«Σὺ δὲ εἶπας ἐν
τῇ διανοίᾳ σου· εἰς τὸν οὐρανὸν ἀναβήσομαι, ἐπάνω τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ θήσω
τὸν θρόνον μου, καθιῶ ἐν ὄρει ὑψηλῷ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ ὑψηλὰ τὰ πρὸς Βορρᾶν, ἀναβήσομαι
ἐπάνω τῶν νεφῶν, ἔσομαι ὅμοιος τῷ ῾Υψίστῳ. νῦν δὲ εἰς ᾅδην καταβήσῃ καὶ εἰς τὰ
θεμέλια τῆς γῆς. οἱ ἰδόντες σε θαυμάσονται ἐπὶ σοὶ καὶ ἐροῦσιν· οὗτος ὁ ἄνθρωπος
ὁ παροξύνων τὴν γῆν, ὁ σείων βασιλεῖς; ὁ θεὶς τὴν οἰκουμένην ὅλην ἔρημον καὶ τὰς
πόλεις αὐτοῦ καθεῖλε, τοὺς ἐν ἐπαγωγῇ οὐκ ἔλυσε. πάντες οἱ βασιλεῖς τῶν ἐθνῶν ἐκοιμήθησαν
ἐν τιμῇ, ἄνθρωπος ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ· σὺ δὲ ριφήσῃ ἐν τοῖς ὄρεσιν ὡς νεκρὸς ἐβδελυγμένος
μετὰ πολλῶν τεθνηκότων ἐκκεκεντημένων μαχαίραις, καταβαινόντων εἰς ᾅδου. ὃν τρόπον
ἱμάτιον ἐν αἵματι πεφυρμένον οὐκ ἔσται καθαρόν, οὕτως οὐδὲ σὺ ἔσῃ καθαρός, διότι
τὴν γῆν μου ἀπώλεσας καὶ τὸν λαόν μου ἀπέκτεινας· οὐ μὴ μείνῃς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον,
σπέρμα πονηρόν. ἑτοίμασον τὰ τέκνα σου σφαγῆναι ταῖς ἁμαρτίαις τοῦ πατρὸς αὐτῶν,
ἵνα μὴ ἀναστῶσι καὶ κληρονομήσωσι τὴν γῆν καὶ ἐμπλήσωσιν τὴν γῆν πολέμων».
Ησ. ιδ΄ 13-21
Αυθόρμητα ήλθε στο νου μου
αυτό το συγκλονιστικό απόσπασμα από τον μεγαλοφωνότατο Προφήτη Ησαΐα,
διαβάζοντας, πρώτα σε ρωσικές και έπειτα και σε ελληνικές πηγές, ότι «H
Ρωσία χτίζει τη μεγαλύτερη Ορθόδοξη Εκκλησία στον κόσμο!»...
Νομίζουν οι ταλαίπωροι
αδελφοί του Βορρά ότι η Χάρη του Θεού δίνεται στα κοσμικά μεγαλεία, στον χρυσό
και τον άργυρο... Δεν συνετίσθηκαν από τα παθήματα της Παλαιάς Ρώμης, η οποία
θεώρησε ότι κτίζοντας τον Άγιο Πέτρο στο Βατικανό μεγαλύτερο από την Αγία Σοφία
Κωνσταντινουπόλεως θα έκλεινε μέσα του την Αλήθεια και τη Χάρη του Θεού... Τα
αποτελέσματα είναι γνωστά... Όπως σύντομα θα δούμε τα ανάλογα και για τους
βορείους πλανεμένους αδελφούς μας, οι οποίοι προσθέτουν ανομία στην ανομία και
δεν φαίνεται να συνετίζονται από τα παθήματα ούτε των άλλων που προηγήθηκαν από
αυτούς στην αποστασία ούτε και από τα δικά τους μέσα στην Ιστορία...
Δεν ξέρουν ότι η Αγία Σοφία
της Κωνσταντινουπόλεως δεν πρόκειται ποτέ να αντικατασταθεί από οποιοδήποτε
άλλο οικοδόμημα, όσο ευμεγέθες και αν είναι αυτό, γιατί η Αγία Σοφία, η Μεγάλη
Εκκλησία, δεν είναι τα ντουβάρια, οι θόλοι, τα ψηφιδωτά και οι αψίδες, αλλά η
Σοφία του Θεού, ο Χριστός, η Εκκλησία, που σήμερα αναπαύεται στο ταπεινό
Φανάρι, τον αείφωτο αυτό Φάρο και απλανή της Ορθοδοξίας Ηγέτη και Οδηγό;
Διαβάζοντας παρόμοια
ρεπορτάζ από το Βορρά, αναρωτιέμαι εάν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω... Είναι
οδυνηρή η πτώση των βορείων αδελφών μας... Εύχομαι πραγματικά ο Θεός να τους
φωτίσει και να τους δώσει μετάνοια και επίγνωση.
Ας εμβαθύνουν, επιτέλους,
στα νοήματα της Αγίας Γραφής και της Ιεράς Παράδοσης της Εκκλησίας μας. Ας
κατανοήσουν επιτέλους την πεμπτουσία της διδασκαλίας και του βιώματός Της, όπως
γλαφυρά περιγράφεται στην Επιστολή Ιακώβου με τους εξής λόγους:
«Πόθεν πόλεμοι
καὶ μάχαι ἐν ὑμῖν; οὐκ ἐντεῦθεν ἐκ τῶν ἡδονῶν ὑμῶν τῶν στρατευομένων ἐν τοῖς μέλεσιν
ὑμῶν; ἐπιθυμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε· φονεύετε καὶ ζηλοῦτε, καὶ οὐ δύνασθε ἐπιτυχεῖν·
μάχεσθε καὶ πολεμεῖτε, καὶ οὐκ ἔχετε, διὰ τὸ μὴ αἰτεῖσθαι ὑμᾶς· αἰτεῖτε καὶ οὐ
λαμβάνετε, διότι κακῶς αἰτεῖσθε, ἵνα ἐν ταῖς ἡδοναῖς ὑμῶν δαπανήσητε. μοιχοὶ καὶ
μοιχαλίδες! οὐκ οἴδατε ὅτι ἡ φιλία τοῦ κόσμου ἔχθρα τοῦ Θεοῦ ἐστιν; ὃς ἂν οὖν
βουληθῇ φίλος εἶναι τοῦ κόσμου, ἐχθρὸς τοῦ Θεοῦ καθίσταται. ἢ δοκεῖτε ὅτι κενῶς
ἡ γραφὴ λέγει, πρὸς φθόνον ἐπιποθεῖ τὸ πνεῦμα ὃ κατῴκησεν ἐν ἡμῖν; μείζονα δὲ δίδωσι
χάριν· διὸ λέγει· ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν». (Ιακ. δ΄ 1-6).
