Ένα άγαλμα του Ρώσου Τσάρου Αλέξανδρου Γ΄ στο κέντρο της Μόσχας που διαλύθηκε το καλοκαίρι του 1918, αφού οι Μπολσεβίκοι του Βλαντιμίρ Λένιν κατέλαβαν την εξουσία στη Ρωσία
Σπάνιες φωτογραφίες από ρωσικό αρχείο καταγράφουν την πραγματικότητα του πολέμου που μαινόταν σε ολόκληρη τη Ρωσία πριν από 100 χρόνια.
Η Επανάσταση των Μπολσεβίκων του 1917 πυροδότησε ένα εμφύλιο πόλεμο που διήρκεσε περισσότερο από πέντε χρόνια και κόστισε τη ζωή εκατομμυρίων Ρώσων.
Η σύγκρουση διεξήχθη σε μεγάλο βαθμό μεταξύ του Κόκκινου Στρατού, ο οποίος υποστήριζε την κομμουνιστική επανάσταση του Βλαντιμίρ Λένιν, και ένα σύνολο πολιτοφυλακών γνωστών ως Λευκός Στρατός, που αγωνίζονταν είτε για την αποκατάσταση της ρωσικής μοναρχίας είτε τουλάχιστον για την αποτροπή της κατάληψης της εξουσίας στη χώρα από τους κομμουνιστές.
Ο διοικητής του κόκκινου στρατού Λέον Τρότσκι χαιρετίζει στρατιώτες κοντά στη σημερινή Αγία Πετρούπολη το 1919
Μια οβίδα εκρήγνυται κοντά σε κομμουνιστές μαχητές κατά τη διάρκεια της επίθεσης του Κόκκινου Στρατού στο Καζάν το 1918
Οι φωτογραφίες σε αυτήν τη γκαλερί, που περιλαμβάνει μερικές από τις μοναδικές υπάρχουσες εικόνες από πραγματικές μάχες κατά τη διάρκεια του πολέμου, προέρχονται από το russiainphoto.ru, έναν ιστότοπο που στοχεύει στη δημιουργία ενός «ενοποιημένου φωτογραφικού χρονικού της Ρωσίας» από μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
Ο Ivan Kalmykov, ένας Κοζάκος μαχητής που συμμάχησε με τους Λευκούς κατά τη διάρκεια του πολέμου, πυροβολεί κατά εχθρικού στόχου στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας
Πρόσφυγες επιβιβάζονται σε διώροφο τρένο για να ξεφύγουν από τις μάχες το 1919. Τα περισσότερα από τα εκατομμύρια των θυμάτων του πολέμου ήταν άμαχοι
Ένα πορτρέτο καρτ ποστάλ ενός στρατιώτη του Κόκκινου Στρατού που ονομάζεται Μιχαήλ Αμπορίν. Το μήνυμα λέει, "Γεια από τον Κόκκινο Στρατό!"
Ο Andrei Shkuro (καθισμένος) ποζάρει με μέλη μιας οργάνωσης προπαγάνδας του Λευκού Στρατού το 1919.
Ο Andrei Shkuro, ανώτερος διοικητής των δυνάμεων του Λευκού Στρατού, εγκατέλειψε τη Ρωσία αμέσως μετά τη λήψη αυτής της φωτογραφίας. Μετά από χρόνια εξορίας, πήρε τα όπλα ως σύμμαχος της ναζιστικής Γερμανίας με την ελπίδα να απελευθερώσει τη Ρωσία από τον κομμουνισμό. Το 1945, συνελήφθη από βρετανικές δυνάμεις και παραδόθηκε στους Σοβιετικούς. Εκτελέστηκε το 1947.
Ιατρική εξέταση ανδρών που στρατολογήθηκαν για να πολεμήσουν στον Κόκκινο Στρατό το 1918
Οι νεοσύλλεκτοι πυροβολούν στον αέρα αφού ορκίστηκαν πίστη στον Κόκκινο Στρατό
Οι νέοι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού ορκίζονταν: «…για τον σκοπό του σοσιαλισμού και της αδελφότητας των λαών, δεν θα φεισθώ ούτε της δύναμής μου ούτε της ίδιας της ζωής μου».
Μαχητές του Κόκκινου Στρατού συγκεντρώνονται για μεσημεριανό γεύμα γύρω από μια φωτιά το 1919
Στρατιώτες του Λευκού Στρατού σε μια τάφρο το 1919
Διανομή ψωμιού για τα στρατεύματα του Κόκκινου Στρατού κάτω από πορτρέτα του Λένιν και του Καρλ Μαρξ
Ένα γαλλικό σημείο ελέγχου στην Οδησσό της Ουκρανίας
Οι δυτικοί σύμμαχοι προσπάθησαν να βοηθήσουν τις δυνάμεις του Λευκού Στρατού κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Οι παρεμβάσεις ξεκίνησαν αρχικά με την ελπίδα να επαναφέρουν τη Ρωσία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των συμμάχων.
Εργάτες απαγχονισμένοι στην είσοδο εργοστασίου στην Οδησσό στα τέλη του 1918 ή στις αρχές του 1919. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι άνδρες εκτελέστηκαν από γαλλικά στρατεύματα
Ένας παρατηρητής του Κόκκινου Στρατού στην Ουκρανία το 1919
Στρατεύματα του Κόκκινου Στρατού διασχίζουν τον παγωμένο Κόλπο της Φινλανδίας για να επιτεθούν σε ναυτικούς της Κρονστάνδης, κοντά στη σημερινή Αγία Πετρούπολη, τον Μάρτιο του 1921
Η επίθεση έγινε όταν οι ναυτικοί αντιτάχθηκαν δημοσίως στην πολιτική κατεύθυνση των Μπολσεβίκων. Χιλιάδες ναυτικοί κατάφεραν να διαφύγουν στη Φινλανδία κατά τη διάρκεια της μάχης, αλλά περισσότεροι από 1.000 που παραδόθηκαν εκτελέστηκαν από τους Μπολσεβίκους. Ήταν η τελευταία μεγάλη εξέγερση που αντιμετώπισαν οι Μπολσεβίκοι στο ρωσικό έδαφος πριν εγκαταστήσουν μια πλήρη κομμουνιστική δικτατορία.
