Συνήθως, η ανέγερση ενός Ορθοδόξου Ναού
προκαλεί αισθήματα χαράς και δοξολογίας προς τον Άγιο Θεό.
Δεν ξέρω γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση,
αυτή της επέλασης των Μοσχοβιτών στο παλαίφατο Πατριαρχείο Αντιοχείας, κάθε
άλλη παρά τέτοια είναι η αίσθηση και η γεύση από τον... οικοδομικό οργασμό ναών
που θεμελιώνονται όχι στην πίστη και την ευσέβεια, αλλά στα ρούβλια και στην
εξαγορά συνειδήσεων.
Για μία ακόμη φορά, όπως και στην περίπτωση
της Κύπρου (και όχι μόνο), θα το πω: Γιατί πρέπει οι ναοί αυτοί να κτίζονται
σύμφωνα με τη "ρωσική τεχνοτροπία"; Έχει καμία σχέση η ιστορία και η
παράδοση του Πατριαρχείου Αντιοχείας με την τεχνοτροπία αυτή; Η επίσημη διεθνής
ονομασία του είναι "Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας", αν και,
χάρη στις ρωσικές επιβουλές και ραδιουργίες "αραβοποιήθηκε" από τα
τέλη του 19ου αιώνα. Έστω. Αραβικό. Έχει καμία σχέση η παράδοση και
η ιστορία των Αράβων Ορθοδόξων με τους κρεμμυδόσχημους τρούλους και τις λοιπές
επιδείξεις επάρσεως και αλαζονείας του Βορρά;
Είναι λυπηρό. Και αν μια φωτογραφία ίσον
χίλιες λέξεις, τότε η έκφραση του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Αντιοχείας κ. Ιωάννου
τα λέει όλα... Σαν να κραυγάζει: "ελευθερώστε μας"! Είναι δέσμιοι,
υπόδουλοι, υπόχρεοι σε ένα βάρβαρο και αλαζόνα "προστάτη", που βιάζει
τις ψυχές και τις συνειδήσεις τους, όχι για του Χριστού την Πίστη την αγία,
αλλά για τα άνομα πολιτικά συμφέροντα της Μοσχοβίας στη Μέση Ανατολή...
Ο Θεός να τους βοηθήσει και να τους λυτρώσει
από αυτήν τη δουλεία... Αμήν.
Διαβάσετε
τα σχετικά στο σύνδεσμο: orthodoxia.info
