Του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσοστόμου
Οι τελευταίες εξελίξεις, με αφορμή την αντικανονική και αντιεκκλησιαστική εισπήδηση του Πατριαρχείου της Μόσχας στην Αφρική, κανονικό και αδιαπραγμάτευτο όριο της δικαιοδοσίας του Πρεσβυγενούς και Παλαιφάτου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ανέδειξε για άλλη μία φορά την εκκλησιολογική παθογένεια του Πατριαρχείου Μόσχας, το οποίο από τον 16ο αιώνα απολαμβάνει μεν των αγαθών της Αυτοκεφαλίας και της Πατριαρχικής Τιμής και Αξίας δεν παύει όμως, πέντε αιώνες τώρα, να διεκδικεί την εκκλησιαστική διοίκηση είτε στο χώρο της Βαλκανικής, με ζώνες επιρροής και εκκλησιαστικούς και πολιτικούς δορυφόρους, είτε στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο της Μεσογείου και να δεικνύει τις επεκτατικές του διαθέσεις σε περιοχές, οι οποίες έχουν ιδιαίτερο γεωπολιτικό και γεωφυσικό ενδιαφέρον.