Οπαδοί του καθηρημένου από
τη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία πρώην επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης Αρτεμίου
δημοσίευσαν στο Facebook βίντεο με τον κανονικό και εν ενεργεία επίσκοπο Ντύσσελντορφ
της Σερβικής Εκκλησίας Γρηγόριο (Grigorije
Durić), κατηγορώντας τον με τα εξής λόγια: "Самопроглашени бискуп Гргур скрнави Свету Тајну Причешћа и издаје Православље",
δηλαδή "Ο αυτοαποκαλούμενος επίσκοπος Γρηγόριος βεβήλωσε το Ιερό Μυστήριο της Κοινωνίας και προδίδει την Ορθοδοξία"!!! (εδώ
η σχετική δημοσίευση).
Αιτία του παραπάνω
"κατηγορώ" των φονταμενταλιστών "αντιοικουμενιστών" Σέρβων
περί της τάχα "βεβηλώσεως της Θείας Κοινωνίας" και "προδοσίας
της Ορθοδοξίας" από τον Σέρβο Επίσκοπο Γρηγόριο είναι το ότι ο εν λόγω, όπως φαίνεται στο παραπάνω βίντεο, μεταδίδει τη Θεία Κοινωνία στους Σέρβους Ορθοδόξους της επαρχίας
του με μια άλλη μέθοδο, χωρίς λαβίδα στα στόματα των πιστών δηλαδή, αλλά τοποθετώντας
με τη λαβίδα τεμάχια του Αγίου Άρτου επάνω στο Δισκάριο, τα οποία εν συνεχεία
λαμβάνουν με το χέρι τους οι πιστοί χωρίς τη διαμεσολάβηση άλλου μέσου και
χωρίς να έχουν καμία επαφή και συνεπώς "ανταλλαγή γενετικού υλικού"
(π.χ. σάλιου) ούτε με τον Επίσκοπο ούτε μεταξύ τους.
Όπως όλα δείχνουν, όσο και
αν κάποιοι το αποφεύγουν στρουθοκαμηλίζοντας "διά τον φόβον των
Ιουδαίων" (διάβαζε, φανατικών, "ταλιμπάν", ζηλωτών χωρίς
επίγνωση κ.τ.ό), η συζήτηση έχει ήδη ξεκινήσει για τα καλά σε όλες τις τοπικές
Ορθόδοξες Εκκλησίες. Ιδιαίτερα οι επαρχίες της διασποράς έχουν να
αντιμετωπίσουν τον "ανταγωνισμό" τόσο των Ρωμαιοκαθολικών (που έτσι
και αλλιώς δεν χρησιμοποιούν λαβίδα, αλλά την ατομική όστια), όσο πλέον και των
Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στις ίδιες περιοχές που εφαρμόζουν
ήδη τις αποφάσεις του Πατριαρχείου Μόσχας για την "απολύμανση" της
λαβίδας ή τη χρήση πολλαπλών απολυμαινόμενων λαβίδων...
Δεν κρίνω και δεν
αποφαίνομαι περί της πράξεως του ενός ή του άλλου Επισκόπου της μιας ή της άλλης
τοπικής Εκκλησίας. Αυτό είναι αρμοδιότητα και καθήκον της Καθολικής Εκκλησίας,
που -όσο και αν προς το παρόν το αποφεύγει, φοβούμενη την αντίδραση των
φονταμενταλιστών και των σχισματικών ή υπό απόσχισιν ακραίων ομάδων- σύντομα θα
κληθεί να πάρει θέση επίσημη. Όχι για το όντως αδιαπραγμάτευτο
θεολογικό-θεωρητικό μέρος, αλλά κυρίως για το πρακτικό της Θείας Κοινωνίας,
δηλαδή του τρόπου μεταδόσεώς της, που ούτε δόγμα είναι ούτε στο κάτω κάτω είναι
αυτό που μας παρέδωσαν ο Χριστός και οι Απόστολοι και οι Άγιοι Πατέρες μας της
πρώτης τουλάχιστον χιλιετίας! Διότι η αμφισβήτηση του τρόπου μετάδοσης δεν
σημαίνει σε καμία περίπτωση αμφισβήτηση αυτής της ίδιας της Θείας Κοινωνίας,
ήτοι της πραγματικής παρουσίας του Χριστού σε αυτήν μετά την μυστηριακή
μεταβολή του Άρτου και του Οίνου.
Όσο στρουθοκαμηλίζουμε και
αρνούμαστε να αντιμετωπίσομε με την ιερά διάκριση και σοφία των Πατέρων της
Εκκλησίας αυτό το ζήτημα, τόσο θα πυκνώνουν τα φαινόμενα μεμονωμένων
συμπεριφορών που τελικά προκαλούν μεγαλύτερο σκανδαλισμό σε πιστούς και
απίστους. Γι' αυτό και απαιτείται εδώ και τώρα μια λεβέντικη, αυθεντική και
εμπνευσμένη από την εμπειρία αιώνων απόφανση της Εκκλησίας. Διαφορετικά, η
πολυδιάσπαση του τρόπου σταδιακά θα επιφέρει και την διάσπαση του δόγματος και
της κοινής πίστης. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτήν την ώρα...
Η Εκκλησία είναι Μάνα. Η
Μάνα ενδιαφέρεται να τρέφει τα παιδιά της, να μην τα αφήνει νηστικά, να μην
μείνουν καχεκτικά ή και πεθάνουν από την πείνα.
Η Μάνα πάντα βρίσκει τρόπους
και τεχνάσματα ώστε τα παιδιά της να φάνε την τροφή, γιατί αυτή είναι η
μοναδική της έγνοια, ο μόνος σκοπός της. Το αν θα την φάνε μόνα τους στο
τραπέζι, ή αν θα τα ταΐσει η ίδια με το χέρι της, ή αν θα φωνάξει μια
γειτόνισσα να τη βοηθήσει, αυτό είναι έλασσον. Σημασία είναι τα παιδιά να φάνε
και να μην πεθάνουν από την πείνα...
Όταν καταλάβουμε ότι η
Εκκλησία είναι Μάνα και όχι Ιεροεξεταστής ή Ιεροδικαστής, τότε θα βρούμε τον
κατάλληλο τρόπο για όλα, χωρίς ούτε κεραία της πίστεως και των δογμάτων να
απειληθεί.
