Έχοντας πάρει πλέον την
κατιούσα, φόρα προς την κατηφόρα με απίστευτες ταχύτητες έκπτωσης και
εξαχρείωσης, οι Μοσχοβίτες δεν μπορούν να κρατήσουν ούτε τα προσχήματα! Με κάθε
τους πράξη, λέξη, εικόνα, δημόσια έκφραση εν γένει, εξωτερικεύουν τους ανίερους
και αντίχριστους πόθους τους, τους οποίους επιχειρούν να επιβάλουν στην
Εκκλησία του Χριστού με τη δύναμη του εμπνέοντος και καθοδηγούντος αυτούς άρχοντος
του σκότους και κοινού εχθρού της σωτηρίας των ανθρώπων, του αρχεκάκου διαβόλου
και των εν τω κόσμω οργάνων του.
Περιηγούμενος στην
ιστοσελίδα του διαβόητου «Τμήματος Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων της Ρωσικής
Ορθόδοξης Εκκλησίας» (ΤΕΕΣ), προεδρευομένου υπό του επίσης και υπέρ πάντας
διαβοήτου Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνος Αλφέγιεφ, ένιωσα πραγματικό συγκλονισμό
από το πνεύμα, το μήνυμα και τους σκοπούς, κάθε άλλο παρά χριστιανικούς, πολλώ δε
μάλλον ορθοδόξους, που απορρέουν από όσα πράττονται στη Ρωσική Ορθόδοξη
Εκκλησία και ιδιαίτερα από τον τρόπο με τον οποίο αυτά προβάλλονται και
προπαγανδιστικώς διακινούνται.
Θα αναφερθώ ενδεικτικά, αλλά
εξόχως χαρακτηριστικά, σε μία μόνο πρόσφατη περίπτωση, που αφορά στην Εορτή των
Χριστουγέννων με το Ιουλιανό ημερολόγιο, όπως εορτάζεται στη Ρωσία (7
Ιανουαρίου με το διορθωμένο ημερολόγιο), και μάλιστα στην Πατριαρχική Θεία
Λειτουργία που τελέσθηκε στον Καθεδρικό Ναό του Σωτήρος στη Μόσχα, με
προεξάρχοντα τον Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας Κύριλλο. Στο σχετικό
δημοσίευμα από την ιστοσελίδα του ΤΕΕΣ, στην αγγλική έκδοση,
προορισμένη φυσικά για το παγκόσμιο αναγνωστικό κοινό, αναφέρονται επί λέξει τα
εξής (οι επισημάνσεις είναι δικές μου, διότι σε αυτές θα σταθώ κριτικά):
«In the evening of January 7, 2020, the feast of the Nativity of the
Lord God and our Saviour Jesus Christ, His
Holiness Patriarch Kirill of Moscow and All Russia celebrated the Great
Compline at the Cathedral Church of Christ the Saviour in Moscow.
His Holiness was assisted by a great number of bishops, priests and
abbots. Among his concelebrants were also representatives
of Local Orthodox Churches to the Moscow Patriarchal Throne, including
Metropolitan Niphon of Philippopolis, representative of the Orthodox Church of Antioch; Bishop
Anthony of Moravici, Serbian Orthodox
Church; Archimandrite Stephan (Dispirakis), Orthodox Church of Jerusalem, Archimandrite Feoktist (Dimirov), Bulgarian Orthodox Church;
Archimandrite Seraphim (Shemyatovsky), Orthodox Church of the Czech Lands and
Slovakia; Archpriest Daniel Andreyuk, Orthodox Church in America».
Στο παραπάνω απόσπασμα είναι
εξώφθαλμη η προσπάθεια να εμφανισθεί ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ως κατά
κάποιον τρόπο μια ύψιστη «κεφαλή», και το Πατριαρχείο Μόσχας ως «κέντρο» της Εκκλησίας,
με όλες τις άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες υποτιμημένες και σωρηδόν ερριμμένες
στους... πόδας του Μοσχοβίτου Πατριάρχου! Το πιο κραυγαλέο ένδειγμα αυτής της απόπειρας
είναι η απόδοση των όρων «Πατριάρχης» και «Πατριαρχείο» μόνο στο Μόσχας Κύριλλο
και στην Εκκλησία της Μόσχας αντιστοίχως: «His Holiness Patriarch Kirill of Moscow and
All Russia», «Moscow Patriarchal
Throne». Ενώ την ίδια στιγμή ισοπεδώνονται και καταγράφονται ως απλά
τοπικές «Ορθόδοξες Εκκλησίες» όλες οι άλλες, συμπεριλαμβανομένων και αυτών των
Παλαιφάτων Θρόνων της Πενταρχίας που εκπροσωπήθηκαν στη συγκεκριμένη Θεία Λειτουργία,
δηλαδή του τρίτου τη τάξει Πατριαρχείου Αντιοχείας (αποκαλουμένου ως «Ορθόδοξη
Εκκλησία της Αντιόχειας»: «Orthodox Church of Antioch») και
του τέταρτου τη τάξει Πατριαρχείου Ιεροσολύμων (αποκαλουμένου ως «Ορθόδοξη
Εκκλησία των Ιεροσολύμων»: «Orthodox Church of Jerusalem»). Επίσης,
δύο ακόμη από τις νεώτερες τοπικές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, οι οποίες έχουν τιμηθεί
διά σχετικών Τόμων με την πατριαρχική αξία εμφανίζονται «υποβιβασμένες» σε
απλά... «Ορθόδοξες Εκκλησίες», δηλαδή το Πατριαρχείο Σερβίας (αποκαλούμενο «Σερβική
Ορθόδοξη Εκκλησία»: «Serbian Orthodox Church») και το Πατριαρχείο Βουλγαρίας
(αποκαλούμενο «Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία»: «Bulgarian Orthodox Church»).
Εάν θα ήθελα να φανώ
χαιρέκακος, θα έλεγα για τις ως άνω τοπικές Εκκλησίες, που συμμετείχαν ως... «εξαπτέρυγα»
στην «παπικής» εμπνεύσεως χριστουγεννιάτικη «φιέστα» του Κυρίλλου, καλά να
πάθουν! Διότι με τη θέλησή τους έχουν εκχωρήσει την αξιοπρέπεια και το κύρος
των Εκκλησιών τους, και μάλιστα οι των δύο Παλαιφάτων Θρόνων, Αντιοχείας και
Ιεροσολύμων, στις ιμπεριαλιστικές και εξουσιομανείς ορέξεις του Μοσχοβίτου «πάπα».
Και αποδέχονται κάθε τόσο να διανθίζουν ως «κομπάρσοι» τις φαντασμαγορικές
παρελάσεις επιδείξεως «αυτοκρατορικών ψευδαισθήσεων» της Μοσχοβίτικης Εκκλησίας
και του Προκαθημένου της.
Μάλιστα, προς επίρρωση και
επιβεβαίωση του μηνύματος που ήθελε να εκπέμψει η Ρωσική Εκκλησία με όλη αυτήν
την «σκηνοθεσία» και «υπερπαραγωγή», το δεύτερο τη τάξει μόνιμο μέλος της Συνόδου
της Ρωσικής Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Κολόμνας Ιουβενάλιος, προσεφώνησε τον
Πατριάρχη Κύριλλο με λόγους, που αν δεν γνωρίζαμε ποιος και σε ποιον τους είπε,
εύκολα θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι έχουν απευθυνθεί στον πάπα της Ρώμης...
Είπε λοιπόν ο Μητροπολίτης Ιουβενάλιος, μεταξύ άλλων τα εξής, όπως τα παραθέτει
το δημοσίευμα του ΤΕΕΣ:
«Your Holiness, you address not
only the faithful of the Church of Christ, but also show spiritual concern for the salvation of the world and each human…».
(«Αγιώτατε, εσείς απευθύνεστε όχι μόνο στους πιστούς της Εκκλησίας του Χριστού, αλλά επιδεικνύετε πνευματικό ενδιαφέρον για τη
σωτηρία του κόσμου και του κάθε ανθρώπου...»).
Στα παραπάνω λόγια του
Ιουβενάλιου είναι εμφανής η αντίληψη που καλλιεργείται στους κόλπους της Ρωσικής
Εκκλησίας, και έμπρακτα εκδηλώνεται με τις ανά την οικουμένη αντικανονικές εισπηδήσεις
και επεμβάσεις, ότι έχει μια άνευ όρων και ορίων «παγκόσμια δικαιοδοσία», σε
αντίθεση με τις άλλες Εκκλησίες που αποκαλούνται «Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες»
(«Local
Orthodox Churches»). Γι’ αυτό και ο Πατριάρχης Μόσχας, κατά τον
Ιουβενάλιο, έχει το δικαίωμα να απευθύνεται αφενός σε όλους τους πιστούς της Εκκλησίας
του Χριστού και αφετέρου, ως τελικά ένας παγκόσμιος θρησκευτικός «υπερ-ηγέτης»,
ενδιαφέρεται για τη σωτηρία όλου του κόσμου και όλων των ανθρώπων!
Η σημειολογία και η
προσεκτική «σκηνοθεσία» όλων των παραπάνω δεν μαρτυρεί καθόλου αγαθές προθέσεις
και καλή προαίρεση. Ιδιαίτερα εάν παρακολουθήσει κανείς και τις τηλεοπτικές
αναμεταδόσεις αυτών των εκκλησιαστικών γεγονότων της Μόσχας μπορεί εύκολα να
ιχνηλατήσει όλα όσα συνοπτικά εξετέθησαν παραπάνω. Είναι περισσότερο από έκδηλη
η αγωνία της Ρωσικής Εκκλησίας να επιβληθεί παγκοσμίως, με όχημα τη φενάκη, τους
ηχούντας χαλκούς και τα αλαλάζοντα κύμβαλα της κοσμικής ισχύος και του
προκλητικού πλούτου, μιμούμενη με επαρχιώτικο πρωτογωνισμό τη μεγάλη πνευματική
και ηθική πτώση των παπών της παλαιάς Ρώμης, κυρίως κατά τον Μεσαίωνα, και αποκαλύπτοντας
ότι πίσω από την έωλη και ασεβή κατασυκοφάντηση του Πανσέπτου Οικουμενικού
Θρόνου και του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου ως δήθεν «πάπα της Ανατολής»
υποκρύπτεται τελικά αυτό που η ίδια επιδιώκει μέσω του εκμαυλισμού και της επαίσχυντης
υποταγής των κατά τόπους είτε εμπερίστατων είτε χαλαρής ηθικής αντίστασης
Προκαθημένων: να
γίνει το «Βατικανό της Ορθοδοξίας», ακόμη και αν αυτό χρειαστεί περί τα δύο
δισεκατομμύρια δολάρια από τον ιδρώτα και το αίμα του ταλαίπωρου ρωσικού λαού.
