Το παρακάτω σχόλιο της εξαίρετης Ομοτ. Καθηγήτριας του ΑΠΘ κ. Δέσπως Λιάλιου εκφράζει ευσύνοπτα και με πληρότητα την πνευματική νόσο κάποιων Αγιορειτών που έσπευσαν να... εξαπολύσουν "αγωνιώδεις μελέτες" τάχα για το Ουκρανικό, μόλις ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναχώρησε από το Άγιο Όρος.
Τέτοιοι είναι, αυτά κάνουν! Είχαν τον Πατριάρχη 4 ημέρες ανάμεσά τους "καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι" (πρβλ. Μάρκ. ιβ΄ 34). Αλλά, μιμούμενοι τους φαρισαίους και γραμματείς, περίμεναν στο σκοτάδι για να επιτεθούν με δολιότητα και υστεροβουλία...
Αλλά ζει Κύριος ο Θεός. Και κάθε υποκριτή και υπερήφανο θα τον βάλει στη θέση του εν καιρώ ευθέτω. Τα δάκρυα του Πατριάρχη του Γένους "οὐ μάτην χεῖνται θερμῶς"...
Ιδού λοιπόν το υπέροχο σχόλιο:
"H αγωνία των γλυκερών υποκριτών. Δεν κατάλαβα, έχουν αυτοί μεγαλύτερη αγωνία από τον Πατριάρχη; Τα αυτά έκαναν οι υποκριτές και στην Πρώτη Εκκλησία. Τους τα είπε η Α´ και Β´ Οικουμενική Σύνοδος και, αφού απόειδε η Εκκλησία, τους έβαλε στη θέση τους με τους κανόνες της Δ´ Οικουμενικής μια κι έξω. Αλλά τους κανόνες τους χρησιμοποιούν για αντιλογία, όχι για τον εαυτό τους. Λοιπόν, αντί να βγάζουν φυλλάδες, να διαβάσουν τους κανόνες της Χαλκηδόνος, που τους αφορούν ευθέως".
Αμήν.
