Τρέμουν οι ρωσόφιλοι προδότες την επικείμενη επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Ουκρανία...


 

Μέχρι πρότινος, η ρωσική προπαγάνδα και οι ρωσόφιλοι προδότες στην Ουκρανία ισχυρίζονταν ότι η Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας είναι ένα "πολιτικό πρότζεκτ" της Αμερικής και του πρώην Προέδρου της Ουκρανίας, Πέτρο Ποροσένκο. Ο Πέτρο Ποροσένκο, όμως, δεν είναι πλέον Πρόεδρος της Ουκρανίας. Πρόεδρος της Ουκρανίας είναι ο μεγάλος του αντίπαλος, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Και; Άλλαξε κάτι ως προς το εκκλησιαστικό ζήτημα της χώρας;

Μα φυσικά και άλλαξε! Διαπιστώνουν πλέον όλοι ότι το ζήτημα της Αυτοκεφαλίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, το ζήτημα δηλαδή του δικαιώματος μιας ανεξάρτητης χώρας 60 εκατομμυρίων πολιτών να έχει ανεξάρτητη Εκκλησία, δεν ήταν και δεν είναι ζήτημα του Ποροσένκο ή του κάθε Ποροσένκο. Ήταν και παραμένει διαχρονικό αίτημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ουκρανικού Λαού και των Ουκρανών πολιτικών, που επιθυμούν η χώρα τους να αποδεσμευθεί από τον απειλητικό για την εθνική της ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα βραχίονα του Κρεμλίνου και της Ρωσικής Εκκλησίας.

Όσοι ισχυρίζονται ότι η πολιτική δεν πρέπει να εμπλέκεται με τα εκκλησιαστικά, να φρεσκάρουν λίγο τη μνήμη και τις γνώσεις τους στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Διότι, όλα ανεξαιρέτως τα Αυτοκέφαλα ζητήθηκαν και παραχωρήθηκαν από το Οικουμενικό Πατριαρχείο για λόγους αποκλειστικά και μόνον πολιτικούς! Καμία εκκλησιαστική-πνευματική ανάγκη και σκοπιμότητα δεν επέβαλε να αποστερηθεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο τη δικαιοδοσία του σε όλες τις περιοχές που συγκροτούν τις νεώτερες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες: Ρωσία, Ελλάδα, Σερβία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Αλβανία κλπ. Όλα έγιναν με πίεση και πρωτοβουλίες των κοσμικών αρχόντων των χωρών αυτών, μόλις απέκτησαν την ανεξαρτησία τους. Και σε αυτές τις πιέσεις υποχώρησε το Οικουμενικό Πατριαρχείο για χάρη της σωτηρίας των ανθρώπων στις χώρες αυτές. Για να μην βρίσκονται στο σχίσμα και την πλάνη.

Μόνο η Ρωσία σήμερα διαστρεβλώνει την Εκκλησιαστική Ιστορία και την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία, με στόχο να παραμείνει κυρίαρχη εκκλησιαστικά, με τη βία και τον καταναγκασμό, σε χώρες που πλέον είναι ανεξάρτητες από το Ρωσικό Κράτος και επιθυμούν να απογαλακτισθούν από την νοσηρή επιρροή της κοσμικής και εκκλησιαστικής ηγεσίας της Μόσχας.

Αλλά το τι επιθυμεί η Ρωσία δεν είναι το κριτήριο της Εκκλησίας και της εφαρμογής των Ιερών Κανόνων και της Τάξης αιώνων. Μόνο για τους ρωσόφιλους εδώ και εκεί μπορεί να είναι κριτήριο, όχι όμως για την Εκκλησία. Ο Λαός λοιπόν της Ουκρανίας δικαιούται να έχει την Αυτοκέφαλη Εκκλησία του, νομίμως και κανονικώς το ζήτησε και το έλαβε από την Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία, τη μόνη που έχει αυτό το δικαίωμα, να χορηγεί το Αυτοκέφαλο.

Οι ρωσόφιλοι της Ουκρανίας, αν και μειοψηφία πλέον, επιμένουν στην προπαγάνδα και στα ψεύδη, στις προβοκάτσιες, στις σκευωρίες, στη διασπορά ψευδών ειδήσεων, τόσο στην Ουκρανία όσο και σε άλλες χώρες, διά των υποταγμένων στη Μόσχα προθύμων μέσων.

Ιδιαίτερα, μετά την επίσημη πρόσκληση του Προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επισκεφθεί τη χώρα του και να ευλογήσει το λαό της, πρόσκληση που ο Παναγιώτατος αποδέχθηκε και ήδη ανακοινώθηκε ότι αυτό θα γίνει, πρώτα ο Θεός, κατά τον προσεχή Αύγουστο, με αφορμή τον εορτασμό της Επετείου της Ανεξαρτησίας της Ουκρανίας, η Μόσχα και οι πράκτορές της στην Ουκρανία, εκκλησιαστικοί και πολιτικοί, έχουν περιέλθει σε κατάσταση πανικού και τρόμου. Διότι, αυτή η επίσκεψη θα καταδείξει την αποδοχή που έχει ο Οικουμενικός Πατριάρχης στον Ουκρανικό Λαό, σε αντίθεση με τον πατριάρχη της Μόσχας που εδώ και χρόνια είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο στην Ουκρανία και δεν τολμά να πατήσει το πόδι του... Και τούτο, επειδή οι Ουκρανοί εδώ και 6 χρόνια υφίστανται τις ανηλεείς επιθέσεις της Ρωσίας, έχουν αποστερηθεί παράνομα την Κριμαία, ενώ στην Ανατολική Ουκρανία, στο Ντομπάς, διεξάγεται ένας φονικός πόλεμος με την υποστήριξη της Ρωσίας, από φιλορώσους αυτονομιστές, με τη συνδρομή και άλλων ρωσόφιλων φασιστικών στοιχείων από τη Σερβία και από άλλες περιοχές ρωσικής επιρροής...

Στον πόλεμο αυτό έχουν χάσει τη ζωή τους πολλοί Ουκρανοί πατριώτες. Και τη σκανδάλη έχει πατήσει η Ρωσία, Κρεμλίνο και Ρωσική Εκκλησία. Το αίμα όλων αυτών βαρύνει τόσο τον δικτάτορα Πούτιν όσο και τον πατριάρχη Κύριλλο και τους συν αυτώ.

Γι' αυτό, ο εν Μπορισπόλ Μητροπολίτης της Ρωσικής Εκκλησίας, αντί να απευθύνει προβοκατόρικα ερωτήματα προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, ας απαντήσει ο ίδιος στο αδυσώπητο ερώτημα: Μπορεί αυτός και οι λοιποί πράκτορες της Ρωσίας στην Ουκρανία, που συγκροτούν το υπό τον Ονούφριο αντικανονικό μόρφωμα, να κοιτάξουν στα μάτια των Ουκρανών που έχασαν τους συγγενείς τους από τα πυρά των Ρώσων και των φιλορώσων; Μπορούν να κοιτάξουν τα μάτια των μανάδων που έχασαν τα παιδιά τους; Των συζύγων; Των γονέων; Των παιδιών;

Εγώ πάντως, κοιτάζοντας τα μάτια του Μητροπολίτη Αντώνιου Πακάνιτς, διακρίνω το δαιμονιώδες σκότος της πλάνης, της υποκρισίας και της προδοσίας.