Λοιπόν, οι Ρώσσοι αμφισβητώντας ευθέως την Τάξη και την Ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εννοώ, όπως απαγγέλλεται στο Σύμβολο της Πίστεως: την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, άρα το Σύμβολο που απαγγέλλεται και στις ρώσσικες εκκλησιές, ανακοινώνουν μια αντιεκκλησιαστική ως προς το Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, αντικανονική, παράτυπη, επεκτατική παρέμβαση στην Αφρική, επιχειρώντας διεύρυνση των ορίων τους, ως Κράτος, εκεί όπου σήμερα δεν έχουν παρουσία ως Λαός και ως Κράτος!
Του Μάρκου
Μπόλαρη*, τ. Υπουργού
Καθώς, ως πολιτικό κι όχι μόνον σύστημα,
ως περισπούδαστοι αναλυτές και μελετητές, ως δημοσιογράφοι και ως διεθνολόγοι, ως
ιεράρχες της εν Ελλάδι και ως καθηγητές μεριμνούμε τυρβάζοντες περί πολλών και
σπουδαίων γεγονότων που συγκλονίζουν την πλατεία Κολωνακίου, εν ταυτώ, στα ψιλά
των μέσων ενημέρωσης γράφτηκε η είδηση πως το Πατριαρχείο της Μόσχας αποφάσισε
να ιδρύσει στην Αφρική, εν γένει, μια δική του εκκλησιαστική δομή!
Σιγά μη βραχεί η ουρά του γαϊδάρου,
σχολιάζει αυταρέσκως, ρουφώντας τον espresso του, ο περινούστατος της ελλαδικής αυτάρκειας.
Εδώ το Καστελλόριζο, το μαργαριτάρι της
Ανατολικής Μεσογείου, το ασύγκριτο γεωστρατηγικό μας πλεονέκτημα, και μας
πέφτει μακρυά.
Εδώ ολόκληρη η Κύπρος, για την οποία μάχονταν
ανελέητα και μέχρις εξοντώσεως, στο διάβα των αιώνων, Φοίνικες κι Αιγύπτιοι,
Ασσύριοι και Πέρσες, Ρωμαίοι κι Άραβες, Σαρακηνοί κι Οθωμανοί, Σταυροφόροι και
Βενετσιάνοι, Βρεττανοί και Τούρκοι.
Εδώ ολόκληρη Κύπρος, η Κύπρος του
Τεύκρου, της Κύπριδας θεάς Αφροδίτης, του Κίμωνος ναυμαχούντος, του Αποστόλου
Βαρνάβα, η Κύπρος χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος, του Αυτοκράτορα
Νικηφόρου Φωκά, των Αρχιεπισκόπων Κυπριανού και Μακαρίου, του Γιώργου Σεφέρη,
του Γρηγόρη Αυξεντίου, του Σολωμού Σολωμού, ολόκληρη η Κύπρος, των αγάπανθων
και των αηδονιών που δεν σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες, η Κύπρος των
κορυφώσεων του Σταυροβουνίου, του Κύκκου
, του Μαχαιρά και του Αγίου Ανδρέα στην Καρπασία, ματωμένη ακόμη από την
εισβολή του Αττίλα, με τον Τουρκικό στρατό κατοχής στο 40% των εδαφών της,
διαιρεμένη κι απειλούμενη, και τους φαίνεται μακριά.
Η Κύπρος, σιγά να μην ασχοληθούν με την εξαγγελλόμενη
επισήμως Ρωσσική επεκτατική εκκλησιαστική πολιτική που ξανοίγεται στην ήπειρο
του μέλλοντος, στην Αφρική!
Ναι, έχει σημασία ο ορίζοντας!
Έχει καθοριστική σημασία ο ορίζοντας των
οφθαλμών, μα πιότερο ο ορίζοντας του νου και της καρδιάς!
Κι εάν προσποιείται κανείς ότι δεν
καταλαβαίνει ας στραφεί ανατολικά να διαβάσει τις πολιτικές που δρομολόγησε την
τελευταία εικοσαετία και υλοποιεί ο Τούρκος Πρόεδρος για να αντιληφθεί τι
σημαίνει πολιτική ανοιχτών οριζόντων και πώς παρεμβαίνει στο τουρανικό τόξο από
την Μογγολία μέχρι την Ευρώπη, και πώς αξιοποιεί την Οθωμανική κληρονομιά και
πώς εξαγγέλλει την πολιτική στις θάλασσες με την θεωρία της Γαλάζιας Πατρίδας!
Έχει σημασία το εύρος της ψυχής μας!
Και του Έλληνα η καρδιά κι ο νους είχαν
κι έχουν, πάντα θα ‘χουν, όρια την απεραντοσύνη της θάλασσας, ορίζοντες χωρίς
να γνωρίζουν όρια, γι’ αυτό και στους παλιότερους χρόνους γύρω από τις ακτές
της Μεσόγειος, ολόγυρα από τις ακτές του Εύξεινου Πόντου, σε Ευρώπη κι Ασία κι
Αφρική πάνω από χίλιες Ελληνίδες πόλεις είχαν ιδρυθεί, Πόλεις Πολιτισμού, την
ευρυχωρία του Ελληνικού πνεύματος διαχέοντας στον κόσμο, γι’ αυτό και σήμερα,
όπου γης, σ’ Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, σε Ουρουγουάη και Χιλή, σε Παναμά και
Αλάσκα, σε Κογκό και Νότια Αφρική, σε Σιγκαπούρη και Κουάλα Λουμπούρ, όπου γης
θα βρεις των Ελλήνων τις Κοινότητες, τις Ρωμαίικες Εκκλησιές του Οικουμενικού,
τους Έλληνες να επιχειρούν, να εμπορεύονται, να εξερευνούν και να ερευνούν, να
διδάσκουν!
Κι είναι αξιοπερίεργο, έρευνας χρήζον, το
γεγονός ότι οι της πολιτικοκομματικής αυταρέσκειας, οι του Αθηνοκεντρισμού
θεωρητικοί, οι επιχειρούντες κρατικοδίαιτοι της μικράς πλήν διεφθαρμένης
Ελλάδος, απορροφημένοι στα του μικρομεγαλισμού και του γιαλαντζί ευρωπαϊσμού
και στη διανομή των λαφύρων, στένεψαν τους δικούς τους ορίζοντες, ξεκόπηκαν από
την ανοιχτωσιά του πελάγους, των ωκεανών και στενεύουν και τους ορίζοντες του
νεοελλαδικού κράτους!
Λοιπόν, οι Ρώσσοι αμφισβητώντας ευθέως
την Τάξη και την Ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, εννοώ, όπως απαγγέλλεται στο
Σύμβολο της Πίστεως: την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, άρα το
Σύμβολο που απαγγέλλεται και στις ρώσσικες εκκλησιές, ανακοινώνουν μια
αντιεκκλησιαστική ως προς το Σώμα της Εκκλησίας του Χριστού, αντικανονική,
παράτυπη, επεκτατική παρέμβαση στην Αφρική, επιχειρώντας διεύρυνση των ορίων
τους, ως Κράτος, εκεί όπου σήμερα δεν έχουν παρουσία ως Λαός και ως Κράτος!
Και τούτη την διεύρυνση των συνόρων τους
οι Ρώσσοι, ο υιοθετημένος λαός της Ρωμαίικης Αυτοκρατορίας, ο μυημένος στον
Πολιτισμό, στην Ορθοδοξία, στη Γλώσσα, την Λογοτεχνία και στις Καλές Τέχνες από
την Κωνσταντινούπολη του Βασιλείου του Β΄, των Κομνηνών και των Παλαιολόγων, αγνοώντας
την Τάξη και το δεύτερο στην τάξη Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο που
ματώνει στην Ιεραποστολή, επιχειρούν εθνική επέκταση στην αφρικανική ήπειρο,
όπου είναι ανύπαρκτη η εθνική - κρατική τους παρουσία, χρησιμοποιώντας
εκκλησιαστικό μανδύα!
Και τοιουτοτρόπως αποδεικνύουν ποιες
είναι οι πραγματικές τους βλέψεις στην υφήλιο, τι ερείσματα αναζητούν, και
βέβαια φανερώνεται κι ο ρόλος του Πατριαρχείου, ως Διοίκηση κι ως όχι ως
ορθόδοξος Λαός, σε σχέση με την Κρατική Εξουσία στη Μόσχα!
Τεράστιο ζήτημα !
Μόλις που ξεπροβάλλει κι αντιλαμβανόμαστε
το μέγεθος της πρόκλησης!
Τα εκκλησιαστικά πράγματα, ήγουν το
Πατριαρχείο Μόσχας ως Διοίκηση, εμφανίζονται ως θεραπαινίδα της επεκτατικής
πολιτικής του Ρώσσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν!
Μην ανησυχείτε!
Δεν θα ταραχτεί κανείς στο Κολωνάκι!
Τους πέφτει πολύ μακρυά η πόλη του
Αλέξανδρου, η Αλεξάνδρεια της Βιβλιοθήκης, του Φάρου, των Γραμμάτων, των
Ελληνιστών, των Εβδομήκοντα, του Αθανασίου, του Κυρίλλου, του Πατριαρχείου, για
να προβληματιστούν! Πόσο μάλλον η Αδίς Αμπέμπα και η Πραιτόρια, η Τρίπολη και η
Βεγγάζη, η Κινσάσα και το Χαρτούμ!
Και ημείς, οι του Οδυσσέα, ημείς οι
περιλειπόμενοι, οι έγνοια έχοντες κι αγωνία, όσοι τα σημάδια των καιρών στον
ορίζοντα διαβάζουμε, αντιλαμβανόμαστε!
Συγκοπιώντες κωπηλατώντας!
Στου καιρού τα πελάγη, ανοιχτά της
Αμμόχωστος, στης ιστορίας τους ωκεανούς!
Έτσι κι αλλιώς οίδαμεν ότι η μικρά ζύμη
όλον το φύραμα ζυμοί!
Έρρωσθε !
* Ο Μάρκος Μπόλαρης
(Σέρρες, 1958) είναι Έλληνας πολιτικός και νομικός. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις
Σέρρες το 1958. Έχει καταγωγή από Χανιά, Λήμνο και Σέρρες. Σπούδασε στη νομική
σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1980 και συνέχισε τις
μεταπτυχιακές του σπουδές στη Δημόσια Διοίκηση (Public Administration) στο
Πανεπιστήμιο Ρούσβελτ στο Σικάγο. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1983. Από το 1985
άσκησε τη δικηγορία στις Σέρρες, ενώ συνέβαλε, μαζί με τον πατέρα του (Ηλία
Μπόλαρη) στην ίδρυση της ημερήσιας τοπικής εφημερίδας "Παρατηρητής".
Το 1986 εξελέγη για πρώτη φορά δημοτικός σύμβουλος Σερρών, ενώ από το 1990 ως
το 1994 (επί της πρώτης δημαρχιακής θητείας του Ζήση Μητλιάγκα) διετέλεσε
αντιδήμαρχος Σερρών, αρμόδιος για τον πολιτισμό και αθλητισμό. Επί των ημερών
του, οικοδομήθηκε το νέο κτίριο της βιβλιοθήκης των Σερρών. Έκανε πολυετή αγώνα
για την ανάδειξη του ζητήματος της επιστροφής των κλεμμένων χειρογράφων των Ι.
Μ. Ιωάννου του Προδρόμου και Ι. Μ. Παναγίας Εικοσιφοινίσσης από τους
Βουλγάρους. Με επιστολή του προς τον Κ. Καραμανλή ζήτησε η επιστροφή να μπει ως
όρος στην επικείμενη τότε εισδοχή της Βουλγαρίας στην ΕΕ. Εξελέγη Βουλευτής
Σερρών με το ΠΑΣΟΚ πέντε φορές (2004, 2007, 2009 και δύο φορές στις εκλογές του
Μαΐου και Ιουνίου του 2012). Τον Οκτώβριο του 2012 διαγράφηκε από την
κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ επειδή αρνήθηκε να ψηφίσει τα μέτρα της
κυβέρνησης Σαμαρά. Στο διάστημα 2009-2010 ήταν Υφυπουργός Οικονομίας,
Ανταγωνιστικότητας & Ναυτιλίας με έδρα τη Θεσσαλονίκη στην Κυβέρνηση
Γεωργίου Παπανδρέου 2009. Στις δημοτικές εκλογές 2010 κατέβηκε σαν υποψήφιος
περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας με το ΠΑΣΟΚ και εξελέγη αρχηγός της
Μείζονος Αντιπολίτευσης εναντίον του Παναγιώτη Ψωμιάδη (ΝΔ). Διετέλεσε πρόεδρος
της προανακριτικής επιτροπής για το σκάνδαλο των υποβρυχίων που διενήργησε
εξονυχιστική έρευνα και οδήγησε σε ένα πόρισμα καταδικαστικό εναντίον του πρώην
υπουργού και πρώην μέλους της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ Άκη Τσοχατζόπουλου. Στον
ανασχηματισμό του Ιουνίου 2011, ο Μάρκος Μπόλαρης επανήλθε στην κυβέρνηση
Γεωργίου Παπανδρέου, στη θέση του Υφυπουργού Υγείας. Από τη θέση του αυτή
προχώρησε σε αλλαγές στον τρόπο πληρωμής των προνοιακών επιδομάτων, μέσα από
απογραφή των δικαιούχων, η οποία ανέδειξε πως 40 περίπου χιλιάδες έπαιρναν
(36.294 άτομα επί συνόλου 240.292) επιδόματα παράνομα, γλυτώνοντας το δημόσιο
ταμείο πάνω από 110 εκατομμύρια ευρώ ανά έτος. Στην ίδια θέση συνέχισε και σαν
υφυπουργός στην κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου. Εξελέγη βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ στην Εκλογική
περιφέρεια Α΄ Θεσσαλονίκης στις εθνικές εκλογές στις 20 Σεπτεμβρίου 2015 και
διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης (Σεπτέμβριος 2015 -
Νοέμβριος 2016). Στις 29 Αυγούστου 2018 ορκίστηκε Υφυπουργός Εξωτερικών,
αρμόδιος για την Εκκλησιαστική, Πολιτιστική και Περιβαλλοντική διπλωματία.
Είναι νυμφευμένος με την Κυριακή Τζαμπαζίδου-Μπόλαρη, συμβολαιογράφο, με την
οποία απέκτησε έξι παιδιά, δύο αγόρια και τέσσερα κορίτσια. Μιλά αγγλικά και
γαλλικά. (Πηγή βιογραφικού)
