Από τον 17ο αιώνα, η Ρωσική Αυτοκρατορία αντιμετωπίζει την Αρμενία ως αποικία και τους κατοίκους της ως πολιτικούς και οικονομικούς σκλάβους. Τα συμφέροντά τους συχνά δεν συμβαδίζουν με τα συμφέροντά μας, επομένως οι ενέργειές τους ήταν αντι-Αρμενικές.
Αυτή η θέση
κορυφώθηκε τον 19ο αιώνα όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Αλέξιος
Λομπανώφ-Ροστόφσκι, δήλωσε ότι πρέπει να υπάρξει μια «Αρμενία χωρίς
Αρμενίους» που ήταν συνέχεια της δήλωσης του Μεγάλου Πέτρου ότι «οι
Αρμένιοι πρέπει να ενθαρρύνονται με κάθε τρόπο να έλθουν στη Ρωσία».
Το 1920 ο Σοβιετικός Στρατός εισέβαλε στην Αρμενία, σφαγίασε τους ηγέτες μας και παρέδωσε τα εδάφη μας στην Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν. Ήθελαν ακόμη και τα όρη Ζαντζέζουρ να είναι μέρος του Αζερμπαϊτζάν, αλλά ο Γκαρεγκίν Νζντεχ (Γκαρεγκίν Τερ-Χαρουτιουνιάν) δεν το επέτρεψε και έδωσε στους Ρώσους ένα μάθημα που παραμένει πικρό για αυτούς μέχρι σήμερα. Οι Ρώσοι φυλάκιζαν, εξόριζαν και δολοφονούσαν το λαό μας για τον επόμενο αιώνα.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Μόσχα στρατολόγησε σχεδόν κάθε ικανό Αρμένιο (το υψηλότερο κατά κεφαλήν ποσοστό στη Σοβιετική Ένωση), ως αποτέλεσμα του οποίου χάσαμε 300.000 ζωές (επίσης ο υψηλότερος κατά κεφαλήν αριθμός).
Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Αρτσάχ, τη δεκαετία του ’90, η Ρωσία πολέμησε για μια ακόμη φορά εναντίον μας, κυρίως κατά τη διάρκεια της διαβόητης Επιχείρησης Δαχτυλίδι. Η ειρωνεία είναι ότι πολλοί Αρμένιοι πίστευαν ότι μας βοήθησαν και ότι η εκεχειρία που επέβαλαν ήταν προς όφελός μας, ενώ στην πραγματικότητα ήταν ευεργετική για το Αζερμπαϊτζάν, δεδομένου ότι κάναμε τεράστιες προόδους στο δρόμο μας για την απελευθέρωση όλων των εδαφών μας.
Οι σατανικές μέθοδοί τους συνεχίστηκαν στον πρόσφατο πόλεμο του 2020. Αν και η Ρωσία είναι ο στρατηγικός/στρατιωτικός μας εταίρος, δεν έκανε τίποτα για να μας βοηθήσει κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ συνέχισε να πουλάει όπλα στο Αζερμπαϊτζάν. Ο Πούτιν επέβαλε την γελοία συμφωνία που υπέγραψε ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν και, για μερικούς, εμφανίστηκε σαν σωτήρας.
Οι ρωσόφιλοι και οι πράκτορες της KGB εντός του πληθυσμού μας κάνουν τα πάντα για να πιστέψουμε ότι αν δεν ήταν η Ρωσία θα είχαμε εξαλειφθεί και συνεχίζουν να αναμασούν ότι η Δύση δεν βοήθησε. Η Δύση δεν είναι ο στρατιωτικός μας σύμμαχος ούτε ζητήσαμε ποτέ βοήθεια από τη Δύση, ωστόσο, όταν πρόσφεραν εθελοντική βοήθεια (π.χ. οι Σκανδιναβικές ειρηνευτικές δυνάμεις), η Αρμενία αρνήθηκε δηλώνοντας ότι μόνο οι Ρωσικές ειρηνευτικές δυνάμεις είναι αποδεκτές.
Αυτές οι Ρωσικές
δυνάμεις τώρα επιτρέπουν, εάν δεν συμμετέχουν κιόλας, να εκτοπίζονται οι
συμπατριώτες μας, να αιχμαλωτίζονται ως όμηροι, να βασανίζονται και να
δολοφονούνται. Εμείς, αντί να καταδικάσουμε όλα αυτά, αναρτήσαμε πανό με το «Спасибо
россия» (= «Ευχαριστούμε Ρωσία»).
Είναι
δύσκολο να έχουμε φίλους όταν πρόκειται για διεθνείς σχέσεις. Οι σύμμαχοι είναι
πιθανοί και οι εχθροί είναι προφανείς: το Αζερμπαϊτζάν, η Ρωσία και η Τουρκία
είναι εχθροί.
