτοιες εγγυήσεις; Υπήρξαν όντως τέτοιες συμφωνίες; Εν γνώσει του τότε Πρωθυπουργού και της τότε Κυβερνήσεως;

Το πιο σημαντικό όμως που προκύπτει στην περίπτωση που οι δηλώσεις του κ. Καμμένου ανταποκρίνονται σε πραγματικά γεγονότα είναι η απόλυτη επιβεβαίωση όσων με παρρησία κατήγγειλαν πολλοί Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος κατά την Έκτακτη Σύνοδο της 12^ης Οκτωβρίου 2019. Δηλαδή των πιέσεων, των εκβιασμών και των απειλών της ρωσικής ηγεσίας, πολιτικής και εκκλησιαστικής, με στόχο να αποτραπεί η αναγνώριση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Και αυτή η επιβεβαίωση διαλύει τους ισχυρισμούς της Μόσχας ότι τάχα η Εκκλησία της Ελλάδος, και όσοι άλλοι αναγνώρισαν ή θα αναγνωρίσουν στο μέλλον την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας, υφίστανται πιέσεις από δυνάμεις αντίπαλες προς τη Ρωσία. Ακόμη όμως χειρότερα, εάν όλα αυτά είναι έτσι όπως τα είπε ο κ. Καμμένος, καταδεικνύεται ότι η Ρωσική Εκκλησία, δυστυχώς, δεν λειτουργεί ως Εκκλησία, ως πνευματικός οργανισμός, αλλά ως βραχίονας άσκησης χυδαίων και ωμών παρεμβάσεων της ρωσικής πολιτικής ηγεσίας σε βάρος άλλων ανεξαρτήτων χωρών. Κονιορτοποιείται λοιπόν το βασικό «επιχείρημα» των αντιπάλων της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας, ότι τάχα η απόδοσή της δεν είναι εκκλησιαστικό ζήτημα, αλλά ζήτημα πολιτικής και γεωπολιτικής, απόρροια πιέσεων και εκβιασμών δυνάμεων της Δύσεως. Διότι αυτό που ομολόγησε ο κ. Καμμένος είναι ότι αν υπήρξαν και υπάρχουν αθέμιτες πιέσεις, εκβιασμοί και απειλές, αυτές προέρχονται από τη Μόσχα. Η πολιτική ηγεσία της οποίας, ως μη ώφειλε, εμπλέκεται στα εκκλησιαστικά ζητήματα και χρησιμοποιεί με ανήθικο και αντίχριστο τρόπο τη Ρωσική Εκκλησία και το θρησκευτικό συναίσθημα εντός και εκτός Ρωσίας προς εξυπηρέτηση των ιμπεριαλιστικών της σχεδιασμών.

Όλα τα παραπάνω χρειάζονται άμεσα ξεκάθαρες απαντήσεις από όλους τους εμπλεκομένους. Ασφαλώς και η σημερινή Κυβέρνηση οφείλει να ενημερώσει τον Ελληνικό Λαό εάν οι Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να υπερασπισθούν την ακεραιότητα της Πατρίδος μας ή όχι, όπως υπονοεί ο επί τετραετία αρμόδιος Υπουργός κ. Καμμένος, ο οποίος χρειαζόταν τις «εγγυήσεις» της Ρωσίας απέναντι σε ενδεχόμενη τουρκική απειλή...

Τουλάχιστον, η Εκκλησία της Ελλάδος σήμερα ουσιαστικά διέψευσε τον κ. Καμμένο, ως προς το ζήτημα ότι δέχθηκε πιέσεις και εκβιασμούς για να αναγνωρίσει την Εκκλησία της Ουκρανίας. Σε σχετικό επίσημο Ανακοινωθέν της ΔΙΣ αναφέρονται μεταξύ άλλων επί λέξει και τα εξής:

Συνήλθε από την Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου έως και σήμερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος της 163ηςΣυνοδικής Περιόδου, υπό την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου.(...)Η ΔΙΣ λαβούσα υπ’ όψη της τα κατά καιρόν λεγόμενα, γραφόμενα, και διά των ηλεκτρονικών μέσων μεταφερόμενα περί του ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, επειδή απεδέχθη συνοδικώς την υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας, θα είναι τυχόν υπεύθυνη για την οποιανδήποτε γεωπολιτική μεταβολή και για τα όποια προβλήματα μπορούν να ανακύψουν στην περιοχή μας,
ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΑ ΚΑΤΩΘΙ :
• Η Εκκλησία της Ελλάδος ελεύθερα και αβίαστα και στα πλαίσια της συνοδικότητός Της απεφάσισε την αποδοχή της υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακηρύξεως του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Η συγκεκριμένη Απόφασή Της βασίζεται απολύτως στην Κανονική και Εκκλησιαστική Παράδοση και δεν έχει οιανδήποτε σχέση με «εθνικισμούς» και άλλες «άνωθεν» παρεμβάσεις, όπως άκριτα και εντελώς αβίαστα διαδίδεται από κάποιους.
• Η αγία μας Εκκλησία σέβεται πλήρως και ουσιαστικώς την ελευθερία και την ευθύνη εκάστου ανθρώπου, τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών κάθε χώρας, και το θρησκευτικό «πιστεύω» των πιστών όλων των Ομοδόξων Χριστιανικών Εκκλησιών, και εύχεται πάντοτε «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου».
Τέλος, η ΔΙΣ δηλώνει υπευθύνως ότι οιαδήποτε άλλη αντίθετη άποψη, διατύπωση και αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα είναι άκαιρη, άκριτη, και προέρχεται εντελώς «εκ του πονηρού».
Εκ της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

Αυτό που έχει ιδιάζουσα σημασία, κυρίως για τα interna corporis της Εκκλησίας της Ελλάδος, είναι ότι για πρώτη ίσως φορά δηλώνεται τόσο ξεκάθαρα η κανονική θέση και κατάσταση σε σχέση με το Ουκρανικό, ότι δηλαδή η ελεύθερη και αβίαστη αποδοχή της υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακηρύξεως του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας είναι προϊόν συνοδικής διαδικασίας («η Εκκλησία της Ελλάδος ... απεδέχθη συνοδικώς την υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου ανακήρυξη του Αυτοκεφάλου της Εκκλησίας της Ουκρανίας») και «βασίζεται απολύτως στην Κανονική και Εκκλησιαστική Παράδοση και δεν έχει οιανδήποτε σχέση με «εθνικισμούς» και άλλες «άνωθεν» παρεμβάσεις, όπως άκριτα και εντελώς αβίαστα διαδίδεται από κάποιους». Η θέση αυτή έχει κανονικές και έννομες συνέπειες και ως προς το δικαίωμα πλέον των οιωνδήποτε μελών της Ιεραρχίας να διαφοροποιούνται αποφασιστικά και δημόσια από την δεσμευτική αυτή συνοδική απόφαση και αποτελεί σαφή προειδοποίηση για όσους Ιεράρχες θα συνεχίσουν την απαράδεκτη τακτική της υπονόμευσης της ενότητος της Εκκλησίας της Ελλάδος, των αποφάσεων και του κύρους της.

Διότι ο κ. Καμμένος, ως πρώην Υπουργός και πρώην Βουλευτής, δεν λογοδοτεί πλέον σε κανένα, και ίσως μπορεί να λέει ανέξοδα ό,τι θέλει. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τους Ιεράρχες που λογοδοτούν στην Ιερά Σύνοδο και δεσμεύονται από το Σύνταγμα, τους Νόμους και τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος.