Τα χάλια της Ρωσικής Εκκλησίας δεν έχουν προηγούμενο.
Ήδη, στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης λειτουργούν μία ή και, σε κάποιες περιπτώσεις, δύο ρωσικές "δικαιοδοσίες". Μία του Πατριαρχείου της Μόσχας και μία της...
ROCOR (Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας εκτός Ρωσίας), με την οποία το Πατριαρχείο Μόσχας αποκατέστησε την κοινωνία το 2007, μετά από 80 χρόνια μεταξύ τους ακοινωνησίας...
Φυσικά, η "επανένωση" των δύο αυτών "Εκκλησιών" έγινε με την απλή υπογραφή μίας "Συνθήκης Κανονικής Επανένωσης" στις 17 Μαΐου του 2007. Κανείς από τους Μοσχοβίτες δεν ζήτησε να... επαναχειροτονηθούν οι κληρικοί της ROCOR, τους οποίους επί 80 ολόκληρα έτη θεωρούσαν σχισματικούς (και άρα μη έχοντας κανονική ιερωσύνη)... Εκεί δεν υπήρξε ζήτημα για τους Ρώσους, ενώ τώρα ενοχλήθηκαν που το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποκατέστησε στην κανονικότητα τον Φιλάρετο και τον Μακάριο στην Ουκρανία...
Αυτά για να βλέπουν και οι πλέον δύσπιστοι ότι οι Ρώσοι δεν έχουν καμία ουσιαστική σχέση με την Ορθοδοξία και την Εκκλησιολογία της. Την πίστη τη χρησιμοποιούν μόνο ως μέσο κοσμικής επιρροής και ισχύος, πολύ δε χειρότερα, ως μέσο ιμπεριαλισμού και καταπίεσης άλλων λαών...
Στις εικόνες που ενδεικτικά παρατίθενται, από σχετικά άρθρα της Wikipedia, μπορεί κανείς να δει ότι σε μεγάλες Ευρωπαϊκές Χώρες, όπως η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχουν ήδη δύο ρωσικές δικαιοδοσίες, ενώ και στη Γαλλία -όπου αποφάσισαν να ιδρύσουν Ρωσική Εξαρχία με έδρα το Παρίσι- υπάρχει ήδη Ρώσος Επίσκοπος!!! Δηλαδή, οι αθεόφοβοι, ούτε μεταξύ τους δεν μπορούν να τα βρουν και να ομονοήσουν και να εφαρμόσουν την επιταγή των Ιερών Κανόνων: ένας Επίσκοπος σε κάθε πόλη. Αλλά συνυπάρχουν όπως-όπως, μόνο και μόνο για να ασκείται η αναγκαία διείσδυση και επιρροή της ρωσικής διπλωματίας στην καρδιά της Ευρώπης... Αθλιότητες του πουτινισμού, τις οποίες πρόθυμα υπηρετεί η Ρωσική Εκκλησιαστική Ηγεσία, ως θλιβερός βραχίονας του Καθεστώτος.
Το ερώτημα είναι, τι ρόλο θα παίξει η νέα Εξαρχία της Δυτικής Ευρώπης που αποφάσισαν να ιδρύσουν οι Μοσχοβίτες. Δεν είναι ήδη αρκετοί οι... δύο Ρώσοι Επίσκοποι στη Γερμανία και στη Μεγάλη Βρετανία και ο ένας στη Γαλλία; Ποια υποτιθέμενη "ποιμαντική ανάγκη" οδήγησε την Σύνοδο της Ρωσικής Εκκλησίας να προχωρήσει σε αυτήν την γελοία και αντικανονική απόφαση;
Τα ερωτήματα είναι προφανώς ρητορικά. Γιατί στον παραλογισμό και τον εκτροχιασμό της ρωσικής Εκκλησίας δεν μπορεί να υπάρξει καμία λογική απάντηση, καμία φυσιολογική ερμηνεία...
