Η μεγαλύτερη αμαρτία των
διαφόρων ΕΓΩΪΣΤΩΝ μέσα στην Εκκλησία (παντός ιερατικού βαθμού και αξιώματος)
που αυτές τις ημέρες απασχολούν, ως μη ώφειλαν, την επικαιρότητα με τα καμώματά
τους είναι ότι κατάφεραν αντί να ασχολούνται οι πιστοί με τον Θεάνθρωπο Ιησού
Χριστό, το Πάθος και την Ανάστασή Του, δηλαδή με το Κεντρικό Πρόσωπο αυτών των
Αγίων Ημερών, τελικά να ασχολούνται μαζί τους! Αυτό είναι η εσχάτη πλάνη
εγωκεντρισμού και ιδιορρυθμίας.
Τι δεν κατάλαβαν όλοι αυτοί
από τις αποφάσεις της Εκκλησίας, από τις υποδείξεις και τα Μηνύματα τόσο του
Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου όσο και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου
Αθηνών; Γιατί επιμένουν να κάνουν το ίδιον θέλημα, το νοσηρό και αντίθεο προσωπικό
τους θέλημα, αντί για το Θέλημα του Θεού, όπως διά της Εκκλησίας και εν τη
Εκκλησία αυτό αποκαλύπεται; Γιατί επιμένουν με πράξεις και με λόγους να
προκαλούν σύγχυση στο λαό του Θεού, να τον υποβάλλουν σε περισσότερη ψυχική
δοκιμασία από αυτήν που ήδη υφίσταται, να υποδαυλίζουν ακρότητες και
αντιδράσεις νοσηρών κέντρων που ελάχιστη σχέση έχουν με την Εκκλησία, μάλλον
δεν για άλλους σκοπούς καπηλεύονται και αυτή τη δύσκολη συγκυρία;
Γιατί, λοιπόν, επιμένουν να
σκανδαλίζουν το πλήρωμα της Εκκλησίας, αλλά και να δίδουν όπλα και αφορμές
στους αθέους να λοιδορούν και να χλευάζουν την Εκκλησία και την Πίστη;
"Διά τούτο λήψονται περισσότερον κρίμα", κατά τους λόγους του
πορευομένου προς το Εκούσιον Πάθος Λυτρωτού μας.
Επιτέλους, ας ησυχάσουν και
ας εφαρμόσουν με αυταπάρνηση τις εντολές. Δεν μας ενδιαφέρουν οι προσωπικές
τους απόψεις. Η Εκκλησία μίλησε διά των αρμοδίων και υπευθύνων οργάνων της και
Αυτήν θέλομε να ακούμε και μόνον. Ας σιωπήσουν επιτέλους, ας συνετισθούν και ας
σηκώσουν και εκείνοι τον σταυρό τους, όπως όλοι μας, όπως ολόκληρη η Ελλάδα,
όπως ολόκληρη η ανθρωπότητα. Αντί να γογγύζουν και να αντιδρούν παίζοντας
"εν ου παικτοίς", ας γίνουν μιμητές του πράου και ταπεινού Ιησού, ο
Οποίος "λοιδορούμενος ουκ αντελοιδόρει", ο οποίος δεχόταν ραπίσματα και
εμπτύσματα και κολαφισμούς και χλευασμούς αδιαμαρτύρητα και σιωπών.
Και ας αφήσουν και όλους
εμάς, που δεν θέλουμε να βλέπουμε το Πάσχα ως φολκλόρ και ως επιφάνεια χωρίς
περιεχόμενο, να το ζήσουμε έστω και με αυτόν τον οδυνηρό για εφέτος τρόπο,
μυστικώς μέσα στις καρδιές μας, αλλά χωρίς να ασχολούμαστε με τους
ταλιμπανισμούς και τις ψευτοπαλικαροσύνες του ενός ή του άλλου επισκόπου ή
κληρικού που αντί να υπακούει στην Εκκλησία, καθοδηγείται από τον εαυτό του και
τις προσωπικές του εμμονές, εμπάθειες, συμπάθειες και αντιπάθειες.
Στώμεν καλώς. Στώμεν μετά
φόβου. Ο Χριστός εν τω μέσω ημών. Και ην και έστι και έσται. Αμήν.
