Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται, λέει ο λόγος. Και όχι ότι οι Μοσχοβίτες είναι έξυπνοι. Πανούργοι είναι και με καλή τεχνογνωσία στην προπαγάνδα ψυχροπολεμικού τύπου. Εμπειρία αιώνων στις ραδιουργίες, στις δολοπλοκίες, στις...
αδικίες ενάντια στους λαούς που είχαν την ατυχία να βρεθούν στην αρπάγη των σχεδιασμών και των συμφερόντων τους.
Όμως, όσο πανούργος και αν είσαι, κάποια στιγμή το ψεύδος και η απάτη, όταν πια υπερβούν κάθε ανεκτό όριο, σε αποκαλύπτουν και σε καθιστούν καταγέλαστο και αξιολύπητο. Αυτό τείνει να συμβεί με τους Μοσχοβίτες στην περίπτωση της Εκκλησίας της Ουκρανίας.
Έχοντας παρακολουθήσει το ζήτημα αυτό πολύ στενά κατά τους τελευταίους μήνες, μπορώ να υποδείξω το κατεξοχήν αδύναμο σημείο της ρωσικής προπαγάνδας και να το συνοψίσω στο εξής: πίσω από την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας βρίσκονται οι Αμερικάνοι... Αυτό είναι το βασικό «επιχείρημα» πολιτειακής και εκκλησιαστικής ηγεσίας της Μοσχοβίας. Η πολιτικοποίηση ενός καθαρά εκκλησιαστικού ζητήματος και φυσικά η επίρριψη του «λίθου αναθέματος» στους... συνήθεις υπόπτους για την ανατολίτικη σταλινική θεώρηση του παγκόσμιου γίγνεσθαι: τους Αμερικάνους!
Ωραία λοιπόν! Αυτοί οι... παντοδύναμοι και πανταχού παρόντες Αμερικάνοι φταίνε. Αυτοί υπέδειξαν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο να δώσει Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία, επειδή θέλουν να πλήξουν τη Ρωσία και τον Πούτιν. Καλά ως εδώ...
Πώς γίνεται όμως την ίδια στιγμή που τα μοσχοβίτικα παπαγαλάκια μας λένε αυτά τα ωραία σοβιετικά παραμύθια, επιμελώς σεναριογραφημένα και με μουσική επένδυση του μαέστρου Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, ταυτόχρονα να... πανηγυρίζουν ότι τάχα το Οικουμενικό Πατριαρχείο «έχασε» στην υπόθεση αυτή, αφού δεν έχει γίνει ακόμη καμία «αναγνώριση» από τις τοπικές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες; Πώς είναι δυνατόν να ισχύουν και τα δύο αυτά; Δηλαδή, αυτοί οι... επάρατοι Αμερικάνοι, που ανακατεύουν το σύμπαν και έχουν απλώσει παντού τα πλοκάμια τους, δεν μπορούν να πείσουν με το καλό ή με το... άγριο κάποια συμπαθή γεροντάκια (βλ. Προκαθημένους) να αναγνωρίσουν την Εκκλησία που φτιάχτηκε με τη δική τους εντολή; Πώς γίνεται αυτό;
Απάντηση στα παραπάνω μπορούν να δώσουν μόνο όσοι έχουν τόση σχιζοφρένεια ώστε να μπορούν να παρακολουθήσουν τα απονενοημένα διαβήματα του Ιλαρίωνα και της παρέας του. Των τραγικών αυτών υπάρξεων, οι οποίοι, αφού απέτυχαν παταγωδώς στην αποστολή τους, τώρα πασχίζουν να χρυσώσουν το χάπι όχι για εμάς, που τους πήραμε χαμπάρι, αλλά για τα εν Μοσχοβία μεγάλα αφεντικά τους, που οργισμένοι ζητούν το λόγο για αυτήν την ιστορική και αναπόδραστη ήττα της ρωσικής πολιτικής και εκκλησιαστικής διπλωματίας...
