ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΙΩΠΟΥΝ...




Αυτοί που θα έπρεπε να σιωπούν αυτές τις ημέρες της Εθνικής Τραγωδίας με τις πυρκαγιές στην Αττική, αλλά και σε άλλες ανάλογες θλιβερές περιστάσεις, όπως π.χ. οι πλημμύρες στη Μάνδρα, είναι κυρίως και πρωτίστως τα κόμματα και οι πολιτικοί που κυβέρνησαν επί συναπτές δεκαετίες εναλλάξ, εσχάτως και από κοινού, την Ελλάδα...

Εκείνοι που διαπλέχθηκαν και συναλλάχθηκαν με κάθε ανομία, με κάθε μικρό ή μεγάλο συμφέρον και ιδιοτέλεια, προκειμένου να εξασφαλίσουν την επί μακρά σειρά ετών παραμονή τους στην εξουσία...

Εκείνοι που είχαν καταστρατηγήσει κάθε έννοια Κράτους Δικαίου, Ισονομίας και Ισοπολιτείας, επιτρέποντας να γίνονται όσα δεν έπρεπε και αποτρέποντας την πραγματοποίηση αυτών που έπρεπε να έχουν γίνει...

Εκείνοι που συνθηκολόγησαν με τη διαπλοκή και την ρεμούλα, που κατέστρεψαν το φυσικό περιβάλλον, που αποψίλωσαν την Ελλάδα από δάση, που μπάζωσαν ρέματα και φυσικές απορροές των υδάτων, που αθώωναν ενόχους και καταδίκαζαν αθώους, πατώντας επί πτωμάτων, για να παραμείνουν οι ισχυροί της ημέρας...

Η λογική μου, το φιλότιμο, η συνείδηση αντιδρούν σε όσα προκλητικά ακούω αυτές τις ημέρες σε ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, σε όσα διαβάζω στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο και αλλού, που πασχίζουν να μας πείσουν ότι η επί δεκαετίες ολόκληρες καταστροφή και απαξίωση της Πατρίδος μας, η οικονομική και πολιτική υποδούλωσή της σε αλλότρια συμφέροντα, μπορούν να λησμονηθούν -ή ακόμη χειρότερα να αμνηστευθούν- λόγω των όποιων λαθών έχουν γίνει την τελευταία τριετία...

Αιδώς, Αργείοι!

Διότι «έχουσιν γνώσιν οι φύλακες» και «το άδικον ουκ ευλογείται»...