Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί οι "Τουρκοφάγοι" του ελληνικού καναπέ, γιατί αρκετές πληγές κατάφερε το Ελλαδικό Κράτος στον Ελληνισμό της Μικρασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου. Τα λάθη και οι διχασμοί των Ελλαδιτών οδήγησαν στον ξεριζωμό χιλιάδων Ελλήνων από τις εστίες τους. Και αυτό το άγος θα κυνηγάει τον Ελλαδισμό μέχρι συντελείας του αιώνος...
Όταν υπάρχουν χιλιάδες γενίτσαροι μητραλοίες στην Ελλάδα -και εν γένει στον Ελληνισμό (ακόμη και στη διασπορά, π.χ. το γνωστό χυδαίο "ρωσικό" πρακτορείο "ΚΑΛΑΜΙ" στις ΗΠΑ)- που καθυβρίζουν το Οικουμενικό Πατριαρχείο με κάθε ευκαιρία, που πρακτορεύουν τα συμφέροντα της Μοσχοβίας, που ξεπουλάνε ψυχή και σώμα στο ρούβλι και εκτοξεύουν βέλη φαρμακερά περισσότερο από τον πιο εθνικιστή ανθέλληνα Μοσχοβίτη, τότε καλό είναι να κάνουμε την αυτοκριτική μας ως Ελληνισμός.
Με εξαίρεση αυτό που έγινε τελευταία με την Αγιά Σοφιά (που περισσότερο απευθύνεται στο εσωτερικό και εξωτερικό μουσουλμανικό ακροατήριο και όχι στους Χριστιανούς ή στους Έλληνες, ό,τι και αν λέμε εδώ μέσα στην έξαρση των παθών λόγω της ελληνοτουρκικής κρίσης), ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει επιδείξει μεγαλύτερο σεβασμό στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Ορθοδοξία που αυτό εκπροσωπεί από ό,τι πολλοί "Έλληνες" και φυσικά από ό,τι οι Μοσχοβίτες...
Έστω και αν το τουρκικό κράτος (δηλαδή ο κεμαλισμός, για να μην ξεχνιόμαστε, τον οποίο ο Ερντογάν σταδιακά αποδομεί...) δεν αναγνωρίζει το Πατριαρχείο ως "Οικουμενικό" (αλήθεια, οι Ρώσοι το αναγνωρίζουν που και τάχα είναι Χριστιανοί και Ορθόδοξοι;), οι τουρκικές αρχές επί της διακυβέρνησης Ερντογάν έχουν όντως κάνει σπουδαία βήματα στην κατεύθυνση της αναγνώρισης ελευθεριών στις διάφορες θρησκευτικές μειονότητες της Τουρκίας, κάτι που ήταν αδιανόητο επί του προηγούμενου καθεστώτος...
Ναι, λοιπόν, μπορεί για πρώτη φορά μετά από 86 χρόνια η Αγιά Σοφιά να επαναλειτούργησε ως τζαμί (έλεος, ως τζαμί λειτουργούσε ήδη επί 5 αιώνες, από το 1453 ως το 1934), αλλά ας μην ξεχνάμε και ότι για πρώτη φορά μετά από το 1922 επιτράπηκε από τον Ερντογάν να επαναλειτουργήσει η ιστορική Μητρόπολη Σμύρνης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να εγκατασταθεί κανονικά ο Μητροπολίτης Σμύρνης Βαρθολομαίος σε αυτήν. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τη Σμύρνη, αλλά και με άλλες περιοχές της Τουρκίας, όπου, επί κεμαλικών κυβερνήσεων, ήταν αδιανόητη η παρουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου... Και στη Σουμελά, μια που είναι επίκαιρο, για πρώτη φορά το 2010, επί Ερντογάν, επιτράπηκε να ξαναλειτουργήσει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο ιστορικό αυτό και περίπυστο Μοναστήρι του Πόντου.
Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί οι "Τουρκοφάγοι" του ελληνικού καναπέ, γιατί, όπως το έχω ξαναγράψει και το επαναλαμβάνω, ως καταγόμενος μάλιστα από την περιοχή της Σμύρνης (ο παππούς μου Ηλίας Αναστασιάδης ήλθε σε ηλικία 8 ετών το 1922 ως φυγάς στη Μυτιλήνη), αρκετές πληγές κατάφερε το Ελλαδικό Κράτος στον Ελληνισμό της Μικρασίας, της Ανατολικής Θράκης και του Πόντου. Τα λάθη και οι διχασμοί των Ελλαδιτών οδήγησαν στον ξεριζωμό χιλιάδων Ελλήνων από τις εστίες τους. Και αυτό το άγος θα κυνηγάει τον Ελλαδισμό μέχρι συντελείας του αιώνος...
Στώμεν καλώς λοιπόν! Και
όποιος θέλει να παριστάνει τον "πατριώτη" εκ του ασφαλούς, ας πάει να
χτυπήσει το κεφάλι σε κάνα τοίχο. Ή θα συνέλθει ή θα το σπάσει! Και τα δύο θα
είναι προς το συμφέρον του Οικουμενικού Ελληνισμού.
