Με αφορμή πρόσφατο δημοσίευμα στην εφημερίδα "ΡΕΘΕΜΝΟΣ", στο φύλλο του Σαββάτου 11-08-2018, σχετικά με τον Σταυρό του αοιδίμου Πρωτοπρεσβυτέρου Σταύρου Τζαγκαράκη, το οποίο παρατίθεται εδώ για την ενημέρωση όλων, θεωρώ χρέος μου, για μία ακόμη φορά, να καταθέσω στην αγάπη σας τα εξής:
Όλη του η ζωή υπήρξε μια ζωντανή μαρτυρία ορθοδοξίας και ορθοπραξίας, επίκεντρο των οποίων πάντοτε είναι το υγιές εκκλησιολογικό φρόνημα. Η υπακοή στην Εκκλησία και στον "εις τύπον και τόπον Χριστού" Επίσκοπο, η διακονία και η λειτουργία του κληρικού πάντοτε υπό την ευλογία και τη σκέπη του Επισκόπου του, άρα της Εκκλησίας.
Ο παπα-Σταύρος ποτέ δεν οικειοποιήθηκε το χάρισμα που του ενεπιστεύθη ο Θεός, για κανένα απολύτως ίδιον όφελος. Κυρίως, δεν το χρησιμοποίησε, όπως δυστυχώς γίνεται από διαφόρους, προκειμένου να "στρατολογήσει οπαδούς" ή να δημιουργήσει "κλίκες" και "φατρίες" μέσα στο σώμα της Τοπικής του Εκκλησίας, αλλα και εν γένει της Εκκλησίας.
Όλοι ήταν για τον παπα-Σταύρο παιδιά του Θεού, εικόνες του Θεού, χωρίς καμία διάκριση, χωρίς καμία προσωποληψία, χωρίς καμία σκοπιμότητα. Όλοι τύγχαναν της αρωγής, της ευλογίας και της Χάριτος από τα χέρια του που βάσταζαν με δέος τον Τίμιο Σταυρό και περιέθαλπαν τους εμπερίστατους και πονεμένους αδελφούς του Εσταυρωμένου.
Και αυτό το φρόνημά του ο αείμνηστος παπα-Σταύρος το ενέπνευσε και στην ευλογημένη του "κατ' οίκον εκκλησία", την οικογένειά του, την καλή του Πρεσβυτέρα Μαρία και τα παιδιά τους.
Και εκείνοι, μετά την εις ουρανούς ιεραποδημία του, έπραξαν όπως τους υπαγόρευσε η ορθή εκκλησιολογική τους συνείδηση, αυτή που ο καλός τους παπα-Σταύρος τους είχε διδάξει με τη ζωή και το παράδειγμά του.
Στο δημοσιευόμενο απόσπασμα της εφημερίδας "ΡΕΘΕΜΝΟΣ" μπορεί κανείς να διαβάσει πώς γίνονται πράξη και βίωμα όλα τα παραπάνω. Πώς η οικογένεια του παπα-Σταύρου τιμά την ιερή του μνήμη με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: αναθέτοντας τα πάντα στην Εκκλησία. Από την Εκκλησία, διά της Εκκλησίας και για την Εκκλησία. Γιατί μόνο έτσι ευλογείται κάθε έργο και κάθε προσφορά μας.
Ό,τι γίνεται εκτός της Εκκλησίας ή παρά την Εκκλησίαν δεν είναι έργο Θεού, αλλά κάποιου άλλου...
Και γι' αυτά τα απαράδεκτα για τον Θεό έργα της πλάνης και του εγωκεντρισμού έχει μιλήσει με αυστηρό και αδιαμφισβήτητο τρόπο ο ίδιος ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός:
"Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. πολλοὶ ἐροῦσί μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ· Κύριε Κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι προεφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾿ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν"
Μεταγλώττιση: "Δεν θα μπει μέσα στη βασιλεία των ουρανών καθένας που λέει σε μένα: Kύριε, Kύριε· αλλά αυτός που πράττει το θέλημα του Πατέρα μου, ο οποίος είναι στους ουρανούς. Πολλοί θα μου πουν κατά την ημέρα εκείνη: Kύριε, Kύριε, δεν προφητεύσαμε στο όνομά σου, και στο ονομά σου εκβάλαμε δαιμόνια, και στο όνομά σου κάναμε πολλά θαύματα; Kαι, τότε, θα ομολογήσω σ’ αυτούς, ότι: Ποτέ δεν σας γνώρισα· φεύγετε από μένα εσείς που εργάζεστε την ανομία" (Ματθ. 7, 21-23).
