Η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας, όπως από
καιρό είχε προαναγγείλει ο Προκαθήμενός της, άρχισε να αποβάλλει σταδιακά
τις βίαια και δόλια επιβληθείσες «αυτοκρατορικές παραδόσεις» της Μοσχοβίας και
να επανέρχεται στις πνευματικές της ρίζες, στα νάματα της Ορθοδοξίας και της
ευσέβειας που διδάχθηκε από τη Μητέρα της Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία. Από
τότε που ο Πρίγκιπας του Κιέβου Άγιος Βλαδίμηρος δέχθηκε το Βάπτισμα στον
ποταμό Δνείπερο μαζί με όλους τους Ρως του Κιέβου. Τότε γεννήθηκε η Ορθόδοξος
Εκκλησία του Κιέβου και της Ουκρανίας. Ως εκλεκτή Θυγατέρα της Εκκλησίας
Κωνσταντινουπόλεως, του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου.
Μετά από δουλεία, βίαιο και
δόλιο «εκρωσισμό» τριών και πλέον αιώνων, οι αδελφοί μας της Ουκρανίας έχουν
και πάλι ελεηθεί από τον Θεόν, με την εκκλησιαστική τους αποδέσμευση από τη
Μόσχα -που αντικανονικώς είχε επιβληθεί σε έδαφος του Οικουμενικού Θρόνου- και
την απόλαυση της εσωτερικής διοικητικής τους ανεξαρτησίας, ήτοι της
Αυτοκεφαλίας, που τους χάρισε ο Θεός διά της φιλοστόργου Αγίας του Χριστού
Μεγάλης Εκκλησίας.
Ήδη τα πρώτα ορατά σημεία της
«απορωσοποίησης» της Εκκλησίας της Ουκρανίας δημιουργούν ισχυρές ελπίδες ότι
σχετικά σύντομα η Εκκλησία αυτή θα επανέλθει στην πατρώα ευσέβεια
αποτινάσσοντας κάθε ίχνος της αλλοτριωμένης μοσχοβίτικης εκκλησιολογίας και
παράδοσης.
Με πολλή χαρά το διαπίστωσα
και ως αυτόπτης μάρτυρας, κατά το πρόσφατο ταξίδι μου στο Κίεβο, στις 14 και 15
Δεκεμβρίου 2019. Η τάση στον Ιερό Κλήρο της Ουκρανίας είναι σαφώς η επιστροφή
στις ρίζες. Το βλέπει κανείς κατ' αρχάς στα πιο απλά πράγματα, στα ράσα, στα
καλυμμαύχια, στα άμφια. Ολοένα και περισσότεροι πατέρες στην Ουκρανία υιοθετούν
τον πατροπαράδοτο ελληνικό τύπο σε όλα αυτά. Οι φωτογραφίες από την πρόσφατη
Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεως Κιέβου το επιβεβαιώνουν. Τα ελληνικά
καλυμμαύχια κυριαρχούν πλέον στους κληρικούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας της
Ουκρανίας. Είναι μια αυθόρμητη δική τους επιλογή, η οποία έχει φυσικά την
ευλογία του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας κ.κ.
ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ. Αλλά δεν τους επεβλήθη, μόνοι τους θέλουν να καταδείξουν και με
αυτόν τον τρόπο τη μεγάλη αλήθεια: ότι η
Εκκλησία της Ουκρανίας ήταν πάντοτε -και δεν έπαψε ποτέ να είναι- Θυγατέρα και
κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Θρόνου, από τον οποίο δικαίως και κανονικώς
έλαβε το καθεστώς της Αυτοκεφαλίας πριν από ένα έτος. Αμήν.
