«Το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας είναι αδιαπραγμάτευτον, διότι πιστεύομεν ότι δι’ αυτού μεταδίδεται εις τους πιστούς αυτό τούτο το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρος Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» και είναι αδύνατον δια του Μυστηρίου τούτου των Μυστηρίων να μεταδοθή εις τους μεταλαμβάνοντας οποιαδήποτε νόσος»...
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ
Ανακοινωθέν
Μεταξύ 23-25 τ.μ. Ιουνίου (2020) συνήλθεν εν τω εν Σαμπεζύ Γενεύης Ορθοδόξω Κέντρω του Οικουμενικού Πατριαρχείου η Αγία και Ιερά Σύνοδος αυτού εις την τακτικήν αυτής συνεδρίαν του τρέχοντος μηνός. Την πρώτην ημέραν παρέστησαν και συνειργάσθησαν με τους συνοδικούς παρέδρους και οι πλείστοι των λοιπών εν Ευρώπη Ιεραρχών του Θρόνου.
Κατά την σύσκεψιν ταύτην ανεγνώσθησαν και συνεζητήθησαν και όσα ελήφθησαν μέχρι σήμερον Γράμματα των Μακ. Ορθοδόξων Προκαθημένων, απαντητικά εις το προς αυτούς Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου της 17ης Μαΐου τ.ε., δια το θέμα του τρόπου μεταδόσεως της Θείας Κοινωνίας, το ανακύψαν μετά την εμφάνισιν της πανδημίας του κορωνοϊού, διεπιστώθη δε με ικανοποίησιν ότι η γνώμη αυτών συμπίπτει προς εκείνην του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Αύτη συνίσταται εις τα εξής:
α) Το Μυστήριον της Θείας Ευχαριστίας είναι αδιαπραγμάτευτον, διότι πιστεύομεν ότι δι’ αυτού μεταδίδεται εις τους πιστούς αυτό τούτο το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρος Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον» και είναι αδύνατον δια του Μυστηρίου τούτου των Μυστηρίων να μεταδοθή εις τους μεταλαμβάνοντας οποιαδήποτε νόσος. Δι' αυτό και η Εκκλησία παραμένει σταθερά και αμετακίνητος εις την διδασκαλίαν αυτής ως προς την ουσίαν του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
β) Ως προς τον τρόπον μεταδόσεως των αχράντων Μυστηρίων εις τους πιστούς, η Εκκλησία, σεβομένη την Ιεράν Παράδοσιν, την συνυφασμένην αρρήκτως με την καθ' ημέραν εκκλησιαστικήν πρακτικήν και κενωτικήν εμπειρίαν, διακρατεί τα από αιώνων και μέχρι σήμερον ισχύοντα, ως φύλαξ και φρουρός ανύστακτος των παραδοθέντων υπό των Αγίων Πατέρων, και ουδεμίαν ανάγκην ευρίσκει δι' αλλαγήν του τρόπου τούτου και μάλιστα υπό την πίεσιν εξωγενών παραγόντων.
Συγχρόνως, η Μήτηρ Εκκλησία, μεριμνώσα δια τας ιδιαιτέρας ανάγκας των
τέκνων αυτής εν τη Διασπορά, προτρέπει τους εν αυτή διακονούντας Ποιμενάρχας
όπως, εν τη ποιμαντική αυτών ευαισθησία, ευθύνη και συνέσει, οικονομούν
προσωρινώς τα ανακύψαντα εκ των τοπικών νόμων της Πολιτείας προβλήματα, πάντοτε
εν συντονισμώ με το εν Φαναρίω Ιερόν Κέντρον, δια την μείζονα πνευματικήν
ωφέλειαν του χριστωνύμου λαού.
Εν Γενεύη, τη 25η Ιουνίου 2020
Εκ της Αρχιγραμματείας
της Αγίας και Ιεράς Συνόδου.
