Έχω σχολιάσει ξανά αυτό το θέμα, το είχα διαπιστώσει και από κοντά, κατά το ευλογημένο ταξίδι μου στο Κίεβο τον περασμένο Δεκέμβριο για την επέτειο ενός έτους από την Ενωτική Σύνοδο, αλλά θέλω να επανέλθω.
Με πολλή χαρά διαπιστώνω ότι οι κληρικοί της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας αισθάνονται την ανάγκη να επανεύρουν τους δεσμούς με τη Μητέρα τους Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, αποβάλλοντας σταδιακά τα μοσχοβίτικα "αυτοκρατορικά" ήθη, με τα οποία κακοποιήθηκε πνευματικά η Κιεβινή Μητρόπολη, μετά την αντικανονική και βίαιη προσάρτησή της στη Ρωσική Εκκλησία.
Ένα ορατό δείγμα αυτής της ιερής επαναφοράς μπορούμε να δούμε στα άμφια (ιδιαίτερα στα φαιλόνια) και στα καλυμμαύκια των πρεσβυτέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας. Οι περισσότεροι πλέον προτιμούν τα ρωμαίϊκα, αντί των μοσχοβίτικων.
Και αυτό δεν τους επιβάλλεται από κανένα. Είναι η φυσική και αυθόρμητη βούλησή τους να επανασυνδεθούν με τις πνευματικές τους ρίζες, με την Αγία Κολυμβήθρα της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως που τους έφερε στο Φως του Χριστού, όταν ο Μέγας Πρίγκιπας Βολοντίμιρ του Κιέβου βαπτίστηκε Χριστιανός και μαζί με αυτόν όλοι οι ευσεβείς Ρως του Κιέβου, δηλαδή οι πρόγονοι των σημερινών Ουκρανών.
Επιφανίου του Μακαριωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας πολλά τα έτη!
