Πάνω που ετοιμαζόμουν να αναρτήσω το παρόν κείμενο ήλθε η έκτακτη είδηση ότι η Σύνοδος του Πατριαρχείου Μόσχας αποφάσισε την «διακοπή της κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο»... Βέβαια, αυτό το είχε... αποφασίσει ξανά, ακριβώς πριν από ένα μήνα... Μην παραξενεύεσθε. Τόσα ξέρουν, τόσα καταλαβαίνουν από εκκλησιολογία οι Ρώσοι. Το τελευταίο που τους νοιάζει είναι η Εκκλησία του Χριστού. Προτεραιότητα για το αλαζόν και υπερήφανο Μόσκοβο έχει η κοσμική εξουσία του επί των λαών της γης... Όπου δηλαδή τους παίρνει...
Και έτσι φτάνουν στην αυτογελοιοποίηση να κάνουν... «Σχίσμα με δόσεις»... Ούτε ένα... Σχίσμα της προκοπής από τους θρασύδειλους Μοσχοβίτες... Την πρώτη φορά, υποτίθεται, η διακοπή της κοινωνίας αφορούσε μόνο τους... Επισκόπους... Πρωτοφανή πράγματα! Σήμερα προφανώς επεκτείνεται καθολικά. Άρα, αφορά και τους κληρικούς όλων των βαθμίδων και τους λαϊκούς... Για να κάνω λίγο χιούμορ μέσα σε αυτήν την μαυρίλα που βρήκε την Εκκλησία εξαιτίας των Ρώσων, να σημειώσω ότι πρόβλημα θα έχουν προφανώς όσοι είναι συζευγμένοι με Ρώσους ή Ρωσίδες που ανήκουν στο Πατριαρχείο της Μόσχας... Θα πρέπει να διακόψουν την... κοινωνία μετά των συζύγων τους...
Και για να σοβαρευτούμε, επειδή τα πράγματα είναι πολύ στενάχωρα. Δυστυχώς, αδελφοί μου, οι Μοσχοβίτες έχουν τυλίξει την ανά τον κόσμο εμπερίστατη Ορθοδοξία σαν δηλητηριώδη και ύπουλα φίδια, χρησιμοποιώντας άλλοτε και αλλού θέλγητρα (βλ. χρήμα και εξαγορά συνειδήσεων) και άλλοτε και αλλού φόβητρα (βλ. στρατιωτική ισχύ, εκβιασμούς, πρακτορίστικες μεθόδους)... Αυτή είναι η τραγική αλήθεια και ας έχουμε το θάρρος να την δούμε κατάματα, χωρίς ωραιοποιήσεις και ευχολόγια.
Οι άνθρωποι αυτοί που διοικούν και διαφεντεύουν την Εκκλησία της Ρωσίας, το έχω ξαναγράψει, δεν πιστεύουν πουθενά. Ούτε τον Θεόν φοβούνται ούτε τους ανθρώπους ντρέπονται. Είναι κοινοί θεομπαίχτες και τσαρλατάνοι που καπηλεύονται τη θρησκοληψία και τη δεισιδαιμονία των αφελών για να διοχετεύουν την ακόρεστη δίψα τους για κοσμική εξουσία και επιρροή. Είναι χειρότεροι και από τις πλέον φαύλες και αποτρόπαιες ιστορικές στιγμές του παπισμού και των εγκλημάτων που έχει επιφέρει στην ανθρωπότητα η λαγνεία της παλαιάς Ρώμης για κοσμική εξουσία. «Ιερές Εξετάσεις» και «κυνήγι μαγισσών» ωχριούν μπροστά στα σύγχρονα εγκλήματα του Μόσκοβου...
Βλέπουμε τους ταλαίπωρους Προκαθημένους των εμπερίστατων τοπικών Αυτοκεφάλων Εκκλησιών να εκτελούν «διατεταγμένη υπηρεσία» υπό την πίεση των ρωσικών θελγήτρων και φοβήτρων... Τα Πατριαρχεία της Ανατολής, κυρίως το Αντιοχείας με έδρα την σπαρασσόμενη Συρία, αλλά και το Αλεξανδρείας, με έδρα σε ένα φανατικό ισλαμικό κράτος όπου ακόμη και σήμερα δολοφονούνται Κόπτες Αιγύπτιοι από τους φονταμενταλιστές του Ισλάμ, έχουν καταστεί φαιδρές μαριονέττες των Ρώσων ιμπεριαλιστών...
Δεν θα πω περισσότερα. Ο νοών νοείτω.
Μόνο τούτο θα ευχηθώ. Ο Αρχηγός της Εκκλησίας μας, ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, να Την προστατεύσει από τους μεγαλύτερους και επικινδυνότερους εχθρούς Της: τους εσωτερικούς...
Και κλείνω παραθέτοντας για μία ακόμη φορά τα ηχηρά λόγια του Χριστού μας: «Καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ» (Ματθ. ι΄ 36).
