Η ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΡΑΓΡΑΠΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, ΤΩΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΩΝ, ΣΥΝΙΣΤΑ ΑΙΡΕΣΗ. ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ, ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΝ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΙ, ΑΛΛΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΕΠΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ.
Παρατίθενται παρακάτω οι Κανόνες της εν Χαλκηδόνι Αγίας και Οικουμενικής Δ΄ Συνόδου, επί των οποίων στηρίζονται σπουδαία απαράγραπτα προνόμια του Οικουμενικού Θρόνου εφ’ όλης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως λ.χ. το «έκκλητον», δηλαδή το δικαίωμα του Οικουμενικού Πατριάρχου να κρίνει στον τελευταίο βαθμό (δίκην «Αρείου Πάγου») κάθε προσφυγή οποιουδήποτε από οποιαδήποτε Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Οικουμένης. Βάσει αυτού του δικαιώματος κρίθηκε η προσφυγή των Φιλαρέτου και Μακαρίου και απεκατεστάθησαν από την άδικη και αντικανονική τους καθαίρεση, η οποία είχε γίνει από το Πατριαρχείο Μόσχας όχι για δογματικούς λόγους, αλλά για προσωπικά απωθημένα του Πατριάρχου Κυρίλλου και των συν αυτώ...
Αυτά είναι μερικά από τα προνόμια, που θεσπίζονται από Ιερούς Κανόνες Οικουμενικών Συνόδων, τα οποία αμφισβητούν οι Ρώσοι και οι δορυφόροι τους...
Συνεπώς, η πολεμική τους εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου επέχει θέση αιρέσεως και απείθειας συνολικά και διαχρονικά προς την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, της Οποίας τους Θείους και Ιερούς Κανόνες αμφισβητούν.
Αυτά, για να γνωρίζομε και να καταλάβομε ότι μέχρι σήμερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει καταβάλει υπέρμετρες προσπάθειες και έχει επιδείξει τεράστια υπομονή χάριν της ενότητας της Ορθοδοξίας. Αλλά αυτή την υπομονή οι Ρώσοι και τα τσιράκια τους την εξέλαβαν μάλλον ως αδυναμία... Και έρχονται σήμερα να αμφισβητήσουν τα πάντα, όσα δηλαδή συνιστούν την Ορθόδοξο Εκκλησία μας και την έχουν κρατήσει μέσα στους αιώνες...
Αρκετά όμως με την υποχωρητικότητα, η οποία ούτε εκείνους ωφέλησε, να μετανοήσουν και να ταπεινωθούν, ούτε την Εκκλησία τελικά ωφελεί, αφού η απουσία της υψηλής επιστασίας της Πρωτόθρονης Εκκλησίας σε όλες τις τοπικές Εκκλησίες της Οικουμένης, που επιβάλλουν οι Οικουμενικές Σύνοδοι, κινδυνεύει να οδηγήσει σε αποσύνθεση τα εκκλησιαστικά πράγματα ανά την Οικουμένη...
Γι’ αυτό, πολύ ορθά ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να επαναθέσει σε άμεση ισχύ και εφαρμογή αυτά τα προνόμια του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα διαλυτικά φαινόμενα που προκάλεσε η εκκλησιαστική αναρχία, όπως αυτά λ.χ. που έχουν συμβεί στην Ουκρανία.
Γι’ αυτό, πολύ ορθά ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης και η περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να επαναθέσει σε άμεση ισχύ και εφαρμογή αυτά τα προνόμια του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, προκειμένου να αντιμετωπισθούν τα διαλυτικά φαινόμενα που προκάλεσε η εκκλησιαστική αναρχία, όπως αυτά λ.χ. που έχουν συμβεί στην Ουκρανία.
Δόξα τω Θεώ, που έχομε αυτόν τον Οικουμενικό Πατριάρχη και αυτήν την Ιεραρχία του Θρόνου σε αυτούς τους κρίσιμους καιρούς, για να διασφαλίσουν την απλανή πορεία της Εκκλησίας μας.
Όσοι δεν επιθυμούν να ακολουθήσουν, είναι δικαίωμά τους. Αλλά αυτοί θα καταστούν όχι απλά Σχισματικοί, αλλά Αιρετικοί, αφού η αμφισβήτηση και η παραβίαση Κανόνων Οικουμενικών Συνόδων συνιστά Αίρεση.
Κανόνες τῆς ἐν Χαλκηδόνι Ἁγίας καὶ Οἰκουμενικῆς Δ΄ Συνόδου
Συνεκλήθη ὑπὸ τοῦ Αὐτοκράτορος τῶν Ῥωμαίων
Μαρκιανοῦ ἐν Χαλκηδόνι
451 μ.Χ.
Κανὼν Θ΄
Εἴ τις κληρικὸς πρὸς κληρικὸν πρᾶγμα ἔχει, μὴ ἐγκαταλιμπανέτω τὸν οἰκεῖον ἐπίσκοπον, καὶ ἐπὶ κοσμικὰ δικαστήρια μὴ κατατρεχέτω, ἀλλὰ πρότερον τὴν ὑπόθεσιν γυμναζέτω παρὰ τῷ ἰδίῳ ἐπισκόπῳ, ἢ γοῦν, γνώμῃ αὐτοῦ τοῦ ἐπισκόπου, παρ' οἷς ἂν ἀμφότερα τὰ μέρη βούλωνται, τὰ τῆς δίκης συγκροτείσθω· εἰ δέ τις παρὰ ταῦτα ποιήσοι, κανονικοῖς ἐπιτιμίοις ὑποκείσθω. Εἰ δὲ κληρικὸς πρᾶγμα ἔχει πρὸς τὸν ἴδιον, ἢ καὶ πρὸς ἕτερον ἐπίσκοπον, παρὰ τῇ συνόδῳ τῆς ἐπαρχίας δικαζέσθω. Εἰ δὲ πρὸς τὸν τῆς αὐτῆς ἐπαρχίας μητροπολίτην, ἐπίσκοπος, ἢ κληρικὸς ἀμφισβητοίη, καταλαμβανέτω τὸν ἔξαρχον τῆς διοικήσεως, ἢ τὸν τῆς βασιλευούσης Κωνσταντινουπόλεως θρόνον, καὶ ἐπ' αὐτῷ δικαζέσθω.
Κανὼν ΙΖ΄
Τὰς καθ’ ἑκάστην ἐπαρχίαν ἀγροικικὰς παροικίας, ἢ ἐγχωρίους, μένειν ἀπαρασαλεύτους παρὰ τοῖς κατέχουσιν αὐτὰς ἐπισκόποις, καὶ μάλιστα εἰ τριακονταετῆ χρόνον ταύτας ἀβιάστως διακατέχοντες ᾠκονόμησαν. Εἰ δὲ ἐντὸς τῶν τριάκοντα ἐτῶν γεγένηταί τις, ἢ γένοιτο περὶ αὐτῶν ἀμφισβήτησις, ἐξεῖναι τοῖς λέγουσιν ἠδικεῖσθαι, περὶ τούτων κινεῖν παρὰ τῇ συνόδῳ τῆς ἐπαρχίας. Εἰ δέ τις ἀδικοῖτο παρὰ τοῦ ἰδίου μητροπολίτου, παρὰ τῷ ἐξάρχῳ τῆς διοικήσεως, ἢ τῷ Κωνσταντινουπόλεως θρόνῳ δικαζέσθω, καθά προείρηται. Εἰ δὲ καί τις ἐκ βασιλικῆς ἐξουσίας ἐκαινίσθη πόλις, ἢ αὖθις καινισθείη, τοῖς πολιτικοῖς καὶ δημοσίοις τύποις, καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν παροικιῶν ἡ τάξις ἀκολουθείτω.
Κανὼν ΚΗ'
Πανταχοῦ τοῖς τῶν ἁγίων Πατέρων ὅροις ἑπόμενοι, καὶ τὸν ἀρτίως ἀναγνωσθέντα κανόνα τῶν ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατων ἐπισκόπων, τῶν συναχθέντων ἐπὶ τοῦ τῆς εὐσεβοῦς μνήμης Μεγάλου Θεοδοσίου, τοῦ γενομένου βασιλέως ἐν τῇ βασιλίδι Κωνσταντινουπόλεως Νέᾳ Ῥώμῃ, γνωρίζοντες, τὰ αὐτὰ καὶ ἡμεῖς ὁρίζομέν τε καὶ ψηφιζόμεθα περὶ τῶν πρεσβείων τῆς ἁγιωτάτης ἐκκλησίας τῆς αὐτῆς Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ῥώμης· καὶ γὰρ τῷ θρόνῳ τῆς πρεσβυτέρας Ῥώμης, διὰ τὸ βασιλεύειν τὴν πόλιν ἐκείνην, οἱ Πατέρες εἰκότως ἀποδεδώκασι τὰ πρεσβεῖα. Καὶ τῷ αὐτῷ σκοπῶ κινούμενοι οἱ ἑκατὸν πεντήκοντα θεοφιλέστατοι ἐπίσκοποι, τὰ ἴσα πρεσβεῖα ἀπένειμαν τῷ τῆς Νέας Ῥώμης ἁγιωτάτω θρόνῳ, εὐλόγως κρίναντες, τὴν βασιλείᾳ καὶ συγκλήτῳ τιμηθεῖσαν πόλιν, καὶ τῶν ἴσων ἀπολαύουσαν πρεσβείων τῇ πρεσβυτέρᾳ βασιλίδι Ῥώμῃ, καὶ ἐν τοῖς ἐκκλησιαστικοῖς ὡς ἐκείνην μεγαλύνεσθαι πράγμασι, δευτέραν μετ’ ἐκείνην ὑπάρχουσαν. Καὶ ὥστε τοὺς τῆς Ποντικῆς, καὶ τῆς Ἀσιανῆς, καὶ τῆς Θρακικῆς διοικήσεως μητροπολίτας μόνους, ἔτι δὲ καὶ τοὺς ἐν τοῖς βαρβαρικοῖς ἐπισκόπους τῶν προειρημένων διοικήσεων χειροτονεῖσθαι ὑπὸ τοῦ προειρημένου ἁγιωτάτου θρόνου τῆς κατὰ Κωνσταντινούπολιν ἁγιωτάτης ἐκκλησίας· δηλαδή ἑκάστου μητροπολίτου τῶν προειρημένων διοικήσεων μετὰ τῶν τῆς ἐπαρχίας ἐπισκόπων χειροτονοῦντος τοὺς τῆς ἐπαρχίας ἐπισκόπους, καθὼς τοῖς θείοις κανόσι διηγόρευται· χειροτονεῖσθαι δέ, καθὼς εἴρηται, τοὺς μητροπολίτας τῶν προειρημένων διοικήσεων παρὰ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως ἀρχιεπισκόπου, ψηφισμάτων συμφώνων κατὰ τὸ ἔθος γινομένων, καὶ ἐπ' αὐτὸν ἀναφερομένων.
