Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Ρωμανός Αναστασιάδης,
Κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου εκ Κρήτης.
Κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο,
με τη βοήθεια και τις πρεσβείες ασφαλώς του Αγίου Νικολάου και του Αγίου Ανδρέου,
ένα κείμενο ευχαριστίας του π. Νικολάου Ντανιλέβιτς, ο οποίος έμαθε τόσο καλά
τα ελληνικά στην πρωτεύουσα της Αχαΐας, προς Έλληνες κληρικούς και πιστούς. Θα
ήθελα να ταξιδέψουμε στο κείμενο αυτό παράγραφο παράγραφο για να το
απολαύσουμε.
«Με μεγάλη χαρά και
συγκίνηση πληροφορηθήκαμε για τη συμπαράσταση των Ελλήνων κληρικών και πιστών,
που απευθύνουν προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος ανοικτή επιστολή
για το ουκρανικό εκκλησιαστικό θέμα.
Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί,
προς το παρόν έχουν συγκεντρωθεί περισσότερες από 1000 υπογραφές!»
Ώστε σας έκαναν εντύπωση
εσάς, που έχετε τόσες χιλιάδες ενορίες και εκατομμύρια κόσμου, το ότι
συγκεντρώθηκαν χίλιες υπογραφές από την Ελλάδα; Τις εξετάσατε;
«Ως Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας εκφράζουμε την ευαρέσκεια και τις ευχαριστίες μας, προς τους
Ορθοδόξους αδελφούς της Ελλάδας».
Ως εκκλησιαστική παρουσία
του Πατριαρχείου Μόσχας εν Ουκρανία είναι ο σωστός προσδιορισμός σας κατά την
κανονική τάξη, αλλά τέλος πάντων. Να εκφράζετε ευχαριστίες και όχι «ευαρέσκεια»,
σαν να είστε οι τιμητές μας, προς το γένος των Ελλήνων που σας διδάξαμε γραφή
και ανάγνωση αλλά και του Χριστού την πίστη την αγία, και όχι σε μεμονωμένες
περιπτώσεις.
«Η επιστολή αυτή είναι
πραγματικά μια φωνή από τα βάθη της Εκκλησίας της Ελλάδος, φωνή πραγματικής
εκκλησιαστικής συνείδησης, που εκφράστηκε από απλούς κληρικούς και λαϊκούς και
έρχεται να προστεθεί στις ανησυχίες που έχουν εκφράσει πολλοί Έλληνες Αρχιερείς».
Φωνή από τον πάτο του
πηγαδιού θα συμπλήρωνα...! Εσάς δηλαδή αυτοί που έκοψαν το μνημόσυνο των
Επισκόπων τους στην Ελλάδα, κατηγορώντας τους για... «οικουμενισμό»(!!!), σας
φαίνονται για «φωνή πραγματικής εκκλησιαστικής συνείδησης»;;; Ξεχνάτε ότι είναι
οι ίδιοι που υποστήριζαν τον καθηρημένο Επίσκοπο Ράσκας και Πριζρένης Αρτέμιο
στη Σερβία! Τα διαβάζετε εσείς εκεί οι ελληνομαθέστατοι πνευματικοί υιοί του π.
Ιουστίνου Πόποβιτς; Οι ίδιοι που υποστήριζαν τον Αρτέμιο τώρα υπογράφουν υπέρ
της Μοσχοβίας, οι ομόφρονες, οι αποτειχισμένοι! Όσο για τους αρχιερείς που
εξέφρασαν προβληματισμό, ο ένας είδατε τι έγραψε για τον
Αρτέμιο στη Σερβία και τι είπε στην
κάμερα πέρυσι, ο άλλος μάζευε
τα όσα είπε για τον Αρτέμιο και ο τρίτος προσκάλεσε ένα από τους πιο
επιφανείς υποστηρικτές του Αυτοκεφάλου να προεξάρχει στην Επαρχία του! Μάλιστα δε, ο ένας
από τους προαναφερθέντες έψεγε την Εκκλησία της Σερβίας για κακοδικία.
Παραθέτουμε χαρακτηριστικό απόσπασμα από την με αριθμ. 28/14-1-2011 επιστολή
του προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Σερβίας κ. Ειρηναίο: «Ἐν συνοχῇ καρδίας καί μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ προάγομαι ὡς ὁ ἐλαχιστότερος
τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων, διά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, νά ὑποβάλω πρός Ὑμᾶς καί
τήν περί Ὑμᾶς Ἱεράν Πατριαρχικήν Σύνοδον τήν ἀκόλουθον θερμοτάτην ἔκκλησιν,
μηδόλως προτιθέμενος νά ὑπεισέλθω εἰς τά interna corporis, οὐδέ νά ἀναμειχθῶ εἰς
τά ἐσωτερικά τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης κατά Σερβίαν Ἐκκλησίας. Ἁπλῶς καί μόνον, ἀναφερόμενος
εἰς τήν πρόσφατον ἔκπτωσιν ἐκ τοῦ Ἐπισκοπικοῦ Θρόνου τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Ράσκας
καί Πριζρένης τοῦ Πανιερωτάτου Ἐπισκόπου κ. Ἀρτεμίου καί τήν ἐν συνεχείᾳ
καθαίρεσιν αὐτοῦ ἀπό τοῦ Ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος καί ἐξαγορευόμενος ταπεινῶς τήν
βαθεῖαν λύπην καί ὀδύνην τῆς καρδίας μου διά τά γενόμενα, δίχα τῆς ὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας
προβλεπομένης κανονικῆς διαδικασίας (ἀπαγγελία κανονικοῦ παραπτώματος, ἀνακριτική
διαδικασία, παροχή ἐξηγήσεων, εἰσαγωγή εἰς δίκην, κανονική δίκη, ἀπολογία καί
καταδίκη ἐρειδομένη εἰς τήν παράβασιν συγκεκριμένων Ἱερῶν Κανόνων ἤ πολιτειακῶν
νόμων), παρακαλῶ καί ἱκετεύω τήν Μακαριότητα καί τήν Σεβασμιότητα ἤ Πανιερότητα
Ὑμῶν ὅπως, «ἐκθέμενοι φιλανθρωποτέραν ψῆφον», κατά τούς Ἱερούς Κανόνας, εὐαρεστηθῆτε
καί στέρξητε εἰς ἀναψηλάφησιν τῆς ὑποθέσεως τοῦ καθαιρεθέντος Ἱεράρχου,
προκειμένου ὅπως τηρηθῇ ἡ κατά τά ὡς ἄνω ὁριζομένη ἱεροκανονική διαδικασία, ἥτις
καί ἐναρμονίζεται εἰς τήν ἀπ' αἰώνων ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Παράδοσιν». (σ.σ. Μήπως η καταγγελλόμενη εδώ ελλιπής
διαδικασία θυμίζει άλλη περίπτωση;).
«Με την ευκαιρία αυτή θέλω
να τονίσω, ότι το ουκρανικό εκκλησιαστικό πρόβλημα δεν πρέπει να το βλέπουμε
μέσα από το πρίσμα εθνικών προτεραιοτήτων ή εθνικιστικών προϋποθέσεων.
Δηλαδή, εδώ δεν πρόκειται
περί αντιπαλότητας μεταξύ Ελλήνων και Ρώσων ούτε Ρώσων και Ελλήνων, ούτε
Ουκρανών εναντίον των Ρώσων και Ελλήνων ή και αντίστροφα.
Είναι ξεκάθαρα εκκλησιαστικό
και εκκλησιολογικό το ζήτημα! Συνεπώς, όλοι οι Ορθόδοξοι, που σεβόμαστε την
παράδοση και το πολίτευμα της Εκκλησίας μας, είμαστε ενωμένοι και η εν λόγω
επιστολή αυτό δείχνει».
Α, ώστε δεν είναι εθνικό!
Τότε, ποια είναι η θέση σας στην
κατάληψη της Κριμαίας, άγιοι Πατέρες της Μοσχοβίτικης εκκλησιαστικής παρουσίας
στην Ουκρανία;;; (Ενδεικτικά
παρατίθενται κάποιοι σύνδεσμοι από τους εκατοντάδες που μπορεί κανείς να βρει
στο διαδίκτυο και αφορούν στην παράνομη εισβολή και κατοχή των Ρώσων στην
Κριμαία: 1,
2,
3,
4,
5,
6, 7,
8,
9).
Μάλλον η ίδια με της Βόρειας Κύπρου, όπου εκεί οι εκ βορρά στήνουν
καλές επιχειρήσεις. Ακόμα, γιατί τις εκφωνήσεις κατά τις ιερές ακολουθίες τις λέτε στα ρωσσικά
και όχι στα ουκρανικά;
«Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα
ουκρανικά κοινωνικά δίκτυα που δημοσιεύουν την είδηση για την επιστολή, έχουν
κατακλυσθεί από μηνύματα Ουκρανών πιστών τα οποία γράφουν: «Ευχαριστούμε πολύ,
αγαπητά αδέλφια μας, Έλληνες»!
Δίκιο έχουν να ευχαριστούν
το Γένος των Ελλήνων, αλλά στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου, ο οποίος
απελευθέρωσε από εξάρτηση αιώνων το Κίεβο χαρίζοντας αέρα ελευθερίας!
«Εμείς, ως κανονική Ορθόδοξη
Εκκλησία της Ουκρανίας εκφράζοντας τις 12.000 ενορίες και τα εκατομμύρια των
πιστών μας, είμαστε πάρα πολύ ευγνώμονες και εξ όλης της καρδιάς μας, και
ευχαριστούμε θερμά για αυτή την συμπαράσταση».
Τι να πρωτοσχολιάσω σε αυτά
όλα; Είπαμε: εκκλησιαστική παρουσία του πατριαρχείου Μόσχας εν Ουκρανία. Εσείς,
τα πολλά εκατομμύρια, ευγνωμονείτε τους χίλιους Έλληνες μεταξύ των οποίων και
αποτειχισμένοι;!
«Αυτές τις στιγμές
αισθανόμεθα, ότι είμαστε πραγματικά μια Εκκλησία, ένα Σώμα Χριστού, όπου,
σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, "οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ ᾽Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία,
βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ [τὰ] πάντα καὶ ἐν πᾶσιν Χριστός"
(Κολ. 3:11)».
Αυτές τις στιγμές αισθάνεστε
ότι είμαστε μια Εκκλησία; Αργά το αισθανθήκατε! Όταν το κλαδί πέσει από το
δέντρο ξεραίνεται και δεν αναπτύσσεται. Εδώ ο Απόστολος Παύλος δεν μιλάει για
Μοσχοβίτες! Πώς το έπαθε; Δεν αναφέρεται η Μοσχοβία στην Καινή Διαθήκη; Ίσως
στην... Αποκάλυψη (Αποκ. 17, 5); Διόλου απίθανη ερμηνεία!
Πόσο πιο κάτω θα
κατρακυλήσει η αξιοπρέπεια της Ορθοδοξίας, πάτερ μου! Είμαστε αξιολύπητοι!
