Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΕΠΙΡΡΟΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ




Σε προηγούμενη δημοσίευση ασχολήθηκα με τη στάση των Ρώσων πολιτών έναντι του εκκλησιαστικού ζητήματος της Ουκρανίας, σύμφωνα με επιστημονική αντιπροσωπευτική έρευνα γνώμης. Εκεί καταδείχθηκε ότι, σε αντίθεση με αυτό που προσπαθεί να εμφανίσει η ακριβοπληρωμένη προπαγάνδα, οι Ρώσοι πολίτες και πιστοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία είτε...
αγνοούν είτε δεν ενδιαφέρονται για την κατάσταση που επικρατούσε επί τόσα έτη στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας, δηλαδή τα σχίσματα και τις εντάσεις ανάμεσα στις αντίπαλες παρατάξεις. Τελικά, το "φίλτρο" των Ρώσων για την Ουκρανία και τους Ουκρανούς δεν είναι και τόσο ισχυρό, όπως πασχίζουν να το παρουσιάσουν οι πολιτειακοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες της Μόσχας. Ο διχασμός και η απόσταση ανάμεσα στους δύο "αδελφούς" λαούς είναι ένα γεγονός ιστορικό και αθεράπευτο, οφειλόμενο κατά κύριο λόγο στις άδικες πολιτικές της Μόσχας ενάντια στον Ουκρανικό Λαό, τόσο όταν ήταν μέρος της τσαρικής ή της σοβιετικής αυτοκρατορίας όσο και μετά την ανεξαρτησία του.

Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα για τους Μοσχοβίτες εάν τα δούμε από την οπτική πλέον των ίδιων των Ουκρανών ως προς το εκκλησιαστικό ζήτημα της πατρίδας τους. Εν προκειμένω η κατάρρευση της ρωσικής επιρροής στους Ορθοδόξους της Ουκρανίας από το 2010 έως το 2018 είναι συγκλονιστική. Αυτό προκύπτει από έρευνες του Κέντρου Razumkov, τα αναλυτικά αποτελέσματα των οποίων μπορείτε να δείτε στο σύνδεσμο: razumkov.org.ua

Στις έρευνες αυτές αποκαλύπτεται πόσο δίκαιο έχουν οι αποφάσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Εκκλησία της Ουκρανίας, αφού πλέον, το 2018, οι Ορθόδοξοι που είχαν προσχωρήσει στην πρώην σχισματική Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία-Πατριαρχείο Κιέβου (του Φιλαρέτου Ντενισένκο) ήταν υπερδιπλάσιοι από εκείνους που είχαν απομείνει στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπό το Πατριαρχείο Μόσχας (του Ονουφρίου).

Σε αυτήν την φθίνουσα πορεία της ρωσικής επιρροής συνετέλεσαν αποφασιστικά οι εχθρικές πράξεις της Μόσχας κατά της Ουκρανίας που κορυφώθηκαν από το 2014 και μετά με την παράνομη κατάληψη της Κριμαίας και την υπόθαλψη ενόπλων αυτονομιστικών κινημάτων από ρωσόφιλους εξτρεμιστές στις κατεχόμενες περιοχές του Donetsk και των επαρχιών του Luhansk.

Στους πίνακες που παρατίθενται (στα αγγλικά και στα ελληνικά) μπορείτε να δείτε το διαχρονικό γράφημα αυτών των ερευνών.