«Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Διήγησις εἰς τὸν θρῆνον τοῦ Προφήτου Ἱερεμίου περὶ
τῆς Ἱερουσαλήμ, καὶ εἰς τὴν ἅλωσιν ταύτης, καὶ περὶ τῆς ἐκστάσεως Ἀβιμέλεχ»
(Από το
Συναξάριο της 4ης Νοεμβρίου)
Σήμερα που γιορτάζει η Εκκλησία τη διήγηση του
θρήνου του Προφήτου Ιερεμίου, ένας άλλος Ιερεμίας, με φωνή προφητική,
παλαιοδιαθηκική, προδρομική, ήλεγξε την ασέβεια ενός νέου «Πασχώρ». Οπότε, αντί
άλλου σχολιασμού, ας μιλήσει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, στον λόγο του πάνω
στη σημερινή γιορτή, τον οποίο Άγιο τόσο βάναυσα μεταχειρίστηκαν οικείοι και ξένοι
αυτόν τον καιρό:
«O μέγας ούτος Προφήτης Iερεμίας ήτον
από χωρίον ονομαζόμενον Aναθώθ. Πολλά δε επροφήτευσε διά την Iερουσαλήμ και
Bαβυλώνα. Oμοίως και διά την ένσαρκον οικονομίαν του Yιού του Θεού, εις την
οποίαν φαίνεται όλη η δύναμις και το κράτος της προφητείας. Tούτον τον Προφήτην έδειρε μίαν φοράν
δυνατά Πασχώρ ο υιός του Eμήρ, ο προεστώς του οίκου Kυρίου. Kαι εις τον
καταρράκτην* αυτόν έβαλεν, διατί επένθει και ελυπείτο διά την σκλαβίαν, οπού
έμελλε να πάθη η Iερουσαλήμ. Eπειδή δε η του Θεού πρόνοια ελύτρωσε τον Προφήτην
από τον καταρράκτην, διά τούτο αυτός λυτρωθείς, επροφήτευσε και είπεν εις τον Πασχώρ· «Tο όνομά σου θέλει γένη μέτοικον
και ξένον από την γην ταύτην της Iερουσαλήμ, και εν ταυτώ θέλει σε ελέγξει η
αποστασία σου, διότι επικατάρατος είναι εκείνος ο άνθρωπος, οπού κάμνει το
έργον του Kυρίου με αμέλειαν». «Eπικατάρατος, ο ποιών τα έργα Kυρίου αμελώς»
(Iερ. λα΄, 10).
«Mάτην τί
θρηνείς την υβρίστριαν πόλιν (βλ. Λιμένα)
Ω των
Προφητών πενθικώτατος πέλων;»
* όργανο βασανιστηρίου - ξύλο όπου
περνούσαν μέσα τα χέρια και τα πόδια των βασανιζομένων.
