Της Σοφίας Γεωργίου
Ας είμαστε ειλικρινείς. Όσο δεν συγκαλείται Οικουμενική Σύνοδος για την επίλυση του προβλήματος του Εθνοφυλετισμού, η Εκκλησία θα υποφέρει.
Το πρόβλημα είναι ότι η τρέχουσα συγκρότηση μιας Οικουμενικής Συνόδου περιλαμβάνει τα 4 Παλαίφατα Πατριαρχεία της Ανατολής, την Εκκλησία της Κύπρου και την Εκκλησία της Ρώμης, η οποία δεν μπορεί να...
συμμετάσχει μετά το Μεγάλο Σχίσμα του 1054 μ.Χ. Όλες οι υπόλοιπες Εκκλησίες έχουν ιδρυθεί από το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, κάτι το οποίο φυσικά είναι μία προσωρινή κατάσταση. Αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν έχει το δικαίωμα να ενεργεί με αυτόν τον τρόπο έστω και προσωρινά, όπως αρκετοί ισχυρίζονται, τότε όλες οι Εκκλησίες που ιδρύθηκαν από αυτό δεν έχουν υπόσταση, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της Εκκλησίας της Ρωσσίας. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν ίδρυσε ποτέ μια νέα Εκκλησία στην Αφρική ή στην Παλαιστίνη για παράδειγμα, απλούστατα επειδή αυτές οι περιοχές ανήκουν στη δικαιοδοσία άλλων Παλαίφατων Πατριαρχείων. Αλλά η Ουκρανία, όπως επίσης η Ρωσσία, η Σερβία, η Ρουμανία κ.λπ. ήταν πάντοτε Επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, από τη στιγμή που δεν έχει συγκληθεί Οικουμενική Σύνοδος για να διευκρινίσει τα όρια και να επικυρώσει ένα νέο Πατριαρχείο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο μπορεί να ιδρύει ή ακόμη και να καταργεί μια Εκκλησία που το ίδιο ίδρυσε, ανακαλώντας τον σχετικό Τόμο. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ως Πρόεδρος μιας μελλοντικής Οικουμενικής Συνόδου, αφού ο de facto Πρόεδρος, ο Πάπας της Ρώμης, δεν είναι πλέον μαζί μας, μπορεί να αποφασίζει προσωρινά για την ίδρυση νέων Εκκλησιών εντός των αρχαίων ορίων της δικαιοδοσίας του. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη στο Κανονικό Δίκαιο που να το απαγορεύει, απλούστατα επειδή ποτέ στο παρελθόν κάποιο τμήμα ενός Πατριαρχείου δεν έκανε επανάσταση ζητώντας ανεξαρτησία από τον κυρίαρχο Πατριάρχη του. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά μόνο όταν οι Ρώσσοι έπαυσαν να σέβονται τον Πατριάρχη τους (τον Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως) και ανακήρυξαν το δικό τους! Είναι σαν να πούμε ότι η Νιγηρία θα σταματήσει να μνημονεύει τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας και θα εγκαθιδρύσει από μόνη της ένα νέο Πατριάρχη.
Όπως μπορείτε να καταλάβετε, ήταν ένα τεράστιο λάθος ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έδωσε τον Τόμο της Αυτοκεφαλίας στη Ρωσσία, στη Γεωργία, στην Ελλάδα κ.λπ. Αυτό προκάλεσε τα προβλήματα που η Ορθοδοξία αντιμετωπίζει σήμερα. Δεν έπρεπε να έχει συμβεί ποτέ. Έπρεπε απλά να έχουν αφοριστεί όλοι εκείνοι που επαναστάτησαν ενάντια στον Πατέρα τους, στο Γέροντά τους, στον Πατριάρχη τους. Τώρα πλέον είναι πολύ αργά, γιατί αν ανακληθούν 10 Τόμοι θα υπάρξει καταστροφή για την Ορθοδοξία.
Εντούτοις, ορισμένοι θεολόγοι δεν βλέπουν άλλη λύση στα προβλήματα της Ορθοδοξίας, παρεκτός το ότι οι νέες Εκκλησίες της δεύτερης χιλιετηρίδας θα δείξουν μοναχική υπακοή και μετάνοια και θα επιστρέψουν στο Γέροντά τους, που είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Από κει και πέρα, μια μελλοντική Οικουμενική Σύνοδος θα συζητήσει εάν θα ιδρυθούν νέες Εκκλησίες και Πατριαρχεία πέραν των 4 Παλαίφατων Πατριαρχείων και της Εκκλησίας της Κύπρου (η οποία έχει ιδρυθεί από Οικουμενική Σύνοδο). Αυτό θα έλυνε τα προβλήματα και θα απεδείκνυε στους πιστούς ότι εργάζονται και αγωνίζονται για τον Ιησού Χριστό και όχι για την «Αγία Ρωσσία», τη «Μεγάλη Ρουμανία», κ.λπ.
Εάν δεν υπάρξει σύντομα κάποια λύση, η νέα αιρετική θεωρία της «διακοινωνίας» κάποιων Ρώσσων θεολόγων θα καταστρέψει την Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή η θεωρία δεν αποδέχεται το Πατριαρχικό Σύστημα. Δεν αναγνωρίζει την εξουσία των Πατριαρχών σύμφωνα με τα πρεσβεία τους και επιχειρεί να τους βάλει όλους στο ίδιο επίπεδο. Αυτό είναι ενάντια στην Ορθοδοξία. Δεν μπορούν απλά να καταλάβουν ότι, επί παραδείγματι, ο Πατριάρχης Αντιοχείας είναι ο τρίτος τη τάξει και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, εκτός και αν ο Πάπας της Ρώμης επιστρέψει στην Ορθοδοξία και τότε θα πάνε όλοι μια θέση παρακάτω. Δεν μπορούν να αποδεχθούν ότι ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας θα είναι πάντα ο δεύτερος τη τάξει.
Αυτή είναι στην πραγματικότητα η θεωρία της Αγγλικανικής Κοινωνίας και δεν έχει καμία σχέση με την Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία σέβεται το θεσμό του Γέροντα, του Ηγουμένου, του Πατριάρχου. Εκείνοι οι Ρώσσοι θεολόγοι, προκειμένου να ανυψώσουν το Πατριαρχείο της Μόσχας και να υπηρετήσουν την πολιτική ατζέντα του Κρεμλίνου, διαφθείρουν την Ορθόδοξη Εκκλησία με την εισαγωγή αυτής της αιρετικής θεωρίας, συγκαλύπτοντάς της με πληθώρα πανάκριβων αμφίων, με χορηγίες σε όλες τις υπόλοιπες Εκκλησίες και τα Πατριαρχεία και με μια εξόχως επιθετική επικοινωνιακή πολιτική σε όλα τα ΜΜΕ και σε κάθε γλώσσα.
Ιδού λοιπόν γιατί υπάρχει εδώ και τώρα η αναγκαιότητα για μία Οικουμενική Σύνοδο.
Μετάφραση από τα αγγλικά.
Πηγή πρωτοτύπου: antidoro.com
