Όσοι καπηλεύονται τον Ήρωα Παύλο Μελά και όλους τους αληθινούς Μακεδονομάχους του Μακεδονικού Αγώνα, οι σημερινοί όψιμοι πατριδοκάπηλοι "μακεδονομάχοι", ας αναλογισθούν τι έκαναν εκείνοι και τι κάνουν αυτοί σήμερα. Ή, καλύτερα, τι θα έκαναν εκείνοι σήμερα.
Εάν δηλαδή ο Παύλος Μελάς ή ο Τέλλος Άγρας (ψευδώνυμο του Μακεδονομάχου Σαράντου Αγαπηνού από τους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας), έχοντας το αυτοθυσιαστικό φρόνημα της υγιούς φιλοπατρίας, σήμερα θα πήγαιναν στη Βουλγαρία και στα Σκόπια για να ψωνίσουν ή να βάλουν βενζίνη, όπως κάνουν οι -κατά τ' άλλα "διαμαρτυρόμενοι" σε "συλλαλητήρια" εθνολαϊκισμού- σύγχρονοι κάτοικοι περιοχών της Μακεδονίας, όπως π.χ. του Κιλκίς... Εάν δηλαδή εκείνοι οι αληθινοί Μακεδονομάχοι, που ήξεραν γιατί αγωνίζονταν, θα επέλεγαν να στερούν πόρους από την Ελληνική Οικονομία και να ρίχνουν νερό στο μύλο των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, χώρες που οι ίδιοι κατηγορούν ότι "εποφθαλμιούν" τη Μακεδονία "τους"...
Μεγίστη υποκρισία και φαυλότητα. Οι νεόπλουτοι (ή και νεόπτωχοι) Νεοέλληνες, σαν γραφικές καρικατούρες των ηρωικών τους προγόνων, όχι μόνο δεν πείθουν τη Διεθνή Κοινότητα για τα όποια δίκαια της Ελλάδος, αλλά και προκαλούν από μειδιάματα μέχρι οργή σε κάθε νουνεχή και ορθολογιστή διεθνή παράγοντα. Γιατί εκείνοι οι "κακοί ξένοι" βλέπουν και γνωρίζουν τι γίνεται (και) εκεί στη Βόρειο Ελλάδα (όπως άλλωστε γίνεται και από τους κατοίκους των "απειλούμενων" από τους Τούρκους νησιών του Ανατολικού Αιγαίου...). Πώς τρέχουν σαν αφιονισμένοι οι κάτοικοι της Μακεδονίας στις αγορές των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, όπως και οι Έλληνες νησιώτες στις αγορές της "απέναντι πλευράς".... Την ώρα που η δική τους Πατρίδα διέρχεται τα τελευταία δέκα χρόνια κρίση χρεωκοπίας.
Αυτά, γιατί τα ρηχά και ανούσια συναισθήματα που καταλήγουν σε κραυγές αλαλαζόντων κυμβάλων δεν είναι πατριωτισμός. Και με τέτοια μέσα δεν γίνεται σοβαρή εξωτερική πολιτική, ούτε κερδίζονται δύσκολες διπλωματικές μάχες.
