Τα
όσα θα διαβάσετε παρακάτω σε ελληνική μετάφραση ίσως κατανοηθούν καλύτερα εάν
θυμηθούμε ότι παρόμοιες προσπάθειες αποσταθεροποίησης και καλλιέργειας «εμφυλιοπολεμικής»
ατμόσφαιρας έγιναν και εντός της ελληνικής επικράτειας... Υπενθυμίζω χαρακτηριστικά
την περίεργη και εξωφρενική δήλωση που, όλως τυχαίως, είχε κάνει στο ρωσικό Sputnik ο εκ των πλέον
φανατικών αντιπάλων της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας, Σεβ. Μητροπολίτης Κυθήρων κ.
Σεραφείμ: «Φοβόμαστε ότι μπορεί να χυθεί αίμα»...
Του ειδικού αναλυτή Αλέξανδρου
Κοβαλένκο
Η Σερβική
Εκκλησία συμμετέχει ενεργά στην αποσταθεροποίηση των Βαλκανίων,
χρησιμοποιώντας
το αφήγημα του Κρεμλίνου για εμφύλιο πόλεμο.
Αργά ή γρήγορα, οι μυστικές
υπηρεσίες της Ρωσίας θα έφερναν στο προσκήνιο των Βαλκανίων το κύριο
πλεονέκτημά τους, τη θρησκεία. Και ενόψει του γεγονότος ότι η νομοθετική
πρωτοβουλία του Μαυροβουνίου «για την ελευθερία της θρησκείας και των
πεποιθήσεων και το νομικό καθεστώς των θρησκευτικών κοινοτήτων» υπονόμευσε τη
θέση της Σερβικής Εκκλησίας, αποτελώντας το πρώτο βήμα προς την απομάκρυνσή της
από το απόλυτο μονοπώλιό της, η επιρροή της Μόσχας υπονομεύεται επίσης.
Δεν είναι μυστικό ότι η
Σερβική Εκκλησία ανήκει στην κατηγορία των πλέον αφοσιωμένων στη Ρωσική
Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά αυτό είναι μόνο σχήμα λόγου. Στην πραγματικότητα, είναι
ένας άμεσα συνδεδεμένος κλάδος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που επιτελεί ανάλογο
κοινωνικό και πολιτικό έργο στην περιοχή. Και δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός
ότι το Μαυροβούνιο άρχισε να μιλάει για την υποθετική αυτοκέφαλη Εκκλησία του,
αν και όχι φωναχτά, αλλά ο νόμος που ψηφίστηκε από το κοινοβούλιο του
Μαυροβουνίου στις 27 Δεκεμβρίου 2019 αυτό υπαινίσσεται a priori. Δεν προκαλεί
επίσης έκπληξη το γεγονός ότι η Σερβική Εκκλησία, χειραγωγώντας τον πληθυσμό,
έφερε χιλιάδες υποστηρικτές της στους δρόμους όχι μόνο σε ολόκληρη τη Σερβία
αλλά και στο Μαυροβούνιο.
Ένα πολύ αξιόλογο σημείο είναι
ότι, εν μέσω των κινητοποιήσεων, στα ρωσικά ταξιδιωτικά πρακτορεία, η
κατεύθυνση προς τα Βαλκάνια έγινε εξαιρετικά δημοφιλής ανάμεσα στη GRU (σ.μ. GRU = η
Κεντρική Διεύθυνση του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής
Ομοσπονδίας, δηλ. η ρωσική στρατιωτική
υπηρεσία πληροφοριών).
Για παράδειγμα, ένα
επιβεβαιωμένο γεγονός είναι ότι όταν οι Σέρβοι κατέβηκαν στους δρόμους της
πόλης Γκρατσάνιτσα του Κοσσυφοπεδίου, διαμαρτυρόμενοι κατά του νόμου για τη
θρησκευτική ελευθερία στο Μαυροβούνιο, ανάμεσα στους ντόπιους παρατηρήθηκαν Ρώσοι
πολίτες, μερικοί εκ των οποίων ήταν εκπρόσωποι της ρωσικής στρατιωτικής υπηρεσίας
πληροφοριών. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τοπικά μέσα ενημέρωσης, Ρώσοι αξιωματικοί
των μυστικών υπηρεσιών κατέφθασαν στην πόλη την παραμονή των κινητοποιήσεων, χρησιμοποιώντας
πλαστά έγγραφα που τους εμφάνιζαν ως αξιωματούχους του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο (η συνηθισμένη κάλυψη των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών
που λειτουργούν στα Βαλκάνια), και πραγματοποίησαν συναντήσεις με τον τοπικό
κλήρο στη Μονή της Γκρατσάνιτσα.
Αλλά όλα αυτά είναι
πραγματικά μόνο ένα προοίμιο σε αυτό που εφαρμόζεται τώρα στο θρησκευτικό προγεφύρωμα
των Βαλκανίων.
Έτσι, ο Μητροπολίτης της
Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας Αμφιλόχιος έκανε πρόσφατα μια σειρά από
βαρύγδουπες δηλώσεις.
Πρώτον -σύμφωνα με την άποψη
του Μητροπολίτη της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας- η χορήγηση του Τόμου στην
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας «ήταν επιζήμια για το Πατριαρχείο της
Κωνσταντινουπόλεως».
Δεύτερον, ο Μητροπολίτης
σημείωσε ότι οι φανατικοί αντίπαλοι του νόμου είναι έτοιμοι για εμφύλιο πόλεμο.
Έτσι, βλέπουμε, στην
πραγματικότητα, το κλασικό σενάριο αποσταθεροποίησης της περιοχής με την
εκμετάλλευση ενός θρησκευτικού ζητήματος, το οποίο, παρεμπιπτόντως, επιχείρησαν
να εφαρμόσουν και στην περίπτωση της χορήγησης του Τόμου Αυτοκεφαλίας στην
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Επιτρέψτε μου να σας
υπενθυμίσω ότι στην πιο κρίσιμη στιγμή της απόφασης να χορηγηθεί ο Τόμος της
Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας από την Κωνσταντινούπολη, και
λίγο αργότερα, σχεδόν ολόκληρη η μηχανή προπαγάνδας της Ρωσικής Ομοσπονδίας,
συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας μέσω των συνδεδεμένων με τη Ρωσία χαρακτήρων
και μέσων ενημέρωσης, αναμετάδωσε το αφήγημα για ένα εμφύλιο πόλεμο με
θρησκευτική βάση.
Ωστόσο, η κατάσταση στα
Βαλκάνια περιπλέκεται από το γεγονός ότι εκτός από τον πλήρη, τηλεκατευθυνόμενο
και μερικές φορές άμεσο έλεγχο της πολιτικής και θρησκευτικής ζωής της Σερβίας
από τη Μόσχα, η ίδια η περιοχή εξακολουθεί να είναι εύφλεκτη. Και η επικοινωνιακή ατζέντα στη Σερβία διατηρεί υψηλό
κίνδυνο για μια τέτοια έκρηξη, μέχρι πρόσφατα, κυρίως προβάλλοντας αυτή τη στάση
όσον αφορά το Κοσσυφοπέδιο.
Με τη σειρά τους, οι
δηλώσεις μιας τέτοιας θρησκευτικής προσωπικότητας, όπως ο Αμφιλόχιος, δεν
μπορούν να είναι τίποτα άλλο παρά μια ακόμη ώθηση για τη συνεχιζόμενη αποσταθεροποίηση
της κοινωνικο-θρησκευτικής κατάστασης στην περιοχή.
