Ποιες πρέπει να είναι οι σχέσεις της Εκκλησίας με την εκάστοτε Πολιτεία το ξεκαθάρισε ευθύς εξαρχής ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Μια αλήθεια που προσπαθούν να ξεχάσουν κυρίως οι ρασοφόροι εκείνοι οι οποίοι -κατώτεροι της αποστολικής τους διακονίας- επιθυμούν για την Εκκλησία ρόλο διαφορετικό από την αποστολή που Της ανέθεσε ο Χριστός...
Μια αλήθεια που κακοποιήθηκε και λησμονήθηκε -με ευθύνη κυρίως των υψηλόβαθμων διαπλεκομένων με την εξουσία Κληρικών- στο νεοελλαδίτικο Κράτος.
Μια αλήθεια που περιγράφεται χωρίς καμία δυνατότητα αμφισβήτησης ή άλλων ερμηνειών, στην παρακάτω συγκλονιστική και αποστομωτική περικοπή από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (κεφ. 22, στίχ. 15-22).
Ας την διαβάσομε με προσοχή και τότε θα αντιληφθούμε ότι δυστυχώς η διοικούσα Εκκλησία στο νεοελλαδίτικο Κράτος, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, προσομοιάζει περισσότερο με τους Φαρισαίους της εποχής του Χριστού, που θέλησαν με πονηρία να «παγιδεύσουν» τον Χριστό, επειδή εκείνοι θεωρούσαν ότι η θρησκεία έπρεπε να διαπλέκεται με την εξουσία, να συσχηματίζεται με τους άρχοντες και τις επιδιώξεις τους, να κυριαρχεί επάνω στους ανθρώπους όχι με την αλήθεια και την αγάπη, αλλά με νόμους, διατάγματα και κρατική βία...
Στον αντίποδα όλων αυτών, ο Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός εγκαθίδρυσε την Εκκλησία Του, την Βασιλεία Του, η οποία, σύμφωνα πάλι με τα δικά Του λόγια, «οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ κόσμου τούτου» (Ιωάν. κεφ. 18, στίχ. 36).
Ευθύνη και απόφαση όλων ημών που αναξίως διακονούμε το μυστήριο της Ιερωσύνης και τον λαό του Θεού, των Κληρικών, είναι να επιλέξομε εάν θα ακολουθήσομε την Εντολή του Κυρίου ή αν θα συνεχίσομε να βαδίζομε στον ολισθηρό κατήφορο που επέβαλαν ορισμένοι εντός της Εκκλησίας, για να υπηρετούν αλλότριους σκοπούς.
Έναν κατήφορο που συνίσταται στην «θρησκειοποίηση» και, ακόμη χειρότερα, στην «ιδεολογικοποίηση» της Εκκλησίας, με ανόητα και απρεπή συνθήματα του τύπου «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια», όπου μάλιστα με περίσσεια θράσους και βλασφημίας η «Θρησκεία» τοποθετείται ιεραρχικά μετά την «Πατρίδα»...!!!
Έναν κατήφορο που είναι και ο κύριος λόγος της αποστασιοποίησης των ανθρώπων από την Εκκλησία και τους Κληρικούς.
Ιδού λοιπόν η ξεκάθαρη Εντολή του Χριστού και «ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω»...
«Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ. καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων· εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ; γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί; ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον. καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή; λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ. καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον».
Και σε νεοελληνική μεταγλώττιση:
«Τότε οι Φαρισαίοι πήγαν κι έκαναν συμβούλιο με σκοπό να τον παγιδέψουν αποσπώντας του κάποιον λόγο. Του στέλνουν, λοιπόν, τους μαθητές τους μαζί με τους Ηρωδιανούς, και του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι ειλικρινής και ότι διδάσκεις το θέλημα του Θεού χωρίς να κρύβεις την αλήθεια και δε σε νοιάζει τι θα πει ο καθένας, γιατί δεν κοιτάς να κολακέψεις ανθρώπους. Πες μας, λοιπόν, ποια είναι η γνώμη σου; Επιτρέπεται να δίνει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι;». Ο Ιησούς όμως καταλαβαίνοντας την πονηριά τους, είπε: «Γιατί προσπαθείτε να με παραπλανήσετε, υποκριτές; Δείξτε μου το νόμισμα του φόρου». Κι εκείνοι του έφεραν ένα δηνάριο. Τους λέει τότε ο Ιησούς: «Τίνος είναι η εικόνα τούτη και η επιγραφή;». «Του Καίσαρα», του απαντούν. Τους λέει τότε: «Αποδώστε, λοιπόν, στον Καίσαρα εκείνα που ανήκουν στον Καίσαρα, και στο Θεό εκείνα που ανήκουν στο Θεό». Και σαν άκουσαν την απάντηση αυτή, θαύμασαν και αφήνοντάς τον έφυγαν».
