Ποιος δεν θυμάται την ιερή αυτή μορφή, του μαρτυρικού και οσίου Πατριάρχου των Σέρβων, του αοιδίμου Παύλου;
Ποιος δεν σκιρτά από συγκίνηση και μόνο στη...
θέα του ιερού του προσώπου;
Και ποιος σήμερα δεν θλίβεται από το κατάντημα των διαδόχων του και, μαζί με αυτούς, συνολικά της Σερβικής Εκκλησίας;
Ο Παύλος ποτέ δεν θα υπέτασσε την Εκκλησία του στις ανίερες γεωπολιτικές επιδιώξεις ισχυρών "προστατών", όπως κάνουν οι σημερινοί ηγήτορες της Σερβικής Εκκλησίας...
Εύχομαι από εκεί που βρίσκεται, ενώπιον του Θρόνου του Θεού, να πρεσβεύει για την αποκατάσταση της κανονικότητας στη Σερβική Εκκλησία, για την επαναφορά της στο δρόμο του Θεού και του σεβασμού προς τους Ιερούς Κανόνες και την Τάξη της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας...
