Αλγεινή εντύπωση προκάλεσαν σε κάθε σώφρονα πιστό οι νέες δημόσιες τοποθετήσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν κατά την επίσημη ομιλία του στην έναρξη των εκδηλώσεων για τη 10η επέτειο από την ενθρόνιση του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου.
Ο Πούτιν αφενός έπλεξε το εγκώμιο στον Κύριλλο, ανταποδίδοντας έτσι την...
πλήρη ταύτιση της Ρωσικής Εκκλησίας και των ηγετών της όλα αυτά τα χρόνια με τις πολιτικές του μέχρι σημείου ανεπίτρεπτου για θρησκευτικούς ηγέτες... Υπόψιν ότι αυτή η ταύτιση -είτε εκπεφρασμένη είτε σιωπηρή- είναι που όξυνε ακόμη περισσότερο την τραγική κατάσταση στην Εκκλησία της Ουκρανίας τα τελευταία χρόνια, οδηγώντας, με αποκλειστική ευθύνη της Μόσχας, τη συντριπτική πλειοψηφία των πιστών εκτός Εκκλησίας, αφού δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση με την πειθήνια στη Ρωσία μοσχοβίτικη εκκλησιαστική παράταξη του Ονουφρίου...
Ο Πούτιν όμως δεν αρκέστηκε στα εγκώμια προς τον απόλυτα ταυτισμένο μαζί του Κύριλλο, κάτι που άλλωστε ήταν φυσικό και αναμενόμενο και δεν θα μπαίναμε καν στον κόπο να σχολιάσουμε. Δυστυχώς, προχώρησε και πάλι σε αυθαίρετες ερμηνείες για τις αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου που οδήγησαν στη δημιουργία της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας, την οποία -κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια- συνέδεσε με πολιτικές και αγώνες για εξουσία στην Ουκρανία. Λες και η δική του αντίδραση στο δικαίωμα ενός Ανεξάρτητου και Κυρίαρχου Λαού να έχει Αυτοκέφαλη Εκκλησία δεν είναι προϊόν της επιθυμίας του να έχει λόγο στα πολιτικά πράγματα της Ουκρανίας ή, ακόμα χειρότερα, να επιβουλεύεται την ανεξαρτησία και εδαφική της ακεραιότητα, κάτι που ήδη έχει πράξει με την παράνομη εισβολή και κατάληψη ουκρανικών εδαφών...
Ο Πρόεδρος Πούτιν θα πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι ο... Μέγας Κωνσταντίνος! Ο Άγιος Κωνσταντίνος, σε αντίθεση με τον Πούτιν, ενδιαφερόταν για την ενότητα της Εκκλησίας, γι’ αυτό άλλωστε και συγκάλεσε την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, για να τερματίσει την εκκλησιαστική διαίρεση που είχε προκαλέσει στην Αυτοκρατορία του η φοβερή αίρεση του «αρειανισμού». Αποτελεί εσχάτη βλασφημία να ταυτίζουν κάποιοι αφελείς και ανόητοι τον Πούτιν με τους μεγάλους αυτούς Αγίους Αυτοκράτορες της Ρωμιοσύνης!
Περισσότερο θα παρομοίαζε κανείς τον Πρόεδρο Πούτιν με το μοιραίο για την Εκκλησία Καρλομάγνο της Δύσεως, ο οποίος, λόγω του φθόνου του προς τη Ρωμιοσύνη και την Κωνσταντινούπολη, οδήγησε με τις πολιτικές του στο Μεγάλο Σχίσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Στα ίχνη εκείνου, και γενικά των Φράγκων εχθρών της Κωνσταντινούπολης και του Πατριαρχείου της, κινείται ο Πούτιν με τις «ευλογίες» δυστυχώς του Πατριάρχου Κυρίλλου και της Μοσχοβίτικης Εκκλησίας.
Το πλέον οδυνηρό από την παραπάνω ομιλία του Πούτιν είναι οι έμμεσες απειλές που εκτόξευσε, για μία ακόμη φορά, ενάντια σε ένα Κυρίαρχο και Ανεξάρτητο Κράτος, την Ουκρανία. Από τη μια είπε ότι τάχα η Ρωσία σέβεται την ανεξαρτησία της εκκλησιαστικής ζωής στο γειτονικό της κυρίαρχο κράτος και από την άλλη σημείωσε με νόημα ότι «διατηρούμε το δικαίωμα να αντιδράσουμε και να κάνουμε τα πάντα για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας της θρησκείας»!!!...
Το πώς ερμηνεύονται ή πώς συνδυάζονται οι παραπάνω αντιφατικές τοποθετήσεις ελπίζουμε να μη χρειαστεί να το μάθουμε από μία ενδεχομένως αρνητική εξέλιξη των γεγονότων...
Πάντως, η Διεθνής Κοινότητα πρέπει να είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει τυχόν νέες εχθρικές συμπεριφορές του «τσάρου» απέναντι σε άλλες Κυρίαρχες και Ανεξάρτητες χώρες και τους λαούς τους, με προσχήματα φυσικά που του δίδει απλόχερα -κατά παράβαση κάθε χριστιανικής αρχής και ιδέας- ο θλιβερός συνοδοιπόρος του Πατριάρχης Κύριλλος...
