Είναι βέβαιο ότι δεν ησυχάζω... Ελπίζω να είναι αυτό που λένε «η καλή ανησυχία», το καλύτερο αντίδοτο στον εφησυχασμό, στη λήθη, στον «ωχαδερφισμό», στην αδιαφορία. Γιατί από τούτα έχομε μπουχτίσει, βρίθουν τριγύρω μας και ανάμεσά μας. Είναι η γενεσιουργός αιτία όλων των προβλημάτων μας και ταυτόχρονα ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας για την όποια υπέρβασή τους. Είναι αυτά που θέλει το ρεύμα της σύγχρονης εποχής, αυτά που καλλιεργεί, δυστυχώς, η όποια «παιδεία» έχει απομείνει σε αυτόν τον τόπο: Έωλες και μετέωρες υπάρξεις, χωρίς ερωτήματα, χωρίς ερωτηματικά, χωρίς αμφισβήτηση, χωρίς αναζήτηση. Άρα, και χωρίς αλήθεια.
