Σε συνέντευξή του, που αναπαράγεται από ελληνικές φιλορωσικές ιστοσελίδες, ο νέος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Αντώνιος ερωτήθηκε, μεταξύ άλλων, και για τις σχέσεις με την -υποτίθεται- αυτοανακηρυχθείσα ως "ανεξάρτητη" εκκλησιαστική δομή στην Ουκρανία υπό το μητροπολίτη Ονούφριο. Αναφέρονται επί λέξει τα εξής:
"Ο Μητροπολίτης Αντώνιος αναφέρθηκε και στην
προηγούμενη του δραστηριότητα από τη θέση του επικεφαλής της Διοικήσεως επί των
ιδρυμάτων εξωτερικού του Πατριαρχείου Μόσχας, αλλά και τις συνεχιζόμενες στο εξωτερικό
επαφές που είχε με κληρικούς της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.
«Συλλειτουργήσαμε, επικοινωνήσαμε… Αυτές οι επαφές
παραμένουν και συνεχίζονται, αλλά κάθε δημοσιότητά τους για ιερείς, οι οποίοι
υπερασπίζονται την κανονική Εκκλησία στην Ουκρανία δημιουργούν αρκετές
δυσκολίες τόσο για τους ίδιους, όσο και για τα μέλη των οικογενειών τους. Και
τούτο όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη» - ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ.
Αντώνιος."
Ουσιαστικά, λοιπόν, ο Αντώνιος αποκάλυψε ότι υπάρχουν στην Ουκρανία,
στη δομή του Ονουφρίου, προδότες, που -παρά τις αποφάσεις περί δήθεν
"ανεξαρτησίας"- βρίσκονται σε παρασκηνιακή επικοινωνία με τη Μόσχα,
μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και συνωμοτούν σε βάρος της Εκκλησίας και
του Λαού της Ουκρανίας...
Αλλά δεν χρειαζόταν να μας το πει ο Αντώνιος. Την απάτη του υποκριτή
και ψεύτη Ονουφρίου, και των λοιπών διοικούντων την υπό τη Μόσχα εκκλησιαστική
δομή του (συνειδητά εξαιρώ το σύνολο του κλήρου και του λαού, η πλειοψηφία των
οποίων όντως έχουν αποστραφεί τη Μόσχα), την έχουν οι πάντες αντιληφθεί. Εκ των
αποτελεσμάτων, κρίνονται. Και εξηγούμαι: Όταν ο Φιλάρετος, το 1992, έκανε ό,τι
ακριβώς υποτίθεται ότι έκανε και ο Ονούφριος (δηλαδή αυτοανακηρύχθηκε
ανεξάρτητος από τη Μόσχα) η Ρωσσική Εκκλησία έσπευσε να τον καθαιρέσει και
αναθεματίσει μαζί με όλους όσοι τότε τον ακολούθησαν. Αντιθέτως, μετά την
υποτιθέμενη "ανεξαρτητοποίηση" του Ονουφρίου, ο ψευδοπατριάρχης της
Μοσχοβίας έσπευσε να του στείλει... συγχαρητήρια για την επέτειο της ενθρόνισής
του!!!... Και τώρα έχουμε και αυτήν την ομολογία του Βολοκολάμσκ Αντωνίου περί
"συλλειτουργίας" και "επικοινωνίας"... Με ποιους; Δεν είναι
δηλαδή "σχισματικοί" οι του Ονουφρίου, αφού αυτοβούλως και αυθαιρέτως
αυτοανακηρύχθηκαν "αυτοκέφαλοι"; Πώς συλλειτουργείτε με αυτούς,
κύριοι υποκριτές της Μοσχοβίας;
Αλλά, στην προαναφερθείσα συνέντευξη, ο Αντώνιος είπε και άλλα άξια
κλαυσιγέλωτος, για το οικτρό κατάντημα της Ρωσσικής Εκκλησιαστικής Σέκτας, όπως
π.χ. σχετικά με τον εγκληματικό πόλεμο που διεξάγει η χώρα του, με τις
"ευλογίες" του προϊσταμένου του πατριάρχη, κατά της Ουκρανίας:
"Ερωτηθείς ο Ρώσος Ιεράρχης για την αποτίμηση
των εχθροπραξιών μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, επεσήμανε ότι «δεν είναι ο σκοπός
του κληρικού να μιλήσει πάνω σε τέτοια θέματα..."!!!...
Και γενικώς, η συνέντευξη αυτή του Αντωνίου είναι χρήσιμη, αφού
αποκαλύπτει όλο το εύρος της αιρετικής ρωσσικής θεολογίας και εκκλησιολογίας, η
οποία όχι μόνον δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από τη Μία, Αγία, Καθολική και
Αποστολική Εκκλησία, αλλά και, εάν δεν διορθωθεί, αποτελεί ικανό λόγο για την
καταδίκη και τον εξοστρακισμό της Ρωσσικής Εκκλησίας...
Έχουμε και λέμε λοιπόν, με
αφορμή τη συνέντευξη του Βολοκολάμσκ Αντωνίου:
1. Το Αυτοκέφαλο η Εκκλησία
της Ρωσσίας από ποιον το πήρε; Προσέξτε, όχι την Πατριαρχική αξία, την οποία
πήρε στανικώ τω τρόπω από τον Κωνσταντινουπόλεως ύστερα από ανεκδιήγητες
περιπέτειες της κοσμικής εξουσίας στη Μόσχα! Μιλάμε για το Αυτοκέφαλο, δηλαδή
την απόσπασή της από τη Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως. Μήπως το πήρε με το
έτσι θέλω μόνη της; Άρα, αντικανονικώς; Άρα, σχισματικώς;
2. Ποιος έδωσε το δικαίωμα
στην Εκκλησία Ρωσσίας και έχει δικαιοδοσία στα... πέρατα της οικουμένης, από
Αμερική ως Αυστραλία; Σε ποιο προηγούμενο παράδειγμα στηρίζεται αυτό, είτε
βάσει των Ιερών Κανόνων είτε βάσει της Ιεράς Παραδόσεως; Αναγνωρίζουν οι της
Ρωσσικής Εκκλησίας ότι σε μια πόλη πρέπει να υπάρχει ένας επίσκοπος, σύμφωνα με
τους Ιερούς Κανόνες; Μήπως τα όρια της πατριαρχικής τους αξίας περιελάμβαναν
όλο τον κόσμο; Τι λέγει ο σχετικός Τόμος;
3. Δεν ασχολείται, τάχα, ο Βολοκολάμσκ
Αντώνιος, ως κληρικός, με την υπόθεση του πολέμου, ενώ ο πατρωνάς του ευλογεί
απερίφραστα τον επιθετικό πόλεμο και δίνει άφεση και... υπόσχεση του παραδείσου
(σαν αυθεντικός... ισλαμοφασίστας τζιχαντιστής) σε όποιον χύσει το αίμα του για
την "Αγία Ρωσσία" σε έναν επιθετικό, επαναλαμβάνω, πόλεμο!
4. Δεν αισθάνεται ο
Βολοκολάμσκ Αντώνιος, ως αρχιερέας, τύψεις για τα εκκλησιαστικά τους εγκλήματα;
Για την αντορθόδοξη παραχάραξη της εκκλησιολογίας; Για τις διαχρονικές εισπηδήσεις
και καταλήψεις κανονικών εδαφών άλλων Εκκλησιών; Για την αποκοπή τους από εκεί
από όπου έλαβαν την Χάρη; Τίποτα δεν νιώθει; Δεν αισθάνεται την κατρακύλα, την
πτώση από λάθους σε λάθος;
Ρητορικά τα ερωτήματα, γιατί
κανένας από αυτήν την εκπεσούσα "Εκκλησία" της Ρωσσίας δεν τολμά και
δεν μπορεί να τα απαντήσει...
