Έχουμε κουραστεί πια να
διαβάζουμε στα μέσα της μοσχοβίτικης προπαγάνδας, ρωσικά, ελληνικά, παγκόσμια,
κατηγορίες για τις «συμπροσευχές» κληρικών του Οικουμενικού Πατριαρχείου με κληρικούς
της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Πρόσφατα, σχετικό προπαγανδιστικό
δημοσίευμα στη γνωστή ιστοσελίδα spzh.news της διαβόητης «Ένωσης
Ορθοδόξων Δημοσιογράφων» έβαλε στο στόχαστρο όχι μόνο το... σύνηθες θύμα αυτών
των επιθέσεων, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, αλλά ακόμη
και Αγιορείτες Πατέρες που βρέθηκαν μαζί του στο ταξίδι του στις Κάτω Χώρες.
Στον παρόν κείμενο δεν
υπεισερχόμαστε στην ουσία των πραγμάτων, η οποία αφορά στα πολύ λεπτά ζητήματα
του διαλόγου ανάμεσα στην Ορθόδοξη και τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, για τα οποία
δεν είναι ο κάθε τυχαίος σχολιαστής αρμόδιος να ομιλεί και να κρίνει.
Επιτέλους, ας καταλάβουμε ότι η Εκκλησία έχει θεσμούς, έχει κανόνες, έχει
ιεραρχία. Δεν είναι προτεσταντικό σωματείο για να βγάζει ο κάθε πικραμένος το
άχτι και τον καημό του εναντίον κάθε προσπάθειας που καταβάλλεται για τη
συνεννόηση ανάμεσα στις διάφορες χριστιανικές ομολογίες, γεγονός αναγκαίο σε αυτούς
τους δύσκολους καιρούς που ζούμε.
Άλλο, όμως, συνεννόηση, άλλο
διάλογος, άλλο καλές σχέσεις, αγάπη και αλληλεγγύη στα κοινά πανανθρώπινα
ζητήματα (κάτι που άλλωστε περιλαμβάνει όλες τις θρησκείες και όχι μόνο τον
χριστιανισμό) και άλλο Ευχαριστιακή Κοινωνία, δηλαδή Κοινό Ποτήριο. Μακάρι να
έλθει και αυτή η στιγμή, με το Θέλημα του Θεού, αλλά μέχρι να φθάσουμε εκεί
υπάρχουν πάρα πολλά βήματα να γίνουν, ώστε να επιτευχθεί η αναγκαία προϋπόθεση,
δηλαδή η ενότητα της Πίστεως και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος.
Αυτό που θέλουμε να
αναδείξουμε εδώ είναι η -εδώ και αιώνες- απέραντη υποκρισία της Ρωσικής Εκκλησίας,
η οποία, προτεσταντικώς αυτονομημένη και σε αυτό το κορυφαίο ζήτημα από τις λοιπές
Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, και μάλιστα από τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, που
είτε αρέσει είτε όχι έχουν τον πρώτο λόγο σε αυτά τα θέματα, έχει μια δική της αντίληψη
περί των σχέσεων με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και περί του κύρους των
Μυστηρίων της. Είναι χαρακτηριστικές οι ξεκάθαρες τοποθετήσεις του Μητροπολίτη
Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, μόνιμου Συνοδικού Μέλους του Πατριαρχείου Μόσχας και Νο.2
στην Ιεραρχία του, ο οποίος έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι η Ρωσική Εκκλησία
αναγνωρίζει όλα τα μυστήρια της Ρωμαιοκαθολικής, αλλά για λόγους, συνεπώς,
ακατανόητους δεν έχει ευχαριστιακή κοινωνία μαζί της... Πρόκειται για μία
κραυγαλέα θεολογική και εκκλησιολογική ανορθογραφία, αντίθεση, οξυμωρία...
Διότι όταν αναγνωρίζεις όλα τα Μυστήρια, άρα αποδέχεσαι ότι η Χάρη ενεργεί
ακωλύτως σε όλα και κατά πάντα, τότε δεν υπάρχει θεολογικός λόγος να μην έχεις πλήρη
ευχαριστιακή κοινωνία. Δηλαδή, τι είναι η Εκκλησία αν όχι το Σώμα και το Αίμα
του Χριστού που ενώνει και συνέχει τα πάντα; Αν λοιπόν, κατά τον Μητροπολίτη
Ιλαρίωνα, στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία υπάρχει έγκυρη τέλεση των Μυστηρίων,
δηλαδή πραγματική παρουσία και ενέργεια της Χάριτος, τότε γιατί η Ρωσική
Εκκλησία παριστάνει δήθεν την «σούπερ-ορθόδοξη» στους αφελείς «αντιοικουμενιστές»
και συνεργεί μαζί τους στην κατασυκοφάντηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το
οποίο ουδέποτε έχει διακηρύξει ή αποδεχθεί τέτοιες «προχωρημένες» απόψεις περί
των Μυστηρίων στη Δυτική Εκκλησία;
Μάλιστα, όπως το έχουμε
ξαναγράψει, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, που και ο ίδιος ο Ιλαρίων
επικαλείται στη συνέντευξη αυτή που παραθέτουμε, είναι η άνευ αναχειροτονίας αποδοχή
Ρωμαιοκαθολικών κληρικών στη Ρωσική Εκκλησία... Το είχαμε γράψει αυτό με αφορμή την προπαγάνδα
των Ρώσων σχετικά με τις χειροτονίες στην Εκκλησία της Ουκρανίας. Εκεί μιλούν
για «αχειροτόνητους», επειδή υπήρχε σχίσμα... Στην περίπτωση της Ρωμαιοκαθολικής
Εκκλησίας τι υπάρχει για τους Μοσχοβίτες; Υπάρχει, ναι ή όχι, σχίσμα εδώ και
1000 χρόνια με τη Δυτική Εκκλησία; Άρα, πώς αποδέχονται τα Μυστήρια και την
Ιερωσύνη στους Ρωμαιοκαθολικούς ως εγκύρως γενόμενα, ενώ τα απορρίπτουν στους Ουκρανούς,
οι οποίοι τελούσαν σε σχίσμα για 30 περίπου χρόνια; Τα 1000 χρόνια δεν
ακυρώνουν τη Χάρη, ενώ τα 30 την... εξαφανίζουν; Αυτή είναι δυστυχώς, η «θεολογία»
των Ρώσων και όσοι τους ακολουθούν και τους υποστηρίζουν γίνονται συγκοινωνοί τους
σε αυτόν τον ξεπεσμό.
Στο βίντεο αυτό που
παραθέτουμε αφενός ο Μητροπολίτης Ιλαρίων ομολογεί ότι η Ρωσική Εκκλησία
αποδέχεται το κύρος όλων των Μυστηρίων των Ρωμαιοκαθολικών και αφετέρου ο ίδιος
εμφανίζεται «συμπροσευχόμενος» μαζί τους, φέρων μάλιστα και επιτραχήλιον! Το
αφιερώνουμε με πολλή αγάπη στους εν Ελλάδι και όπου γης θιασώτες της «Αγίας
Ρωσίας» της και τάχα... «υπερμάχου και προμάχου της Ορθοδοξίας»!!!...
