Βγαλμένη από το πολιτικό εγχειρίδιο των μαρξιστών η τακτική της Μόσχας...





Του Νικόλαου Παντελόπουλου

Η Μόσχα γνωρίζει καλά τι κάνει δυστυχὠς. Έχουμε προηγούμενα, και μάλιστα η τακτική της βγαίνει από το πολιτικό εγχειρίδιο (playbook) των μαρξιστών: όσοι δεν είναι μαζί μας είναι με τον εχθρό.


Πρόκειται για αριστερές τεχνικές βέβαια όπως και σήμερα. Όσοι δεν συμφωνούν με την μετανεωτερική - μαρξιστική κουλτούρα και πολιτική είναι φασίστες. Τι χρείαν έχομεν μαρτύρων, ανακρίσεων, ή δικαστών ή ενόρκων; Ο λαός τους καταδικάζει και ας μη κληθούν σε απολογία.

Δεν είναι δύσκολο να εικάσει κανείς ποιοι είναι οι στόχοι της Μόσχας: εισήγηση και έγκριση ειδικού προκάτ μανιφέστου που θα δηλώνει:

α) Ότι όλοι οι πατριάρχες είναι ίσοι και ότι τα πρεσβεία, σαν «κρεμαστάρια», δεν είναι παρά μόνο οφίκια χωρίς καμία διοικητική σημασία. Τι χρείαν έχομεν κανονικού δικαίου και πράξεων Οικουμενικών συνόδων;

β) Μια δήλωση ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο κακώς εισήλθε στα εσωτερικά άλλης τοπικής Εκκλησίας και διέπραξε το μέγα κανονικό ατόπημα της εισπηδήσεως. Τι χρείαν έχομεν εκκλησιαστικής ιστορίας;

γ) Ότι οι συμμετέχοντες στην συνάντηση αυτή δεν δέχονται κανένα πάπα της ανατολής και όσοι θεωρούν ότι υπάρχει πρώτος στον οποίο πρέπει οι άλλοι οι πατριάρχες να υπακούν είναι παπιστές... Τι χρείαν έχομεν και εδώ μελέτης κανονικού δικαίου και αρχαίας παραδόσεως; Η εκκλησία είναι συνομοσπονδία ανεξαρτήτων τοπικών και αυτονομισμένων τοπικών εκκλησιών και το πολίτευμα είναι δημοκρατικό (republicanism). Ένα Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών «ορθοδόξων» (OWCC).

Το μανιφέστο δεν χρειάζεται να αναφερθεί σε συγκεκριμένα ονόματα ή πρόσωπα. Η καταδίκη ως αιρετικού γίνεται με το εξής τεκμήριο: όσοι διαφωνούν με το μανιφέστο είναι οι εχθροί και συνεπώς παπιστές, και άρα υπόδικοι ως αιρετικοί.

Merci, Joseph Stalin, και για την πολιτική της σύγχρονης μετανεωτερικής αριστεράς. Η εκκλησιαστική δικαιοσύνη σερβίρεται διά εικασιών και αναφορών. Οποιαδήποτε ένσταση σημαίνει συνενοχή. Το τεκμήριο δηλώνεται με νοησιαρχικά συμπεράσματα και με την σοφιστεία των «λογικών» αποδείξεων.

Σχόλιο σχετικά με την «συνάντηση» στο Αμμάν που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο