Ο π. Γεώργιος Σχοινάς (ο
γνωστός αδελφός κληρικός από την πρόσφατη ιστορία στο Κουκάκι) έχει
δημιουργήσει μια ομάδα στο Viber με 1.500 περίπου μέλη και τον τίτλο "Ενημερώσεις π. Γεωργίου Σχοινά".
Από... σπόντα, δηλαδή από
κοινοποίηση φιλικού μου προσώπου, ήλθε στο τηλέφωνό μου μια άκρως ενδιαφέρουσα
δημοσίευση του π. Γεωργίου, την οποία παραθέτω παρακάτω ως κείμενο και ως
εικόνα:
"Μήνυμα από την
Μητρόπολη της Suceava και Bucovina
Ο Μητροπολίτης Ποιμήν, σεβαστός και αγαπητός μας επίσκοπος, με
ηλικία 90 χρόνων, κόλλησε πρόσφατα τον
νέο ιό. Τη Δευτέρα του Πάσχα βράδυ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Matei Bals στο
Βουκουρέστι. Το θαυμαστό γεγονός είναι ότι λειτούργησε στον καθεδρικό ναό της
μητροπόλεως, αλλά κανένας από τους ιερείς που κοινώνησαν από τον ίδιο Ποτήριο δεν
κόλλησε!
Ακόμα και τη νύχτα της
Αναστάσεως και τη Δευτέρα του Πάσχα, λειτούργησε στο μοναστήρι Sihăstria
Putnei. Όλοι οι πατέρες που κοινώνησαν μαζί του, μετά από το τεστ, είναι
αρνητικοί, μόνο ένας διάκος που βοηθούσε στον ιερό και δεν κοινώνησε βγήκε θετικός!
Αυτά τα θαύματα πρέπει να λέγονται δημόσια! Η Θεία Κοινωνία και η λαβίδα που
όλοι κατηγορούν δεν μεταφέρουν κανέναν ιό! Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού,
είναι η πηγή της ζωής και της αθανασίας!
Ας προσέξουμε και το μήνυμα του Αγίου Νικηφόρου του Λεπρού, που εμφανίστηκε σε
κάποιους χριστιανούς στην Ελλάδα και στην Βουλγαρία, λέγοντας τους να
κοινωνήσουν συχνά, γιατί η Θεία Κοινωνία είναι το φάρμακον που θεραπεύει τον ιό
και οποιαδήποτε αρρώστια. Αρκεί να έχουμε ακλόνητη πίστη και να κάνουμε την ταπεινή
μας προσπάθεια! Χριστός ανέστη!
Μετάφραση μοναχής
Αγάθης."
Η αλήθεια είναι ότι με
χαροποίησε ιδιαίτερα αυτή η δημοσίευση, η οποία προέρχεται από ρουμανική
ιστοσελίδα, μετάφραση της οποίας είναι το κείμενο που ανάρτησε ο π.
Γεώργιος. Και με χαροποίησε, διότι αυτή είναι και η άποψη που απερίφραστα έχει
εκφράσει τόσο το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο όσο και η Εκκλησία της Ελλάδος
σχετικά με τη Θεία Κοινωνία. Δεν τίθεται ζήτημα μετάδοσης νοσημάτων από τη Θεία
Κοινωνία. Αυτό τουλάχιστον μας διδάσκει η αιώνια παράδοση και εμπειρία της
Αγίας μας Εκκλησίας.
Βέβαια, στο παραπάνω
γεγονός, αξίζει να σημειώσουμε δύο πράγματα και επί τη βάσει αυτών να
προβληματιστούμε γόνιμα και χωρίς φανατισμούς:
1ον. Η έμφαση στο γεγονός ότι ο
μοναδικός που κόλλησε τον ιό από τον φορέα Επίσκοπο ήταν ο διάκονος που
βοηθούσε στη Θεία Λειτουργία, συνεπώς ερχόταν διαρκώς σε κοντινή επαφή και
συγχρωτισμό με τον Επίσκοπο, αποδεικνύει επίσης και κάτι άλλο: Ότι ναι μεν η
Θεία Κοινωνία δεν κολλάει ιούς, δεν ισχύει όμως το ίδιο με την εν γένει
παρουσία μας εντός του Ιερού Ναού, ακόμη και κατά την φρικωδέστατη ώρα της
Θείας Ευχαριστίας! Δηλαδή, ο διάκονος ήταν στο Ιερό Βήμα, διακονούσε ως βοηθητικός
στο Μυστήριο, αλλά αυτό δεν τον προστάτευσε να μην κολλήσει τον ιό. Δεν υπάρχει
λοιπόν τίποτε το "μαγικό" ή το αυτονόητο ως προς την παρουσία
ανθρώπων εντός ενός Ιερού Ναού. Μπορούν κάλλιστα να μεταδώσουν ο ένας στον άλλο
τον κορωνοϊό. Όχι διά μέσου της Θείας Κοινωνίας, αλλά διά του συγχρωτισμού! Διά
της επαφής και επικοινωνίας. Απλά πράγματα, σύμφωνα με όσα οι ειδικοί
επιστήμονες έχουν επισημάνει και για το λόγο αυτό ζήτησαν να μην προσέρχονται
οι πιστοί στους ναούς κατά την κρίση της πανδημίας.
2ον. Η πρώτη διεθνής αμφισβήτηση
της Θείας Κοινωνίας προήλθε δυστυχώς από την ατυχή πρόταση της Εκκλησίας της
Ρουμανίας περί χρήσεως λαβίδων "μιας χρήσεως"... Βέβαια, μόλις
κατάλαβαν την γκάφα και μετά την κατακραυγή, το πήραν πίσω, όμως ήδη ο ασκός
του Αιόλου είχε ανοίξει... Για να μην επαναλάβω, για πολλοστή φορά, το καίριο
πλήγμα που δέχθηκε το Μυστήριο στα μάτια της διεθνούς κοινότητας, και μάλιστα
των επιστημόνων, από τις πρωτόγνωρες καινοτομίες της Ρωσικής Εκκλησίας, στα
πλαίσια των μέτρων για την πανδημία, που περιλαμβάνουν από... απολύμανση της
λαβίδας μέχρι τη χρήση πολλαπλών λαβίδων, αναλόγως με το πώς εφαρμόζει ο κάθε
ιερέας του Πατριαρχείου Μόσχας την απόφαση αυτή...
